ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 912 ਨ ਕੋ ਹਮਾਰੋ ਪੂਤ; ਨ ਕੋ ਹਮਰੀ ਕੋਈ ਨਾਰੀ ॥ न को हमारो पूत; न को हमरी कोई नारी ॥ ਨ ਕੋ ਹਮਾਰੋ ਪਿਤਾ; ਨ ਕੋ ਹਮਰੀ ਮਹਤਾਰੀ ॥ न को हमारो पिता; न को हमरी महतारी ॥ ਨ ਕੋ ਹਮਰੀ ਭੈਨ; ਨ ਕੋ ਹਮਰੋ ਕੋਈ ਭਾਈ ॥ न को हमरी भैन; न को हमरो कोई भाई ॥ ਨ ਕੋ ਹਮਾਰੋ ਦੇਸ; ਨ ਹੌ ਕਾਹੂ ਕੌ ਰਾਈ ॥ न को हमारो देस; न हौ काहू कौ राई ॥ ਬ੍ਰਿਥਾ ਜਗਤ ਮੈ ਆਇ; ਜੋਗ ਬਿਨੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਯੋ ॥ ब्रिथा जगत मै आइ; जोग बिनु जनमु गवायो ॥ ਤਜ੍ਯੋ ਰਾਜ ਅਰੁ ਪਾਟ; ਯਹੈ ਜਿਯਰੇ ਮੁਹਿ ਭਾਯੋ ॥੪੮॥ तज्यो राज अरु पाट; यहै जियरे मुहि भायो ॥४८॥ ਜਨਨਿ ਜਠਰ ਮਹਿ ਆਇ; ਪੁਰਖ ਬਹੁਤੋ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥ जननि जठर महि आइ; पुरख बहुतो दुखु पावहि ॥ ਮੂਤ੍ਰ ਧਾਮ ਕੌ ਪਾਇ ਕਹਤ; ਹਮ ਭੋਗ ਕਮਾਵਹਿ ॥ मूत्र धाम कौ पाइ कहत; हम भोग कमावहि ॥ ਥੂਕ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕੌ ਚਾਟਿ; ਕਹਤ ਅਧਰਾਮ੍ਰਿਤ ਪਾਯੋ ॥ थूक त्रिया कौ चाटि; कहत अधराम्रित पायो ॥ ਬ੍ਰਿਥਾ ਜਗਤ ਮੈ ਜਨਮੁ; ਬਿਨਾ ਜਗਦੀਸ ਗਵਾਯੋ ॥੪੯॥ ब्रिथा जगत मै जनमु; बिना जगदीस गवायो ॥४९॥ ਰਾਨੀ ਬਾਚ ॥ रानी बाच ॥ ਰਿਖਿ ਯਾਹੀ ਤੇ ਭਏ; ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਯਾਹੀ ਉਪਜਾਏ ॥ रिखि याही ते भए; न्रिपति याही उपजाए ॥ ਬ੍ਯਾਸਾਦਿਕ ਸਭ ਚਤੁਰ; ਇਹੀ ਮਾਰਗ ਹ੍ਵੈ ਆਏ ॥ ब्यासादिक सभ चतुर; इही मारग ह्वै आए ॥ ਪਰਸੇ ਯਾ ਕੇ ਬਿਨਾ; ਕਹੋ ਜਗ ਮੈ ਕੋ ਆਯੋ? ॥ परसे या के बिना; कहो जग मै को आयो? ॥ ਪ੍ਰਥਮ ਐਤ ਭਵ ਪਾਇ; ਬਹੁਰਿ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਪਾਯੋ ॥੫੦॥ प्रथम ऐत भव पाइ; बहुरि परमेस्वर पायो ॥५०॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਅਤਿ ਚਾਤੁਰਿ ਰਾਨੀ ਸੁਮਤਿ; ਬਾਤੈ ਕਹੀ ਅਨੇਕ ॥ अति चातुरि रानी सुमति; बातै कही अनेक ॥ ਰੋਗੀ ਕੇ ਪਥ ਜ੍ਯੋ ਨ੍ਰਿਪਤਿ; ਮਾਨਤ ਭਯੋ ਨ ਏਕ ॥੫੧॥ रोगी के पथ ज्यो न्रिपति; मानत भयो न एक ॥५१॥ ਰਾਜਾ ਬਾਚ ॥ राजा बाच ॥ ਛੰਦ ॥ छंद ॥ ਪੁਨਿ ਰਾਜੈ ਯੌ ਕਹੀ; ਬਚਨ ਸੁਨ ਮੇਰੋ, ਰਾਨੀ! ॥ पुनि राजै यौ कही; बचन सुन मेरो, रानी! ॥ ਬ੍ਰਹਮ ਗ੍ਯਾਨ ਕੀ ਬਾਤ; ਕਛੂ ਤੈ ਨੈਕੁ ਨ ਜਾਨੀ ॥ ब्रहम ग्यान की बात; कछू तै नैकु न जानी ॥ ਕਹਾ ਬਾਪੁਰੀ ਤ੍ਰਿਯਾ; ਨੇਹ ਜਾ ਸੌ ਅਤਿ ਕਰਿ ਹੈ ॥ कहा बापुरी त्रिया; नेह जा सौ अति करि है ॥ ਮਹਾ ਮੂਤ੍ਰ ਕੋ ਧਾਮ; ਬਿਹਸਿ ਆਗੇ ਤਿਹ ਧਰਿ ਹੈ ॥੫੨॥ महा मूत्र को धाम; बिहसि आगे तिह धरि है ॥५२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪੁਨਿ ਰਾਜੈ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ; ਸੁਨੁ ਹੋ ਰਾਜ ਕੁਮਾਰਿ ॥ पुनि राजै ऐसे कहियो; सुनु हो राज कुमारि ॥ ਜੋ ਜੋਗੀ ਤੁਮ ਸੌ ਕਹਿਯੋ; ਸੋ ਮੁਹਿ ਕਹੌ ਸੁਧਾਰਿ ॥੫੩॥ जो जोगी तुम सौ कहियो; सो मुहि कहौ सुधारि ॥५३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਦੁਤਿਯ ਬਚਨ ਜੋਗੀ ਜੋ ਕਹਿਯੋ ॥ दुतिय बचन जोगी जो कहियो ॥ ਸੋ ਮੈ ਹ੍ਰਿਦੈ ਬੀਚ ਦ੍ਰਿੜ ਗਹਿਯੋ ॥ सो मै ह्रिदै बीच द्रिड़ गहियो ॥ ਜੋ ਤੁਮ ਕਹੌ, ਸੁ ਬਚਨ ਬਖਾਨੋ ॥ जो तुम कहौ, सु बचन बखानो ॥ ਤੁਮ ਜੋ ਸਾਚੁ ਜਾਨਿ ਜਿਯ ਮਾਨੋ ॥੫੪॥ तुम जो साचु जानि जिय मानो ॥५४॥ ਮੰਦਰ ਏਕ ਉਜਾਰ ਉਸਰਿਯਹੁ ॥ मंदर एक उजार उसरियहु ॥ ਬੈਠੇ ਤਹਾ ਤਪਸ੍ਯਾ ਕਰਿਯਹੁ ॥ बैठे तहा तपस्या करियहु ॥ ਹੌ ਤਹ ਔਰ ਮੂਰਤਿ ਧਰ ਐਹੋ ॥ हौ तह और मूरति धर ऐहो ॥ ਬ੍ਰਹਮ ਗ੍ਯਾਨ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਸਮੁਝੈਹੋ ॥੫੫॥ ब्रहम ग्यान न्रिप को समुझैहो ॥५५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਾਨੀ ਤਹਾ ਅਕਾਸ ਕੀ; ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਤੁਮੈ ਬਨਾਇ ॥ बानी तहा अकास की; ह्वै है तुमै बनाइ ॥ ਤਬ ਤੁਮ ਸਤਿ ਪਛਾਨਿਯੋ; ਜੋਗੀ ਪਹੁਚ੍ਯੋ ਆਇ ॥੫੬॥ तब तुम सति पछानियो; जोगी पहुच्यो आइ ॥५६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਰਾਨੀ ਬਨ ਮੈ ਸਦਨ ਸਵਾਰਿਯੋ ॥ रानी बन मै सदन सवारियो ॥ ਛਾਤ ਬੀਚ ਰੌਜਨ ਇਕ ਧਾਰਿਯੋ ॥ छात बीच रौजन इक धारियो ॥ ਜਾ ਕੇ ਬਿਖੇ ਮਨੁਖ ਛਪਿ ਰਹੈ ॥ जा के बिखे मनुख छपि रहै ॥ ਜੋ ਚਾਹੈ ਚਿਤ ਮੈ ਸੋ ਕਹੈ ॥੫੭॥ जो चाहै चित मै सो कहै ॥५७॥ ਬੈਠੇ ਤਰੇ ਨਜਰਿ ਨਹਿ ਆਵੈ ॥ बैठे तरे नजरि नहि आवै ॥ ਬਾਨੀ ਨਭ ਹੀ ਕੀ ਲਖਿ ਜਾਵੈ ॥ बानी नभ ही की लखि जावै ॥ ਰਾਨੀ ਤਹਾ ਪੁਰਖ ਬੈਠਾਯੋ ॥ रानी तहा पुरख बैठायो ॥ ਅਮਿਤ ਦਰਬੁ ਦੈ ਤਾਹਿ ਸਿਖਾਯੋ ॥੫੮॥ अमित दरबु दै ताहि सिखायो ॥५८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਏਕ ਪੁਰਖ ਚਾਕਰ ਹੁਤੋ; ਨਾਮ ਸਿੰਘ ਆਨੂਪ ॥ एक पुरख चाकर हुतो; नाम सिंघ आनूप ॥ ਵਹਿ ਜੁਗਿਯਾ ਕੀ ਬੈਸ ਥੋ; ਤਾ ਕੀ ਸਕਲ ਸਰੂਪ ॥੫੯॥ वहि जुगिया की बैस थो; ता की सकल सरूप ॥५९॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |