ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 472

ਇਤ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਜੂਝਿ ਕਰੈ ਹਰਿ ਸਿਉ; ਉਤ ਤੇ ਮੁਸਲੀ ਇਕ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥

इत सो न्रिप जूझि करै हरि सिउ; उत ते मुसली इक बैन सुनायो ॥

ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰਿ ਦਏ ਤੁਮਰੇ ਭਟ; ਤੈ ਮਨ ਮੈ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਲਜਾਯੋ ॥

मारि बिदारि दए तुमरे भट; तै मन मै नही नैकु लजायो ॥

ਰੇ ਨ੍ਰਿਪ ! ਕਾਹੇ ਕਉ ਜੂਝ ਮਰੈ? ਫਿਰਿ ਜਾਹੋ ਘਰੈ, ਲਰਿ ਕਾ ਫਲੁ ਪਾਯੋ ॥

रे न्रिप ! काहे कउ जूझ मरै? फिरि जाहो घरै, लरि का फलु पायो ॥

ਤਾ ਤੇ ਬੜੋ ਜਢ ਹੈ ਮ੍ਰਿਗ ਭੂਪਤਿ ! ਕੇਹਰਿ ਸੋ ਰਨ ਜੀਤਨਿ ਆਯੋ ॥੧੮੪੬॥

ता ते बड़ो जढ है म्रिग भूपति ! केहरि सो रन जीतनि आयो ॥१८४६॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਜਿਹ ਸੁਭਟਨ ਬਲਿ ਲਰਤ ਹੈ; ਤੇ ਸਭ ਗਏ ਪਰਾਇ ॥

जिह सुभटन बलि लरत है; ते सभ गए पराइ ॥

ਕੈ ਲਰ ਮਰਿ ਕੈ ਭਾਗ ਸਠਿ ! ਕੈ ਪਗ ਹਰਿ ਕੇ ਪਾਇ ॥੧੮੪੭॥

कै लर मरि कै भाग सठि ! कै पग हरि के पाइ ॥१८४७॥

ਜਰਾਸੰਧਿ ਨ੍ਰਿਪ ਬਾਚ ਹਲੀ ਸੋ ॥

जरासंधि न्रिप बाच हली सो ॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਕਹਾ ਭਯੋ ਮਮ ਓਰ ਕੇ; ਸੂਰ ਹਨੇ ਸੰਗ੍ਰਾਮਿ ॥

कहा भयो मम ओर के; सूर हने संग्रामि ॥

ਲਰਬੋ ਮਰਬੋ ਜੀਤਬੋ; ਇਹ ਸੁਭਟਨ ਕੇ ਕਾਮਿ ॥੧੮੪੮॥

लरबो मरबो जीतबो; इह सुभटन के कामि ॥१८४८॥

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਮਨਿ ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ਤਬ; ਭੂਪ ਹਲੀ ਕਹੁ ਬਾਨ ਚਲਾਯੋ ॥

यौ कहि कै मनि कोप भरियो तब; भूप हली कहु बान चलायो ॥

ਲਾਗਤਿ ਹੀ ਨਟ ਸਾਲ ਭਯੋ; ਤਨ ਮੈ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥

लागति ही नट साल भयो; तन मै बलिभद्र महा दुखु पायो ॥

ਮੂਰਛ ਹ੍ਵੈ ਕਰਿ ਸ੍ਯੰਦਨ ਬੀਚ; ਗਿਰਿਯੋ, ਤਿਹ ਕੋ ਕਬਿ ਨੈ ਜਸੁ ਗਾਯੋ ॥

मूरछ ह्वै करि स्यंदन बीच; गिरियो, तिह को कबि नै जसु गायो ॥

ਮਾਨਹੁ ਬਾਨ ਭੁਜੰਗ ਡਸਿਯੋ; ਧਨ ਧਾਮ ਸਬੈ ਮਨ ਤੇ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥੧੮੪੯॥

मानहु बान भुजंग डसियो; धन धाम सबै मन ते बिसरायो ॥१८४९॥

ਬਹੁਰੋ ਚਿਤ ਚੇਤ ਭਯੋ ਬਲਦੇਵ; ਚਿਤੇ ਅਰਿ ਕੇ ਅਤਿ ਕੋਪ ਬਢਾਯੋ ॥

बहुरो चित चेत भयो बलदेव; चिते अरि के अति कोप बढायो ॥

ਭਾਰੀ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਕਰਿ ਮੈ; ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਬਧ ਕਾਰਨ ਤਾਰਨ ਆਯੋ ॥

भारी गदा गहि कै करि मै; न्रिप के बध कारन तारन आयो ॥

ਪਾਉ ਪਿਆਦੇ ਹੁਇ ਸ੍ਯੰਦਨ ਤੇ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਤ ਭਾਂਤਿ ਸਿਧਾਯੋ ॥

पाउ पिआदे हुइ स्यंदन ते; कबि स्याम कहै इत भांति सिधायो ॥

ਅਉਰ ਕਿਸੀ ਭਟ ਜਾਨਿਯੋ ਨਹੀ; ਕਬਿ ਦਉਰ ਪਰਿਯੋ, ਨ੍ਰਿਪ ਨੇ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥੧੮੫੦॥

अउर किसी भट जानियो नही; कबि दउर परियो, न्रिप ने लखि पायो ॥१८५०॥

ਆਵਤ ਦੇਖਿ ਹਲਾਯੁਧ ਕੋ; ਸੁ ਭਯੋ ਤਬ ਹੀ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋਪਮਈ ਹੈ ॥

आवत देखि हलायुध को; सु भयो तब ही न्रिप कोपमई है ॥

ਜੁਧ ਹੀ ਕਉ ਸਮੁਹਾਇ ਭਯੋ; ਨਿਜ ਪਾਨਿ ਕਮਾਨ ਸੁ ਤਾਨਿ ਲਈ ਹੈ ॥

जुध ही कउ समुहाइ भयो; निज पानि कमान सु तानि लई है ॥

ਲ੍ਯਾਇਓ ਹੁਤੇ ਚਪਲਾ ਸੀ ਗਦਾ; ਸਰ ਏਕ ਹੀ ਸਿਉ ਸੋਊ ਕਾਟ ਦਈ ਹੈ ॥

ल्याइओ हुते चपला सी गदा; सर एक ही सिउ सोऊ काट दई है ॥

ਸਤ੍ਰੁ ਕੋ ਮਾਰਨ ਕੀ ਬਲਿਭਦ੍ਰਹਿ; ਮਾਨਹੁ ਆਸ ਦੁਟੂਕ ਭਈ ਹੈ ॥੧੮੫੧॥

सत्रु को मारन की बलिभद्रहि; मानहु आस दुटूक भई है ॥१८५१॥

ਕਾਟ ਗਦਾ ਜਬ ਐਸੇ ਦਈ; ਤਬ ਹੀ ਬਲਿ ਢਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਸੰਭਾਰੀ ॥

काट गदा जब ऐसे दई; तब ही बलि ढाल क्रिपान स्मभारी ॥

ਧਾਇ ਚਲਿਯੋ ਅਰਿ ਮਾਰਨਿ ਕਾਰਨਿ; ਸੰਕ ਕਛੂ ਚਿਤ ਮੈ ਨ ਬਿਚਾਰੀ ॥

धाइ चलियो अरि मारनि कारनि; संक कछू चित मै न बिचारी ॥

ਭੂਪ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਆਵਤ ਕੋ; ਗਰਜਿਯੋ ਬਰਖਾ ਕਰਿ ਬਾਨਨਿ ਭਾਰੀ ॥

भूप निहार कै आवत को; गरजियो बरखा करि बाननि भारी ॥

ਢਾਲ ਦਈ ਸਤ ਧਾ ਕਰਿ ਕੈ; ਕਰ ਕੀ ਕਰਵਾਰਿ ਤ੍ਰਿਧਾ ਕਰ ਡਾਰੀ ॥੧੮੫੨॥

ढाल दई सत धा करि कै; कर की करवारि त्रिधा कर डारी ॥१८५२॥

ਢਾਲ ਕਟੀ ਤਰਵਾਰਿ ਗਈ ਕਟਿ; ਐਸੇ ਹਲਾਯੁਧ ਸ੍ਯਾਮ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

ढाल कटी तरवारि गई कटि; ऐसे हलायुध स्याम निहारियो ॥

ਮਾਰਤ ਹੈ ਬਲਿ ਕੋ ਅਬ ਹੀ; ਨ੍ਰਿਪ ਯੌ ਅਪੁਨੇ ਮਨ ਮਾਝਿ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

मारत है बलि को अब ही; न्रिप यौ अपुने मन माझि बिचारियो ॥

ਚਕ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਮੁਰਾਰਿ ਤਬੈ ਕਰਿ; ਜੁਧ ਕੇ ਹੇਤ ਚਲਿਯੋ ਬਲ ਧਾਰਿਯੋ ॥

चक्र स्मभारि मुरारि तबै करि; जुध के हेत चलियो बल धारियो ॥

ਰੇ ਨ੍ਰਿਪ ! ਤੂ ਭਿਰ ਮੋ ਸੰਗ ਆਇ ਕੈ; ਰਾਮ ਭਨੈ, ਇਮ ਸ੍ਯਾਮ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥੧੮੫੩॥

रे न्रिप ! तू भिर मो संग आइ कै; राम भनै, इम स्याम पुकारियो ॥१८५३॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth