ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 469 ਜਬ ਯੌ ਭਟ ਆਵਤ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਸਾਮੁਹੇ; ਤਉ ਸਬ ਹੀ ਪ੍ਰਭ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰੇ ॥ जब यौ भट आवत स्री हरि सामुहे; तउ सब ही प्रभ ससत्र स्मभारे ॥ ਕੋਪ ਬਢਾਇ ਚਿਤੈ ਤਿਨ ਕਉ; ਇਕ ਬਾਰ ਹੀ ਬੈਰਨ ਕੇ ਤਨ ਝਾਰੇ ॥ कोप बढाइ चितै तिन कउ; इक बार ही बैरन के तन झारे ॥ ਏਕ ਹਨੇ ਅਰਿ ਪਾਇਨ ਸੋ; ਇਕ ਦਾਇਨ ਸੋ ਗਹਿ ਭੂਮਿ ਪਛਾਰੇ ॥ एक हने अरि पाइन सो; इक दाइन सो गहि भूमि पछारे ॥ ਤਾਹੀ ਸਮੈ ਤਿਹ ਆਹਵ ਮੈ; ਬਹੁ ਸੂਰ ਬਿਨਾ ਕਰਿ ਪ੍ਰਾਨਨ ਡਾਰੇ ॥੧੮੨੧॥ ताही समै तिह आहव मै; बहु सूर बिना करि प्रानन डारे ॥१८२१॥ ਏਕ ਲਗੇ ਭਟ ਘਾਇਨ ਕੇ; ਤਜਿ ਦੇਹ ਕੋ ਪ੍ਰਾਨ ਗਏ ਜਮ ਕੇ ਘਰਿ ॥ एक लगे भट घाइन के; तजि देह को प्रान गए जम के घरि ॥ ਸੁੰਦਰ ਅੰਗ ਸੁ ਏਕਨਿ ਕੇ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ, ਰਹੇ ਸ੍ਰੋਨਤ ਸੋ ਭਰਿ ॥ सुंदर अंग सु एकनि के; कबि स्याम कहै, रहे स्रोनत सो भरि ॥ ਏਕ ਕਬੰਧ ਫਿਰੈ ਰਨ ਮੈ; ਜਿਨ ਕੇ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਸੀਸ ਕਟੇ ਬਰ ॥ एक कबंध फिरै रन मै; जिन के ब्रिज नाइक सीस कटे बर ॥ ਏਕ ਸੁ ਸੰਕਤਿ ਹ੍ਵੈ ਚਿਤ ਮੈ; ਤਜਿ ਆਹਵ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਤੀਰ ਗਏ ਡਰਿ ॥੧੮੨੨॥ एक सु संकति ह्वै चित मै; तजि आहव को न्रिप तीर गए डरि ॥१८२२॥ ਭਾਜਿ ਤਬੈ ਭਟ ਆਹਵ ਤੇ; ਮਿਲਿ ਭੂਪ ਪੈ ਜਾਇ ਕੈ ਐਸੇ ਪੁਕਾਰੇ ॥ भाजि तबै भट आहव ते; मिलि भूप पै जाइ कै ऐसे पुकारे ॥ ਜੇਤੇ ਸੁ ਬੀਰ ਪਠੇ ਤੁਮ ਰਾਜ; ਗਏ ਹਰਿ ਪੈ ਹਥਿਆਰ ਸੰਭਾਰੇ ॥ जेते सु बीर पठे तुम राज; गए हरि पै हथिआर स्मभारे ॥ ਜੀਤ ਨ ਕੋਊ ਸਕੇ ਤਿਹ ਕੋ; ਹਮ ਤੋ ਸਬ ਹੀ ਬਲ ਕੈ ਰਨ ਹਾਰੇ ॥ जीत न कोऊ सके तिह को; हम तो सब ही बल कै रन हारे ॥ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਸੁ ਤਾਨ ਕੈ ਪਾਨਿ; ਸਬੈ ਤਿਨ ਪ੍ਰਾਨ ਬਿਨਾ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥੧੮੨੩॥ बान कमान सु तान कै पानि; सबै तिन प्रान बिना करि डारे ॥१८२३॥ ਇਉ ਨ੍ਰਿਪ ਕਉ ਭਟ ਬੋਲ ਕਹੈ; ਹਮਰੀ ਬਿਨਤੀ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ! ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥ इउ न्रिप कउ भट बोल कहै; हमरी बिनती प्रभ जू ! सुनि लीजै ॥ ਆਹਵ ਮੰਤ੍ਰਨ ਸਉਪ ਚਲੋ; ਗ੍ਰਹਿ ਕੋ ਸਿਗਰੇ ਪੁਰ ਕੋ ਸੁਖ ਦੀਜੈ ॥ आहव मंत्रन सउप चलो; ग्रहि को सिगरे पुर को सुख दीजै ॥ ਆਜ ਲਉ ਲਾਜ ਰਹੀ ਰਨ ਮੈ; ਸਮ ਜੁਧੁ ਭਯੋ, ਅਜੋ ਬੀਰ ਨ ਛੀਜੈ ॥ आज लउ लाज रही रन मै; सम जुधु भयो, अजो बीर न छीजै ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਤੇ ਜੁਧ ਕੀ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ; ਸੁਪਨੇ ਹੂ ਮੈ ਜੀਤ ਕੀ ਆਸ ਨ ਕੀਜੈ ॥੧੮੨੪॥ स्याम ते जुध की स्याम भनै; सुपने हू मै जीत की आस न कीजै ॥१८२४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਰਾਸੰਧਿ ਏ ਬਚਨ ਸੁਨਿ; ਰਿਸਿ ਕਰਿ ਬੋਲਿਯੋ ਬੈਨ ॥ जरासंधि ए बचन सुनि; रिसि करि बोलियो बैन ॥ ਸਕਲ ਸੁਭਟ ਹਰਿ ਕਟਿਕ ਕੈ; ਪਠਵੋਂ ਜਮ ਕੇ ਐਨਿ ॥੧੮੨੫॥ सकल सुभट हरि कटिक कै; पठवों जम के ऐनि ॥१८२५॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕਾ ਭਯੋ? ਜੋ ਮਘਵਾ ਬਲਵੰਡ ਹੈ; ਆਜ ਹਉ ਤਾਹੀ ਸੋ ਜੁਧੁ ਮਚੈਹੋਂ ॥ का भयो? जो मघवा बलवंड है; आज हउ ताही सो जुधु मचैहों ॥ ਭਾਨੁ ਪ੍ਰਚੰਡ ਕਹਾਵਤ ਹੈ; ਹਨਿ ਤਾਹੀ ਕੋ ਹਉ, ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠੈਹੋਂ ॥ भानु प्रचंड कहावत है; हनि ताही को हउ, जम धामि पठैहों ॥ ਅਉ ਜੁ ਕਹਾ ਸਿਵ ਮੋ ਬਲੁ ਹੈ; ਮਰਿ ਹੈ ਪਲ ਮੈ, ਜਬ ਕੋਪ ਬਢੈਹੋਂ ॥ अउ जु कहा सिव मो बलु है; मरि है पल मै, जब कोप बढैहों ॥ ਪਉਰਖ ਰਾਖਤ ਹਉ ਇਤਨੋ; ਕਹਾ ਭੂਪ ਹ੍ਵੈ ਗੂਜਰ ਤੇ ਭਜਿ ਜੈਹੋਂ? ॥੧੮੨੬॥ पउरख राखत हउ इतनो; कहा भूप ह्वै गूजर ते भजि जैहों? ॥१८२६॥ ਇਉ ਕਹਿ ਕੈ ਮਨਿ ਕੋਪ ਭਰਿਓ; ਚਤੁਰੰਗ ਚਮੂੰ ਜੁ ਹੁਤੀ, ਸੁ ਬੁਲਾਈ ॥ इउ कहि कै मनि कोप भरिओ; चतुरंग चमूं जु हुती, सु बुलाई ॥ ਆਇ ਹੈ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਸਬੈ; ਸੰਗ ਸ੍ਯਾਮ ਮਚਾਵਨ ਕਾਜ ਲਰਾਈ ॥ आइ है ससत्र स्मभारि सबै; संग स्याम मचावन काज लराई ॥ ਛਤ੍ਰ ਤਨਾਇ ਕੈ ਪੀਛੇ ਚਲਿਯੋ; ਨ੍ਰਿਪ ਸੈਨ ਸਬੈ ਤਿਹ ਆਗੇ ਸਿਧਾਈ ॥ छत्र तनाइ कै पीछे चलियो; न्रिप सैन सबै तिह आगे सिधाई ॥ ਮਾਨਹੁ ਪਾਵਸ ਕੀ ਰਿਤੁ ਮੈ; ਘਨਘੋਰ ਘਟਾ ਘੁਰ ਕੈ ਉਮਡਾਈ ॥੧੮੨੭॥ मानहु पावस की रितु मै; घनघोर घटा घुर कै उमडाई ॥१८२७॥ ਭੂਪ ਬਾਚ ਹਰਿ ਸੋ ॥ भूप बाच हरि सो ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਭੂਪ ਤਬੈ ਹਰਿ ਹੇਰਿ ਕੈ; ਐਸੋ ਕਹਿਓ ਸੁਨਾਇ ॥ भूप तबै हरि हेरि कै; ऐसो कहिओ सुनाइ ॥ ਤੂੰ ਗੁਆਰ, ਛਤ੍ਰੀਨ ਸੋ; ਜੂਝ ਕਰੈਗੋ ਆਇ? ॥੧੮੨੮॥ तूं गुआर, छत्रीन सो; जूझ करैगो आइ? ॥१८२८॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |