ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 547 ਹਰਿ ਕੇ ਨੈਨਾ ਜਲਜ ਠਏ ॥ हरि के नैना जलज ठए ॥ ਦਿਪਤ ਜੋਤਿ ਦਿਨ ਮਨਿ ਦੁਤਿ ਮੁਖ ਤੇ; ਕਬਹੂੰ ਨ ਮੁੰਦਿਤ ਭਏ ॥ दिपत जोति दिन मनि दुति मुख ते; कबहूं न मुंदित भए ॥ ਤਿਨ ਕਉ ਦੇਖਿ ਜਨਨ ਦ੍ਰਿਗ ਪੁਤਰੀ; ਲਗੀ ਸੁ ਭਾਵ ਭਏ ॥ तिन कउ देखि जनन द्रिग पुतरी; लगी सु भाव भए ॥ ਜਨੁ ਪਰਾਗ ਕਮਲਨ ਕੀ ਊਪਰ; ਭ੍ਰਮਰ ਕੋਟਿ ਭ੍ਰਮਏ ॥੨੪੧੪॥ जनु पराग कमलन की ऊपर; भ्रमर कोटि भ्रमए ॥२४१४॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਦਿਜ ਸੁਦਾਮਾ ਕੋ ਦਾਰਿਦ ਦੂਰ ਕਰਤ ਕੰਚਨ ਧਾਮ ਕਰ ਦੇਤ ਭਏ ॥ इति स्री दसम सिकंध पुराणे बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे दिज सुदामा को दारिद दूर करत कंचन धाम कर देत भए ॥ ਅਥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਸੂਰਜ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕੇ ਦਿਨ ਕੁਰਖੇਤ੍ਰ ਗਵਨਿ ਕਥਨੰ ॥ अथ कान्ह जू सूरज ग्रहिण के दिन कुरखेत्र गवनि कथनं ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜਉ ਰਵਿ ਕੇ ਗ੍ਰਸਬੇ ਹੂ ਕੋ ਦਿਵਸ; ਲਗਿਓ ਕਹਿ ਜੋਤਿਕੀ ਯੌ ਤੁ ਸੁਨਾਯੋ ॥ जउ रवि के ग्रसबे हू को दिवस; लगिओ कहि जोतिकी यौ तु सुनायो ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਕੀ ਮਾਤ ਬਿਮਾਤ ਅਰੁ ਭ੍ਰਾਤ; ਚਲੈ ਕੁਰੁਖੇਤ੍ਰਿ, ਇਹੈ ਠਹਰਾਯੋ ॥ कान्ह की मात बिमात अरु भ्रात; चलै कुरुखेत्रि, इहै ठहरायो ॥ ਤਾਤ ਚਲਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੋ ਲੈ ਸੰਗਿ; ਭਾਂਤਿਨ ਭਾਂਤਿ ਕੋ ਸੈਨ ਬਨਾਯੋ ॥ तात चलियो ब्रिजनाथ को लै संगि; भांतिन भांति को सैन बनायो ॥ ਜੋ ਕੋਊ ਅੰਤੁ ਚਹੈ ਤਿਹ ਕੋ; ਤਿਨ ਕੋ ਕਛੂ ਆਵਤ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਯੋ ॥੨੪੧੫॥ जो कोऊ अंतु चहै तिह को; तिन को कछू आवत अंतु न पायो ॥२४१५॥ ਇਤ ਤੇ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਵਤ ਭੇ; ਉਤ ਨੰਦ ਤੇ ਆਦਿ ਸਭੈ ਤਹ ਆਏ ॥ इत ते ब्रिज नाइक आवत भे; उत नंद ते आदि सभै तह आए ॥ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ; ਸਭ ਗੁਆਰਿਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜਬੈ ਦਰਸਾਏ ॥ चंद्रभगा ब्रिखभान सुता; सभ गुआरिनि स्याम जबै दरसाए ॥ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਰਹੀ ਚਕਿ ਕੈ; ਜਕਿ ਗੀ ਕਛੁ ਬੈਨ ਕਹਿਓ ਨਹੀ ਜਾਏ ॥ रूप निहारि रही चकि कै; जकि गी कछु बैन कहिओ नही जाए ॥ ਨੰਦ ਜਸੋਮਤ ਮੋਹ ਬਢਾਇ ਕੈ; ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਕੇ ਉਰ ਮੈ ਲਪਟਾਏ ॥੨੪੧੬॥ नंद जसोमत मोह बढाइ कै; कान्ह जू के उर मै लपटाए ॥२४१६॥ ਨੰਦ ਜਸੋਮਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਬਢਾਇ ਕੈ; ਨੈਨਨ ਤੇ ਦੁਹੂ ਨੀਰ ਬਹਾਯੋ ॥ नंद जसोमति प्रेम बढाइ कै; नैनन ते दुहू नीर बहायो ॥ ਐਸੇ ਕਹਿਓ ਬ੍ਰਿਜ ਕਉ ਤੁਮ ਤਿਆਗਿ; ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਜੀਅ ਐਸੋ ਹੀ ਭਾਯੋ ॥ ऐसे कहिओ ब्रिज कउ तुम तिआगि; गए मथुरा जीअ ऐसो ही भायो ॥ ਕਾ ਭਯੋ ਜੋ ਤੁਮ ਮਾਰਿ ਚੰਡੂਰ? ਪ੍ਰਹਾਰਿ ਕੈ ਸੰਗਹਿ ਕੰਸਹਿ ਘਾਯੋ ॥ का भयो जो तुम मारि चंडूर? प्रहारि कै संगहि कंसहि घायो ॥ ਹਉ ਨਿਰਮੋਹ ਨਿਹਾਰ ਦਸਾ; ਹਮਰੀ, ਤੁਮਰੇ ਮਨ ਮੋਹ ਨ ਆਯੋ? ॥੨੪੧੭॥ हउ निरमोह निहार दसा; हमरी, तुमरे मन मोह न आयो? ॥२४१७॥ ਜਸੋਧਾ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਸੋ ॥ जसोधा बाच कान्ह जू सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢਾਇ ਜਸੋਮਤਿ ਯੌ; ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਸੋ ਇਕ ਬੈਨ ਉਚਾਰੋ ॥ प्रीति बढाइ जसोमति यौ; ब्रिजभूखन सो इक बैन उचारो ॥ ਪਾਲ ਕੀਏ ਜਬ ਪੂਤ ! ਬਡੇ ਤੁਮ; ਦੇਖਿਯੋ ਤਬੈ ਹਮ ਹੇਤ ਤੁਹਾਰੋ ॥ पाल कीए जब पूत ! बडे तुम; देखियो तबै हम हेत तुहारो ॥ ਤੋ ਕਹ ਦੋਸ ਲਗਾਉ ਹਉ ਕਿਉ? ਹਰਿ ! ਹੈ ਸਭ ਫੁਨਿ ਦੋਸ ਹਮਾਰੋ ॥ तो कह दोस लगाउ हउ किउ? हरि ! है सभ फुनि दोस हमारो ॥ ਊਖਲ ਸੋ ਤੁਹਿ ਬਾਧ ਕੈ ਮਾਰਿਯੋ; ਹੈ ਜਾਨਤ ਹੋ ਸੋਊ ਬੈਰ ਚਿਤਾਰੋ ॥੨੪੧੮॥ ऊखल सो तुहि बाध कै मारियो; है जानत हो सोऊ बैर चितारो ॥२४१८॥ ਮਾਇ ! ਹ੍ਵੈ ਬਾਤ ਕਹੋ ਤੁਮ ਸੌ; ਸੁ ਤੋ ਮੋ ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਸਾਚ ਪਤੀਜੈ ॥ माइ ! ह्वै बात कहो तुम सौ; सु तो मो बतीआ सुनि साच पतीजै ॥ ਅਉਰਨ ਕੀ ਸਿਖ ਲੈ ਤਬ ਜਿਉ; ਤੈਸੋ ਕਾਜ ਕਰੋ ਜਿਨਿ ਯੌ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥ अउरन की सिख लै तब जिउ; तैसो काज करो जिनि यौ सुनि लीजै ॥ ਨੈਕ ਬਿਛੋਹ ਭਏ ਤੁਮਰੇ; ਮਰੀਐ ਤੁਮਰੇ ਪਲ ਹੇਰਤ ਜੀਜੈ ॥ नैक बिछोह भए तुमरे; मरीऐ तुमरे पल हेरत जीजै ॥ ਬਾਲ ! ਬਲਾਇ ਲਿਉ ਹਉ ਬਹੁਰੋ; ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ! ਭੂਖਿਤ ਕੀਜੈ ॥੨੪੧੯॥ बाल ! बलाइ लिउ हउ बहुरो; ब्रिज को ब्रिजभूखन ! भूखित कीजै ॥२४१९॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |