ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 540 ਭੂਮਿ ਜਹਾ ਹੁਤੀ, ਤਾਹਿ ਲਖਿਯੋ ਜਲ; ਬਾਰਿ ਹੁਤੋ ਜਹ, ਭੂਮਿ ਜਨਾਯੋ ॥ भूमि जहा हुती, ताहि लखियो जल; बारि हुतो जह, भूमि जनायो ॥ ਜਾਇ ਨਿਸੰਕ ਪਰਿਯੋ ਜਲ ਮੈ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਛੁ ਭੇਦ ਨ ਪਾਯੋ ॥੨੩੬੨॥ जाइ निसंक परियो जल मै; कबि स्याम कहै कछु भेद न पायो ॥२३६२॥ ਜਾਇ ਪਰਿਯੋ ਤਬ ਹੀ ਸਰ ਮੈ; ਤਨ ਬਸਤ੍ਰ ਧਰੇ ਪੁਨਿ ਬੂਡ ਗਯੋ ਹੈ ॥ जाइ परियो तब ही सर मै; तन बसत्र धरे पुनि बूड गयो है ॥ ਬੂਡਤ ਜੋ ਨਿਕਸਿਯੋ ਸੋਊ ਭੂਪਤਿ; ਚਿਤ ਬਿਖੈ ਅਤਿ ਕੋਪ ਕਯੋ ਹੈ ॥ बूडत जो निकसियो सोऊ भूपति; चित बिखै अति कोप कयो है ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਭਾਰ ਉਤਾਰਨ ਕੇ ਹਿਤ; ਆਂਖ ਸੋ ਭੀਮਹਿ ਭੇਦ ਦਯੋ ਹੈ ॥ कान्ह जू भार उतारन के हित; आंख सो भीमहि भेद दयो है ॥ ਸੋ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਬੋਲਿ ਉਠਿਓ; ਅਰੇ ! ਅੰਧ ਕੇ ਅੰਧ ਹੀ ਪੁਤ੍ਰ ਭਯੋ ਹੈ ॥੨੩੬੩॥ सो इह भांति सो बोलि उठिओ; अरे ! अंध के अंध ही पुत्र भयो है ॥२३६३॥ ਯੌ ਜਬ ਭੀਮ ਹਸਿਯੋ ਤਿਹ ਕਉ; ਤੁ ਘਨੋ ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਭੂਪ ਰਿਸਾਯੋ ॥ यौ जब भीम हसियो तिह कउ; तु घनो चित भीतर भूप रिसायो ॥ ਮੋ ਕਹੁ ਪੰਡੁ ਕੇ ਪੁਤ੍ਰ ਹਸੈ; ਅਬ ਹੀ ਬਧ ਯਾ ਕੋ ਕਰੋ, ਜੀਅ ਆਯੋ ॥ मो कहु पंडु के पुत्र हसै; अब ही बध या को करो, जीअ आयो ॥ ਭੀਖਮ ਦ੍ਰੋਣ ਰਿਸੇ ਮਨ ਮੈ; ਜੜ ਭੀਮ ਭਯੋ, ਕਹ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਯੋ ॥ भीखम द्रोण रिसे मन मै; जड़ भीम भयो, कह स्याम सुनायो ॥ ਧਾਮਿ ਗਯੋ ਅਪੁਨੇ ਫਿਰ ਕੈ ਸੁ; ਸਭਾ ਇਹ ਭੀਤਰ ਫੇਰਿ ਨ ਆਯੋ ॥੨੩੬੪॥ धामि गयो अपुने फिर कै सु; सभा इह भीतर फेरि न आयो ॥२३६४॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਦੁਰਜੋਧਨ ਸਭਾ ਦੇਖਿ ਧਾਮਿ ਗਏ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे दुरजोधन सभा देखि धामि गए धयाइ समापतं ॥ ਅਥ ਦੈਤ ਬਕਤ੍ਰ ਜੁਧ ਕਥਨੰ ॥ अथ दैत बकत्र जुध कथनं ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਉਤ ਕੋਪਿ ਦੁਰਜੋਧਨ ਧਾਮਿ ਗਯੋ; ਇਤ ਦੈਤ ਹੁਤੋ ਇਹ ਕੋਪੁ ਬਸਾਯੋ ॥ उत कोपि दुरजोधन धामि गयो; इत दैत हुतो इह कोपु बसायो ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਹਤਿਯੋ ਸਿਸੁਪਾਲ ਹੁਤੋ; ਮੇਰੋ ਮਿਤ੍ਰ ਮਰਿਓ, ਨ ਰਤੀ ਸੁਕਚਾਯੋ ॥ कान्ह हतियो सिसुपाल हुतो; मेरो मित्र मरिओ, न रती सुकचायो ॥ ਲੈ ਸਿਵ ਤੇ ਬਰ ਹਉ ਇਹ ਕੋ; ਬਧੁ ਜਾਇ ਕਰੋ, ਜੀਅ ਭੀਤਰ ਆਯੋ ॥ लै सिव ते बर हउ इह को; बधु जाइ करो, जीअ भीतर आयो ॥ ਧਾਇ ਕਿਦਾਰ ਕੀ ਓਰਿ ਚਲਿਓ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਇਹੈ ਚਿਤ ਮੈ ਠਹਰਾਯੋ ॥੨੩੬੫॥ धाइ किदार की ओरि चलिओ; कबि स्याम इहै चित मै ठहरायो ॥२३६५॥ ਬਦ੍ਰੀ ਕਿਦਾਰ ਕੇ ਭੀਤਰ ਜਾਇ ਕੈ; ਸੇਵ ਕਰੀ ਮਹਾਰੁਦ੍ਰ ਰਿਝਾਯੋ ॥ बद्री किदार के भीतर जाइ कै; सेव करी महारुद्र रिझायो ॥ ਲੈ ਕੈ ਬਿਵਾਨ ਚਲਿਓ ਉਤ ਤੇ; ਜਬ ਹੀ ਹਰਿ ਕੇ ਬਧੁ ਕੋ ਬਰੁ ਪਾਯੋ ॥ लै कै बिवान चलिओ उत ते; जब ही हरि के बधु को बरु पायो ॥ ਦ੍ਵਾਰਵਤੀ ਹੂ ਕੇ ਭੀਤਰ ਆਇ ਕੈ; ਕਾਨ੍ਹ ਕੇ ਪੁਤ੍ਰ ਸੋ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥ द्वारवती हू के भीतर आइ कै; कान्ह के पुत्र सो जुधु मचायो ॥ ਸੋ ਸੁਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਦਾ ਲੈ ਕੈ ਭੂਪ ਤੇ; ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੩੬੬॥ सो सुनि स्याम बिदा लै कै भूप ते; स्याम भनै तिह ठउर सिधायो ॥२३६६॥ ਦ੍ਵਾਰਵਤੀ ਹੂ ਕੇ ਬੀਚ ਜਬੈ; ਹਰਿ ਜੂ ਗਯੋ ਤਉ ਸੋਊ ਸਤ੍ਰੁ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥ द्वारवती हू के बीच जबै; हरि जू गयो तउ सोऊ सत्रु निहारियो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਬ ਹੀ ਤਿਹ ਕਉ; ਲਰੁ ਰੇ ! ਹਮ ਸੋ, ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ स्याम भनै तब ही तिह कउ; लरु रे ! हम सो, ब्रिजनाथ उचारियो ॥ ਯੌ ਸੁਨਿ ਵਾ ਬਤੀਯਾ ਹਰਿ ਕੋ; ਕਸਿ ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਬਾਨ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥ यौ सुनि वा बतीया हरि को; कसि कान प्रमान लउ बान प्रहारियो ॥ ਮਾਨੋ ਤਚੀ ਅਤਿ ਪਾਵਕ ਊਪਰ; ਕਾਹੂ ਬੁਝਾਇਬੇ ਕੋ ਘ੍ਰਿਤ ਡਾਰਿਯੋ ॥੨੩੬੭॥ मानो तची अति पावक ऊपर; काहू बुझाइबे को घ्रित डारियो ॥२३६७॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |