ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 496 ਇਤਿ ਤੇ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਇ ਗਯੋ; ਇਹ ਮੂਰਤਿ ਓਰਿ ਰਹੇ ਟਕ ਲਾਈ ॥ इति ते ब्रिज नाइक आइ गयो; इह मूरति ओरि रहे टक लाई ॥ ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਨਾਰਦ ਆਇ ਗਯੋ; ਬਿਰਥਾ ਸਭ ਹੀ ਤਿਨਿ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਈ ॥ तउ ही लउ नारद आइ गयो; बिरथा सभ ही तिनि भाखि सुनाई ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ! ਪੂਤ ਤਿਹਾਰੋ ਈ ਹੈ ਇਹ; ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਪੁਰ ਬਾਜੀ ਬਧਾਈ ॥ कान्ह जू ! पूत तिहारो ई है इह; यौ सुनि कै पुर बाजी बधाई ॥ ਭਾਗਨ ਕੀ ਨਿਧਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ; ਜਦੁਬੀਰ ਮਨੋ ਇਹ ਦਿਵਸਹਿ ਪਾਈ ॥੨੦੩੫॥ भागन की निधि स्याम भनै; जदुबीर मनो इह दिवसहि पाई ॥२०३५॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਕੰਧੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਪਰਦੁਮਨ ਸੰਬਰ ਦੈਤ ਬਧ ਕੈ ਰੁਕਮਿਨਿ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਕੋ ਆਈ ਮਿਲਤ ਭਏ ॥ इति स्री दसम सकंधे बचित्र नाटक क्रिसनावतारे परदुमन स्मबर दैत बध कै रुकमिनि कान्ह जू को आई मिलत भए ॥ ਅਥ ਸਤ੍ਰਾਜਿਤ ਸੂਰਜ ਤੇ ਮਨਿ ਲਿਆਏ ਜਾਮਵੰਤ ਬਧ ਕਥਨੰ ॥ अथ सत्राजित सूरज ते मनि लिआए जामवंत बध कथनं ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਇਤ ਸੂਰਜ ਸੇਵਾ ਕਰੀ; ਸਤ੍ਰਾਜਿਤ ਬਲਵਾਨ ॥ इत सूरज सेवा करी; सत्राजित बलवान ॥ ਰਵਿ ਤਿਹ ਕੋ ਤਬ ਮਨਿ ਦਈ; ਉਜਲ ਆਪ ਸਮਾਨ ॥੨੦੩੬॥ रवि तिह को तब मनि दई; उजल आप समान ॥२०३६॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਲੈ ਮਨਿ ਸੂਰਜ ਤੇ ਅਰਿ ਜੀਤ ਜੁ; ਤਾ ਦਿਨ ਆਪਨੇ ਧਾਮਹਿ ਆਯੋ ॥ लै मनि सूरज ते अरि जीत जु; ता दिन आपने धामहि आयो ॥ ਜੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਕਰਿ ਸੇਵ; ਘਨੋ ਰਵਿ ਕੋ ਚਿਤ ਤਾ ਰਿਝਵਾਯੋ ॥ जो कबि स्याम भनै करि सेव; घनो रवि को चित ता रिझवायो ॥ ਅਉ ਕਰਿ ਕੈ ਤਪਸ੍ਯਾ ਅਤਿ ਹੀ; ਤਿਹ ਕੀ ਹਿਤ ਸੋ ਤਿਹ ਕਉ ਜਬ ਗਾਯੋ ॥ अउ करि कै तपस्या अति ही; तिह की हित सो तिह कउ जब गायो ॥ ਸੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਸੁ ਬ੍ਰਿਥਾ ਪੁਰ ਲੋਗਨ; ਯੌ ਜਦੁਬੀਰ ਪੈ ਜਾਇ ਸੁਨਾਯੋ ॥੨੦੩੭॥ सो सुनि कै सु ब्रिथा पुर लोगन; यौ जदुबीर पै जाइ सुनायो ॥२०३७॥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਬਾਚ ॥ कान्ह जू बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਬੁਲਾਇ ਅਰੰਜਿਤ ਕਉ; ਹਸਿ ਕੈ ਮੁਖ ਤੇ ਇਹ ਆਇਸ ਦੀਨੋ ॥ कान्ह बुलाइ अरंजित कउ; हसि कै मुख ते इह आइस दीनो ॥ ਭੂਪ ਕਉ ਦੈ, ਤੁ ਕਹਿਓ ਅਬ ਹੀ; ਰਵਿ ਤੇ ਜੁ ਰਿਝਾਇ ਕੈ ਤੈ ਧਨੁ ਲੀਨੋ ॥ भूप कउ दै, तु कहिओ अब ही; रवि ते जु रिझाइ कै तै धनु लीनो ॥ ਜੋ ਚਹਿ ਕੈ ਚਿਤ ਮੈ ਚਪਲਾ ਦੁਤਿ; ਯਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਇਨ ਨੈਕੁ ਨ ਕੀਨੋ ॥ जो चहि कै चित मै चपला दुति; याहि कहियो इन नैकु न कीनो ॥ ਮੋਨ ਹੀ ਠਾਨ ਕੇ ਬੈਠਿ ਰਹਿਯੋ; ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੋ ਉਤਰੁ ਨੈਕੁ ਨ ਦੀਨੋ ॥੨੦੩੮॥ मोन ही ठान के बैठि रहियो; ब्रिजनाथ को उतरु नैकु न दीनो ॥२०३८॥ ਪ੍ਰਭ ਯੌ ਬਤੀਆ ਕਹਿ ਬੈਠਿ ਰਹਿਯੋ; ਤਿਹ ਭ੍ਰਾਤ ਅਖੇਟ ਕੇ ਕਾਜ ਪਧਾਰਿਯੋ ॥ प्रभ यौ बतीआ कहि बैठि रहियो; तिह भ्रात अखेट के काज पधारियो ॥ ਬਾਂਧ ਭਲੇ ਮਨਿ ਕਉ ਸਿਰ ਪੈ; ਸਭ ਹੂੰ ਜਨ ਦੂਸਰ ਭਾਨੁ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥ बांध भले मनि कउ सिर पै; सभ हूं जन दूसर भानु बिचारियो ॥ ਕਾਨਨ ਕੇ ਜਬ ਬੀਚ ਗਯੋ; ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਬਡੋ ਇਕ ਯਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥ कानन के जब बीच गयो; म्रिगराज बडो इक याहि निहारियो ॥ ਤਾਨ ਕੈ ਬਾਨ ਚਲਾਵਤ ਭਯੋ; ਸਰ ਵਾ ਸਹਿ ਕੈ ਇਹ ਕੋ ਫਿਰਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥੨੦੩੯॥ तान कै बान चलावत भयो; सर वा सहि कै इह को फिरि मारियो ॥२०३९॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਬ ਤਿਨਿ ਕੇ ਹਰਿ ਕੇ ਸਰਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥ जब तिनि के हरि के सरि मारियो ॥ ਤਬ ਕੇ ਹਰਿ ਪੁਰਖਤ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥ तब के हरि पुरखत स्मभारियो ॥ ਏਕ ਚਪੇਟ ਚਉਕਿ ਤਿਹ ਮਾਰੀ ॥ एक चपेट चउकि तिह मारी ॥ ਮਨਿ ਸਮੇਤ ਲਈ ਪਾਗ ਉਤਾਰੀ ॥੨੦੪੦॥ मनि समेत लई पाग उतारी ॥२०४०॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਿਹ ਬਧ ਕੈ ਮਨਿ ਪਾਗ ਲੈ; ਸਿੰਘ ਧਸਿਯੋ ਬਨਿ ਜਾਇ ॥ तिह बध कै मनि पाग लै; सिंघ धसियो बनि जाइ ॥ ਭਾਲਕ ਏਕ ਬਡੋ ਹੁਤੋ; ਤਿਹਿ ਹੇਰਿਓ ਮਿਰਗਰਾਇ ॥੨੦੪੧॥ भालक एक बडो हुतो; तिहि हेरिओ मिरगराइ ॥२०४१॥ |
Dasam Granth |