ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 466 ਸੂਰ ਸੁ ਏਕ ਹਨੈ ਤਹ ਬਾਜ; ਤਹਾ ਇਕ ਬੀਰ ਬਡੇ ਗਜ ਮਾਰੈ ॥ सूर सु एक हनै तह बाज; तहा इक बीर बडे गज मारै ॥ ਏਕ ਰਥੀ ਬਲਵਾਨ ਹਨੈ; ਇਕ ਪਾਇਕ ਮਾਰ ਕੈ ਬੀਰ ਪਛਾਰੈ ॥ एक रथी बलवान हनै; इक पाइक मार कै बीर पछारै ॥ ਏਕ ਭਜੇ ਲਖਿ ਆਹਵ ਕਉ; ਇਕ ਘਾਇਲ, ਘਾਇਲ ਕੋ ਲਲਕਾਰੈ ॥ एक भजे लखि आहव कउ; इक घाइल, घाइल को ललकारै ॥ ਏਕ ਲਰੈ, ਨ ਡਰੈ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕੋ; ਧਾਇ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕੇ ਘਾਇ ਪ੍ਰਹਾਰੈ ॥੧੮੦੦॥ एक लरै, न डरै घन स्याम को; धाइ क्रिपान के घाइ प्रहारै ॥१८००॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਘੇਰਿ ਲੀਓ ਚਹੂੰ ਓਰ ਹਰਿ; ਬੀਰਨਿ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ॥ घेरि लीओ चहूं ओर हरि; बीरनि ससत्र स्मभारि ॥ ਬਾਰਿ ਖੇਤ ਜਿਉ ਛਾਪ ਨਗ; ਰਵਿ ਸਸਿ ਜਿਉ ਪਰਿਵਾਰਿ ॥੧੮੦੧॥ बारि खेत जिउ छाप नग; रवि ससि जिउ परिवारि ॥१८०१॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਘੇਰਿ ਲੀਓ ਹਰਿ ਕਉ ਜਬ ਹੀ; ਤਬ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਨਾਥ ਸਰਾਸਨ ਲੀਨੋ ॥ घेरि लीओ हरि कउ जब ही; तब स्री जदुनाथ सरासन लीनो ॥ ਦੁਜਨ ਸੈਨ ਬਿਖੈ ਧਸਿ ਕੈ; ਛਿਨ ਮੈ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਘਨੋ ਦਲੁ ਕੀਨੋ ॥ दुजन सैन बिखै धसि कै; छिन मै बिनु प्रान घनो दलु कीनो ॥ ਲੋਥ ਪੈ ਲੋਥ ਗਈ ਪਰਿ ਕੈ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਕਰਿਯੋ ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਪ੍ਰਬੀਨੋ ॥ लोथ पै लोथ गई परि कै; इह भांति करियो अति जुधु प्रबीनो ॥ ਜੋ ਕੋਊ ਸਾਮੁਹੇ ਆਇ ਅਰਿਓ ਅਰਿ; ਸੋ ਗ੍ਰਿਹ ਜੀਵਤ ਜਾਨ ਨ ਦੀਨੋ ॥੧੮੦੨॥ जो कोऊ सामुहे आइ अरिओ अरि; सो ग्रिह जीवत जान न दीनो ॥१८०२॥ ਬਹੁ ਬੀਰ ਹਨੇ ਲਖਿ ਕੈ ਰਨ ਮੈ; ਬਰ ਬੀਰ ਬਡੇ ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰੇ ॥ बहु बीर हने लखि कै रन मै; बर बीर बडे अति कोप भरे ॥ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਊਪਰਿ ਆਇ ਪਰੇ; ਹਠਿ ਕੈ ਮਨ ਮੈ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰੇ ॥ जदुबीर के ऊपरि आइ परे; हठि कै मन मै नही नैकु डरे ॥ ਸਬ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਪ੍ਰਹਾਰ ਕਰੈ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਨਹੀ ਪੈਗੁ ਟਰੇ ॥ सब ससत्र स्मभारि प्रहार करै; कबि स्याम कहै नही पैगु टरे ॥ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਤਿਨ ਕੇ; ਸਰ ਏਕ ਹੀ ਏਕ ਸੋ ਪ੍ਰਾਨ ਹਰੇ ॥੧੮੦੩॥ ब्रिजनाथ सरासन लै तिन के; सर एक ही एक सो प्रान हरे ॥१८०३॥ ਬਹੁ ਭੂਮਿ ਗਿਰੇ ਬਰ ਬੀਰ ਜਬੈ; ਜੇਊ ਸੂਰ ਰਹੇ, ਮਨ ਕੋਪੁ ਪਗੇ ॥ बहु भूमि गिरे बर बीर जबै; जेऊ सूर रहे, मन कोपु पगे ॥ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਨਿਹਾਰਿ ਉਚਾਰਤ ਯੌ ਸਬ; ਗੂਜਰ ਪੂਤ ਕੇ ਕਉਨ ਭਗੇ? ॥ ब्रिजनाथ निहारि उचारत यौ सब; गूजर पूत के कउन भगे? ॥ ਅਬ ਯਾ ਕਹੁ ਮਾਰਤ ਹੈ ਰਨ ਮੈ; ਮਨ ਮੈ ਰਸ ਬੀਰ ਮਿਲੇ ਉਮਗੇ ॥ अब या कहु मारत है रन मै; मन मै रस बीर मिले उमगे ॥ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਤੀਰ ਛੁਟੇ ਤੇ ਡਰੇ ਭਟ; ਜਿਉ ਕੋਊ ਸੋਵਤ ਚਉਕ ਜਗੇ ॥੧੮੦੪॥ जदुबीर के तीर छुटे ते डरे भट; जिउ कोऊ सोवत चउक जगे ॥१८०४॥ ਝੂਲਨਾ ਛੰਦ ॥ झूलना छंद ॥ ਲੀਯੋ ਪਾਨਿ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਚਕ੍ਰ ਭਗਵਾਨ ਜੂ; ਕ੍ਰੋਧ ਕੈ ਸਤ੍ਰੁ ਕੀ ਸੈਨ ਕੁਟੀ ॥ लीयो पानि स्मभार कै चक्र भगवान जू; क्रोध कै सत्रु की सैन कुटी ॥ ਮਹੀ ਚਾਲ ਕੀਨੋ ਦਸੋ ਨਾਗ ਭਾਗੇ; ਰਮਾ ਨਾਥ ਜਾਗੇ, ਹਰਹਿ ਡੀਠ ਛੁਟੀ ॥ मही चाल कीनो दसो नाग भागे; रमा नाथ जागे, हरहि डीठ छुटी ॥ ਘਨੀ ਮਾਰ ਸੰਘਾਰਿ ਬਿਦਾਰ ਕੀਨੀ; ਘਨੀ ਸ੍ਯਾਮ ਕੋ ਦੇਖ ਕੈ ਸੈਨ ਫੁਟੀ ॥ घनी मार संघारि बिदार कीनी; घनी स्याम को देख कै सैन फुटी ॥ ਐਸੇ ਸ੍ਯਾਮ ਭਾਖੈ, ਮਹਾ ਸੂਰਮੋ ਕੀ; ਤਹਾ ਆਪਨੀ ਜੀਤ ਕੀ ਆਸ ਤੁਟੀ ॥੧੮੦੫॥ ऐसे स्याम भाखै, महा सूरमो की; तहा आपनी जीत की आस तुटी ॥१८०५॥ ਘਨੀ ਮਾਰਿ ਮਾਚੀ, ਤਹਾ ਕਾਲਿ ਨਾਚੀ; ਘਨੇ ਜੁਧ ਕਉ ਛਾਡਿ ਕੈ ਬੀਰ ਭਾਗੇ ॥ घनी मारि माची, तहा कालि नाची; घने जुध कउ छाडि कै बीर भागे ॥ ਕ੍ਰਿਸਨ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕੇ ਲਾਗਤੇ ਹੀ; ਐਸੇ ਸ੍ਯਾਮ ਭਾਖੈ, ਘਨਿਯੋ ਪ੍ਰਾਨ ਤ੍ਯਾਗੇ ॥ क्रिसन बान कमान के लागते ही; ऐसे स्याम भाखै, घनियो प्रान त्यागे ॥ ਘਨਿਯੋ ਹਾਥ ਕਾਟੇ, ਗਿਰੇ ਪੇਟ ਫਾਟੈ; ਫਿਰੈ ਬੀਰ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਮੈ ਬਾਨ ਲਾਗੇ ॥ घनियो हाथ काटे, गिरे पेट फाटै; फिरै बीर संग्राम मै बान लागे ॥ ਘਨਿਯੋ ਘਾਇ ਲਾਗੇ, ਬਸਤ੍ਰ ਸ੍ਰਉਨ ਪਾਗੇ; ਮਨੋ ਪਹਨਿ ਆਏ ਸਬੈ ਲਾਲ ਬਾਗੇ ॥੧੮੦੬॥ घनियो घाइ लागे, बसत्र स्रउन पागे; मनो पहनि आए सबै लाल बागे ॥१८०६॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |