ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 383 ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰ ਤਬੈ; ਰਨ ਮੈ ਅਸਿ ਲੈ ਲਲਕਾਰ ਪਰੇ ॥ मार ही मार पुकार तबै; रन मै असि लै ललकार परे ॥ ਹਰਿ ਰਾਮ ਕੋ ਘੇਰਿ ਲਯੋ ਚਹੁੰ ਓਰ ਤੈ; ਮਲਹਿ ਕੀ ਪਿਰ ਸੋਭ ਧਰੇ ॥ हरि राम को घेरि लयो चहुं ओर तै; मलहि की पिर सोभ धरे ॥ ਧਨੁ ਬਾਨ ਜਬੈ ਕਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਲਯੋ; ਲਖਿ ਕਾਤੁਰ ਖੇਤ ਹੂੰ ਤੇ ਬਿਡਰੇ ॥ धनु बान जबै करि स्याम लयो; लखि कातुर खेत हूं ते बिडरे ॥ ਰੰਗ ਭੂਮਿ ਕੋ ਮਾਨੋ ਉਝਾਰ ਭਯੋ; ਚਲੇ ਕਉਤੁਕ ਦੇਖਨਹਾਰ ਘਰੇ ॥੧੦੭੬॥ रंग भूमि को मानो उझार भयो; चले कउतुक देखनहार घरे ॥१०७६॥ ਜੇ ਭਟ ਲੈ ਅਸਿ ਹਾਥਨ ਮੈ; ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰੇ ਹਰਿ ਊਪਰ ਧਾਵੈ ॥ जे भट लै असि हाथन मै; अति कोप भरे हरि ऊपर धावै ॥ ਕਉਤਕ ਸੋ ਦਿਖ ਕੈ ਸਿਵ ਕੇ ਗਨ; ਆਨੰਦ ਸੋ ਮਿਲਿ ਮੰਗਲ ਗਾਵੈ ॥ कउतक सो दिख कै सिव के गन; आनंद सो मिलि मंगल गावै ॥ ਕੋਊ ਕਹੈ ਹਰਿ ਜੂ ਜਿਤ ਹੈ; ਕੋਊ ਇਉ ਕਹਿ, ਏ ਜਿਤ ਹੈ ਬਹਸਾਵੈ ॥ कोऊ कहै हरि जू जित है; कोऊ इउ कहि, ए जित है बहसावै ॥ ਰਾਰਿ ਕਰੈ ਤਬ ਲਉ, ਜਬ ਲਉ; ਉਨ ਕਉ ਹਰਿ ਮਾਰਿ ਨ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਵੈ ॥੧੦੭੭॥ रारि करै तब लउ, जब लउ; उन कउ हरि मारि न भूमि गिरावै ॥१०७७॥ ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਬਡੇ ਈ ਬਨੈਤ ਬੀਰ ਸਬੈ ਪਖਰੈਤ; ਗਜ ਦਲ ਸੋ ਅਰੈਤ ਧਾਏ ਤੁਰੰਗਨ ਨਚਾਇ ਕੈ ॥ बडे ई बनैत बीर सबै पखरैत; गज दल सो अरैत धाए तुरंगन नचाइ कै ॥ ਜੁਧ ਮੈ ਅਡੋਲ ਸ੍ਵਾਮ ਕਾਰਜੀ ਅਮੋਲ ਅਤਿ; ਗੋਲ ਤੇ ਨਿਕਸਿ ਲਰੇ ਦੁੰਦਭਿ ਬਜਾਇ ਕੈ ॥ जुध मै अडोल स्वाम कारजी अमोल अति; गोल ते निकसि लरे दुंदभि बजाइ कै ॥ ਸੈਥਨ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਨਿਕਾਰ ਕੈ ਕ੍ਰਿਪਾਨ; ਮਾਰ ਮਾਰ ਹੀ ਉਚਾਰਿ, ਐਸੇ ਪਰੇ ਰਨਿ ਆਇ ਕੈ ॥ सैथन स्मभार कै निकार कै क्रिपान; मार मार ही उचारि, ऐसे परे रनि आइ कै ॥ ਹਰਿ ਜੂ ਸੋ ਲਰੇ ਤੇ ਵੈ ਠਉਰ ਤੇ ਨ ਟਰੇ; ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਹੂੰ ਮੈ ਪਰੇ, ਉਠਿ ਅਰੇ ਘਾਇ ਖਾਇ ਕੈ ॥੧੦੭੮॥ हरि जू सो लरे ते वै ठउर ते न टरे; गिर भूमि हूं मै परे, उठि अरे घाइ खाइ कै ॥१०७८॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕੋਪ ਭਰੇ ਅਰਰਾਇ ਪਰੇ; ਨ ਡਰੇ ਹਰਿ ਸਿਉ ਹਥਿਯਾਰ ਕਰੇ ਹੈ ॥ कोप भरे अरराइ परे; न डरे हरि सिउ हथियार करे है ॥ ਘਾਇ ਭਰੇ ਬਹੁ ਸ੍ਰਉਨ ਝਰੇ; ਅਸਿ ਪਾਨਿ ਧਰੇ ਬਲ ਕੈ ਜੁ ਅਰੇ ਹੈ ॥ घाइ भरे बहु स्रउन झरे; असि पानि धरे बल कै जु अरे है ॥ ਮੂਸਲ ਲੈ ਬਲਦੇਵ ਤਬੈ; ਸਬੈ ਚਾਵਰ ਜਿਉ ਰਨ ਮਾਹਿ ਛਰੇ ਹੈ ॥ मूसल लै बलदेव तबै; सबै चावर जिउ रन माहि छरे है ॥ ਫੇਰਿ ਪ੍ਰਹਾਰ ਕੀਯੋ ਹਲ ਸੋ; ਮਰਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰੇ ਨਹੀ ਸਾਸ ਭਰੇ ਹੈ ॥੧੦੭੯॥ फेरि प्रहार कीयो हल सो; मरि भूमि गिरे नही सास भरे है ॥१०७९॥ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਬੀਰ ਜਿਤੇ; ਅਸਿ ਹਾਥਨ ਲੈ ਅਰਿ ਊਪਰਿ ਧਾਏ ॥ स्री जदुबीर के बीर जिते; असि हाथन लै अरि ऊपरि धाए ॥ ਜੁਧ ਕਰਿਯੋ ਕਤਿ ਕੋਪੁ ਦੁਹੂੰ ਦਿਸਿ; ਜੰਬੁਕ ਜੋਗਿਨ ਗ੍ਰਿਝ ਅਘਾਏ ॥ जुध करियो कति कोपु दुहूं दिसि; ज्मबुक जोगिन ग्रिझ अघाए ॥ ਬੀਰ ਗਿਰੇ ਦੁਹੂੰ ਓਰਨ ਕੇ; ਗਹਿ ਫੇਟ ਕਟਾਰਿਨ ਸਿਉ ਲਰਿ ਘਾਏ ॥ बीर गिरे दुहूं ओरन के; गहि फेट कटारिन सिउ लरि घाए ॥ ਕਉਤਕ ਦੇਖ ਕੈ ਦੇਵ ਕਹੈ; ਧੰਨ ਵੇ ਜਨਨੀ ਜਿਨ ਏ ਸੁਤ ਜਾਏ ॥੧੦੮੦॥ कउतक देख कै देव कहै; धंन वे जननी जिन ए सुत जाए ॥१०८०॥ ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਬਰਬੀਰ ਹੁਤੇ; ਅਤਿ ਰੋਸ ਭਰੇ ਰਨ ਭੂਮਹਿ ਆਏ ॥ अउर जिते बरबीर हुते; अति रोस भरे रन भूमहि आए ॥ ਜਾਦਵ ਸੈਨ ਚਲੀ ਇਤ ਤੇ; ਤਿਨ ਹੂੰ ਮਿਲ ਕੈ ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਏ ॥ जादव सैन चली इत ते; तिन हूं मिल कै अति जुधु मचाए ॥ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ; ਬਰਛੇ ਬਹੁ ਆਪਸ ਬੀਚ ਚਲਾਏ ॥ बान कमान क्रिपान गदा; बरछे बहु आपस बीच चलाए ॥ ਭੇਦ ਚਮੂੰ ਜਦੁ ਬੀਰਨ ਕੀ; ਸਭ ਹੀ ਜਦੁਰਾਇ ਕੇ ਊਪਰ ਧਾਏ ॥੧੦੮੧॥ भेद चमूं जदु बीरन की; सभ ही जदुराइ के ऊपर धाए ॥१०८१॥ ਚਕ੍ਰ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਗਦਾ ਗਹਿ ਬੀਰ; ਕਰੰ ਧਰ ਕੈ ਅਸਿ ਅਉਰ ਕਟਾਰੀ ॥ चक्र त्रिसूल गदा गहि बीर; करं धर कै असि अउर कटारी ॥ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਿ ਪਰੇ; ਲਰੇ ਘਾਇ ਕਰੇ ਨ ਟਰੇ ਬਲ ਭਾਰੀ ॥ मार ही मार पुकारि परे; लरे घाइ करे न टरे बल भारी ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਦਾਰ ਦਈ ਧੁਜਨੀ; ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥ स्याम बिदार दई धुजनी; तिह की उपमा इह भांति बिचारी ॥ ਮਾਨਹੁ ਖੇਤ ਸਰੋਵਰ ਮੈ; ਧਸਿ ਕੈ ਗਜਿ ਬਾਰਜ ਬ੍ਯੂਹ ਬਿਡਾਰੀ ॥੧੦੮੨॥ मानहु खेत सरोवर मै; धसि कै गजि बारज ब्यूह बिडारी ॥१०८२॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |