ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1338 ਚਾਰੋ ਓਰ ਦਾਬਿ ਅਸ ਲਿਯਾ ॥ चारो ओर दाबि अस लिया ॥ ਮੁਖ ਤੇ ਤਾਹਿ ਨ ਬੋਲਨ ਦਿਯਾ ॥ मुख ते ताहि न बोलन दिया ॥ ਤਬ ਹੀ ਤਜਾ ਗਏ ਜਬ ਪ੍ਰਾਨਾ ॥ तब ही तजा गए जब प्राना ॥ ਭੇਦ ਪੁਰਖ ਦੂਸਰੇ ਨ ਜਾਨਾ ॥੫॥ भेद पुरख दूसरे न जाना ॥५॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਬਿਆਸੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੮੨॥੬੮੬੩॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे तीन सौ बिआसी चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३८२॥६८६३॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੁਨਹੁ ਚਰਿਤ ਇਕ ਅਵਰ ਨਰੇਸਾ! ॥ सुनहु चरित इक अवर नरेसा! ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਇਕ ਝਾਰਖੰਡ ਕੇ ਦੇਸਾ ॥ न्रिप इक झारखंड के देसा ॥ ਕੋਕਿਲ ਸੈਨ ਤਵਨ ਕੋ ਨਾਮਾ ॥ कोकिल सैन तवन को नामा ॥ ਮਤੀ ਕੋਕਿਲਾ ਵਾ ਕੀ ਬਾਮਾ ॥੧॥ मती कोकिला वा की बामा ॥१॥ ਬਦਲੀ ਰਾਮ ਸਾਹ ਸੁਤ ਇਕ ਤਹ ॥ बदली राम साह सुत इक तह ॥ ਜਿਹ ਸਮ ਸੁੰਦਰ ਕਹੂੰ ਨ ਜਗ ਮਹ ॥ जिह सम सुंदर कहूं न जग मह ॥ ਦ੍ਰਿਗ ਭਰਿ ਤਾਹਿ ਬਿਲੋਕਾ ਜਬ ਹੀ ॥ द्रिग भरि ताहि बिलोका जब ही ॥ ਰਾਨੀ ਭਈ ਕਾਮ ਬਸਿ ਤਬ ਹੀ ॥੨॥ रानी भई काम बसि तब ही ॥२॥ ਕਾਮ ਭੋਗ ਤਿਹ ਸਾਥ ਕਮਾਵੈ ॥ काम भोग तिह साथ कमावै ॥ ਮੂੜ ਨਾਰਿ ਨਹਿ ਹ੍ਰਿਦੈ ਲਜਾਵੈ ॥ मूड़ नारि नहि ह्रिदै लजावै ॥ ਜਬ ਰਾਜੈ ਇਹ ਬਾਤ ਪਛਾਨੀ ॥ जब राजै इह बात पछानी ॥ ਚਿਤ ਮਹਿ ਧਰੀ ਨ ਪ੍ਰਗਟ ਬਖਾਨੀ ॥੩॥ चित महि धरी न प्रगट बखानी ॥३॥ ਆਧੀ ਰੈਨਿ ਹੋਤ ਭੀ ਜਬ ਹੀ ॥ आधी रैनि होत भी जब ही ॥ ਰਾਜਾ ਦੁਰਾ ਖਾਟ ਤਰ ਤਬ ਹੀ ॥ राजा दुरा खाट तर तब ही ॥ ਰਾਨੀ ਭੇਦ ਨ ਵਾ ਕੋ ਪਾਯੋ ॥ रानी भेद न वा को पायो ॥ ਬੋਲਿ ਜਾਰ ਕੌ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਯੋ ॥੪॥ बोलि जार कौ निकट बुलायो ॥४॥ ਰੁਚਿ ਭਰਿ ਭੋਗ ਤਵਨ ਸੌ ਕਰਾ ॥ रुचि भरि भोग तवन सौ करा ॥ ਖਾਟ ਤਰੇ ਰਾਜਾ ਲਹਿ ਪਰਾ ॥ खाट तरे राजा लहि परा ॥ ਅਧਿਕ ਨਾਰਿ ਮਨ ਮਹਿ ਡਰ ਪਾਈ ॥ अधिक नारि मन महि डर पाई ॥ ਕਰੌ ਦੈਵ! ਅਬ ਕਵਨ ਉਪਾਈ? ॥੫॥ करौ दैव! अब कवन उपाई? ॥५॥ ਸੁਨੁ ਮੂਰਖ! ਤੈ ਬਾਤ ਨ ਪਾਵੈ ॥ सुनु मूरख! तै बात न पावै ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਰੀ ਕਹ ਹਾਥ ਲਗਾਵੈ ॥ न्रिप नारी कह हाथ लगावै ॥ ਸੁੰਦਰਿ ਸੁਘਰਿ ਜੈਸੇ ਮੁਰ ਰਾਜਾ ॥ सुंदरि सुघरि जैसे मुर राजा ॥ ਤੈਸੋ ਦੁਤਿਯ ਨ ਬਿਧਨਾ ਸਾਜਾ ॥੬॥ तैसो दुतिय न बिधना साजा ॥६॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਜੋ ਪਰ ਨਰ ਕਹ ਪਿਯ ਬਿਨੁ; ਨਾਰਿ ਨਿਹਾਰਈ ॥ जो पर नर कह पिय बिनु; नारि निहारई ॥ ਮਹਾ ਨਰਕ ਮਹਿ ਤਾਹਿ; ਬਿਧਾਤਾ ਡਾਰਈ ॥ महा नरक महि ताहि; बिधाता डारई ॥ ਨਿਜੁ ਪਤਿ ਸੁੰਦਰ ਛਾਡਿ; ਨ ਤੁਮਹਿ ਨਿਹਾਰਿਹੌ ॥ निजु पति सुंदर छाडि; न तुमहि निहारिहौ ॥ ਹੋ ਨਿਜੁ ਕੁਲ ਕੀ ਤਜਿ ਕਾਨਿ; ਨ ਧਰਮਹਿ ਟਾਰਿਹੌ ॥੭॥ हो निजु कुल की तजि कानि; न धरमहि टारिहौ ॥७॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜੈਸੋ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਮੇਰੋ ਬਰ ॥ जैसो अति सुंदर मेरो बर ॥ ਤੁਹਿ ਵਾਰੌ ਵਾ ਕੇ ਇਕ ਪਗ ਪਰ ॥ तुहि वारौ वा के इक पग पर ॥ ਤਿਹ ਤਜਿ ਤੁਹਿ ਕੈਸੇ ਹੂੰ ਨ ਭਜਿ ਹੋਂ ॥ तिह तजि तुहि कैसे हूं न भजि हों ॥ ਲੋਕ ਲਾਜ ਕੁਲ ਕਾਨਿ ਨ ਤਜਿ ਹੋਂ ॥੮॥ लोक लाज कुल कानि न तजि हों ॥८॥ ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਮੂਰਖ ਹਰਖਾਨ੍ਯੋ ॥ सुनत बचन मूरख हरखान्यो ॥ ਪਤੀਬ੍ਰਤਾ ਨਾਰੀ ਕਹ ਜਾਨ੍ਯੋ ॥ पतीब्रता नारी कह जान्यो ॥ ਸਿਰ ਪਰ ਧਰਿ ਪਲਕਾ ਪਰ ਨਚਾ ॥ सिर पर धरि पलका पर नचा ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਜਾਰਿ ਨਾਰਿ ਜੁਤ ਬਚਾ ॥੯॥ इह बिधि जारि नारि जुत बचा ॥९॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਤਿਰਾਸੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੮੩॥੬੮੭੨॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे तीन सौ तिरासी चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३८३॥६८७२॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸਦਾ ਸਿੰਘ ਇਕ ਭੂਪ ਮਹਾ ਮਨਿ ॥ सदा सिंघ इक भूप महा मनि ॥ ਸਦਾਪੁਰੀ ਜਾ ਕੀ ਪਛਿਮ ਭਨਿ ॥ सदापुरी जा की पछिम भनि ॥ ਸ੍ਰੀ ਸੁਲੰਕ ਦੇ ਤਾ ਕੀ ਨਾਰੀ ॥ स्री सुलंक दे ता की नारी ॥ ਜਨੁਕ ਚੰਦ੍ਰ ਤੇ ਚੀਰਿ ਨਿਕਾਰੀ ॥੧॥ जनुक चंद्र ते चीरि निकारी ॥१॥ ਤਹ ਇਕ ਹੋਤ ਸਾਹ ਧਨਵਾਨਾ ॥ तह इक होत साह धनवाना ॥ ਨਿਰਧਨ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ਭਗਵਾਨਾ ॥ निरधन करि डारियो भगवाना ॥ ਅਧਿਕ ਚਤੁਰਿ ਤਾ ਕੀ ਇਕ ਨਾਰੀ ॥ अधिक चतुरि ता की इक नारी ॥ ਤਿਨ ਤਾ ਸੌ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥੨॥ तिन ता सौ इह भांति उचारी ॥२॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |