ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1207 ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥ भुजंग छंद ॥ ਸੁਨੋ ਮਿਸ੍ਰ ਸਿਛਾ ਇਨੀ ਕੋ ਸੁ ਦੀਜੈ ॥ सुनो मिस्र सिछा इनी को सु दीजै ॥ ਮਹਾ ਝੂਠ ਤੇ ਰਾਖਿ ਕੈ ਮੋਹਿ ਲੀਜੈ ॥ महा झूठ ते राखि कै मोहि लीजै ॥ ਇਤੋ ਝੂਠ ਕੈ ਔਰ ਨੀਕੋ ਦ੍ਰਿੜਾਵੌ ॥ इतो झूठ कै और नीको द्रिड़ावौ ॥ ਕਹਾ ਚਾਮ ਕੇ ਦਾਮ ਕੈ ਕੈ ਚਲਾਵੌ ॥੮੨॥ कहा चाम के दाम कै कै चलावौ ॥८२॥ ਮਹਾ ਘੋਰ ਈ ਨਰਕ ਕੇ ਬੀਚ ਜੈ ਹੌ ॥ महा घोर ई नरक के बीच जै हौ ॥ ਕਿ ਚੰਡਾਲ ਕੀ ਜੋਨਿ ਮੈ ਔਤਰੈ ਹੌ ॥ कि चंडाल की जोनि मै औतरै हौ ॥ ਕਿ ਟਾਂਗੇ ਮਰੋਗੇ ਬਧੇ ਮ੍ਰਿਤਸਾਲਾ ॥ कि टांगे मरोगे बधे म्रितसाला ॥ ਸਨੈ ਬੰਧੁ ਪੁਤ੍ਰਾ ਕਲਤ੍ਰਾਨ ਬਾਲਾ ॥੮੩॥ सनै बंधु पुत्रा कलत्रान बाला ॥८३॥ ਕਹੋ ਮਿਸ੍ਰ! ਆਗੇ ਕਹਾਂ ਜ੍ਵਾਬ ਦੈਹੋ? ॥ कहो मिस्र! आगे कहां ज्वाब दैहो? ॥ ਜਬੈ ਕਾਲ ਕੇ ਜਾਲ ਮੈ ਫਾਂਸਿ ਜੈਹੋ ॥ जबै काल के जाल मै फांसि जैहो ॥ ਕਹੋ, ਕੌਨ ਸੋ ਪਾਠ ਕੈਹੋ ਤਹਾ ਹੀ? ॥ कहो, कौन सो पाठ कैहो तहा ही? ॥ ਤਊ ਲਿੰਗ ਪੂਜਾ ਕਰੌਗੇ ਉਹਾ ਹੀ? ॥੮੪॥ तऊ लिंग पूजा करौगे उहा ही? ॥८४॥ ਤਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਐ ਹੈ? ਕਿ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸਨ ਐ ਹੈ ॥ तहा रुद्र ऐ है? कि स्री क्रिसन ऐ है ॥ ਜਹਾ ਬਾਧਿ ਸ੍ਰੀ ਕਾਲ ਤੋ ਕੌ ਚਲੇ ਹੈ ॥ जहा बाधि स्री काल तो कौ चले है ॥ ਕਿਧੌ ਆਨਿ ਕੈ ਰਾਮ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਸਹਾਈ? ॥ किधौ आनि कै राम ह्वै है सहाई? ॥ ਜਹਾ ਪੁਤ੍ਰ ਮਾਤਾ ਨ ਤਾਤਾ ਨ ਭਾਈ ॥੮੫॥ जहा पुत्र माता न ताता न भाई ॥८५॥ ਮਹਾ ਕਾਲ ਜੂ ਕੋ ਸਦਾ ਸੀਸ ਨ੍ਯੈਯੈ ॥ महा काल जू को सदा सीस न्यैयै ॥ ਪੁਰੀ ਚੌਦਹੂੰ ਤ੍ਰਾਸ ਜਾ ਕੋ ਤ੍ਰਸੈਯੈ ॥ पुरी चौदहूं त्रास जा को त्रसैयै ॥ ਸਦਾ ਆਨਿ ਜਾ ਕੀ ਸਭੈ ਜੀਵ ਮਾਨੈ ॥ सदा आनि जा की सभै जीव मानै ॥ ਸਭੈ ਲੋਕ ਖ੍ਯਾਤਾ ਬਿਧਾਤਾ ਪਛਾਨੈ ॥੮੬॥ सभै लोक ख्याता बिधाता पछानै ॥८६॥ ਨਹੀ ਜਾਨਿ ਜਾਈ ਕਛੂ ਰੂਪ ਰੇਖਾ ॥ नही जानि जाई कछू रूप रेखा ॥ ਕਹਾ ਬਾਸ ਤਾ ਕੋ ਫਿਰੈ ਕੌਨ ਭੇਖਾ ॥ कहा बास ता को फिरै कौन भेखा ॥ ਕਹਾ ਨਾਮ ਤਾ ਕੋ ਕਹਾ ਕੈ ਕਹਾਵੈ ॥ कहा नाम ता को कहा कै कहावै ॥ ਕਹਾ ਕੈ ਬਖਾਨੋ ਕਹੇ ਮੋ ਨ ਆਵੈ ॥੮੭॥ कहा कै बखानो कहे मो न आवै ॥८७॥ ਨ ਤਾ ਕੋ ਕੋਊ ਤਾਤ ਮਾਤਾ ਨ ਭਾਈ ॥ न ता को कोऊ तात माता न भाई ॥ ਨ ਪੁਤ੍ਰਾ ਨ ਪੋਤ੍ਰਾ ਨ ਦਾਯਾ ਨ ਦਾਈ ॥ न पुत्रा न पोत्रा न दाया न दाई ॥ ਕਛੂ ਸੰਗ ਸੈਨਾ ਨ ਤਾ ਕੋ ਸੁਹਾਵੈ ॥ कछू संग सैना न ता को सुहावै ॥ ਕਹੈ ਸਤਿ ਸੋਈ ਕਰੈ ਸੋ ਬਨ੍ਯਾਵੈ ॥੮੮॥ कहै सति सोई करै सो बन्यावै ॥८८॥ ਕਈਊ ਸਵਾਰੈ ਕਈਊ ਖਪਾਵੈ ॥ कईऊ सवारै कईऊ खपावै ॥ ਉਸਾਰੇ ਗੜੇ ਫੇਰਿ ਮੇਟੈ ਬਨਾਵੈ ॥ उसारे गड़े फेरि मेटै बनावै ॥ ਘਨੀ ਬਾਰ ਲੌ ਪੰਥ ਚਾਰੋ ਭ੍ਰਮਾਨਾ ॥ घनी बार लौ पंथ चारो भ्रमाना ॥ ਮਹਾ ਕਾਲ ਹੀ ਕੋ ਗੁਰੂ ਕੈ ਪਛਾਨਾ ॥੮੯॥ महा काल ही को गुरू कै पछाना ॥८९॥ ਮੁਰੀਦ ਹੈ ਉਸੀ ਕੀ ਵਹੈ ਪੀਰ ਮੇਰੋ ॥ मुरीद है उसी की वहै पीर मेरो ॥ ਉਸੀ ਕਾ ਕਿਯਾ ਆਪਨਾ ਜੀਵ ਚੇਰੋ ॥ उसी का किया आपना जीव चेरो ॥ ਤਿਸੀ ਕਾ ਕੀਆ ਬਾਲਕਾ ਮੈ ਕਹਾਵੌ ॥ तिसी का कीआ बालका मै कहावौ ॥ ਉਹੀ ਮੋਹਿ ਰਾਖਾ ਉਸੀ ਕੋ ਧਿਆਵੌ ॥੯੦॥ उही मोहि राखा उसी को धिआवौ ॥९०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਦਿਜ! ਹਮ ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੋ ਮਾਨੈ ॥ दिज! हम महा काल को मानै ॥ ਪਾਹਨ ਮੈ ਮਨ ਕੋ ਨਹਿ ਆਨੈ ॥ पाहन मै मन को नहि आनै ॥ ਪਾਹਨ ਕੋ ਪਾਹਨ ਕਰਿ ਜਾਨਤ ॥ पाहन को पाहन करि जानत ॥ ਤਾ ਤੇ ਬੁਰੋ ਲੋਗ ਏ ਮਾਨਤ ॥੯੧॥ ता ते बुरो लोग ए मानत ॥९१॥ ਝੂਠਾ ਕਹ ਝੂਠਾ ਹਮ ਕੈ ਹੈ ॥ झूठा कह झूठा हम कै है ॥ ਜੋ ਸਭ ਲੋਗ ਮਨੈ ਕੁਰਰੈ ਹੈ ॥ जो सभ लोग मनै कुररै है ॥ ਹਮ ਕਾਹੂ ਕੀ ਕਾਨਿ ਨ ਰਾਖੈ ॥ हम काहू की कानि न राखै ॥ ਸਤਿ ਬਚਨ ਮੁਖ ਊਪਰ ਭਾਖੈ ॥੯੨॥ सति बचन मुख ऊपर भाखै ॥९२॥ ਸੁਨੁ ਦਿਜ! ਤੁਮ ਧਨ ਕੇ ਲਬ ਲਾਗੇ ॥ सुनु दिज! तुम धन के लब लागे ॥ ਮਾਂਗਤ ਫਿਰਤ ਸਭਨ ਕੇ ਆਗੇ ॥ मांगत फिरत सभन के आगे ॥ ਆਪਨੇ ਮਨ ਭੀਤਰਿ ਨ ਲਜਾਵਹੁ ॥ आपने मन भीतरि न लजावहु ॥ ਇਕ ਟਕ ਹ੍ਵੈ ਹਰਿ ਧ੍ਯਾਨ ਨ ਲਾਵਹੁ ॥੯੩॥ इक टक ह्वै हरि ध्यान न लावहु ॥९३॥ ਦਿਜ ਬਾਚ ॥ दिज बाच ॥ ਤਬ ਦਿਜ ਬੋਲਾ ਤੈ ਕ੍ਯਾ ਮਾਨੈ ॥ तब दिज बोला तै क्या मानै ॥ ਸੰਭੂ ਕੋ ਪਾਹਨ ਕਰਿ ਮਾਨੈ ॥ स्मभू को पाहन करि मानै ॥ ਜੋ ਇਨ ਕੋ ਕਰਿ ਆਨ ਬਖਾਨੈ ॥ जो इन को करि आन बखानै ॥ ਤਾ ਕੋ ਬ੍ਰਹਮ ਪਾਤਕੀ ਜਾਨੈ ॥੯੪॥ ता को ब्रहम पातकी जानै ॥९४॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |