ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1162 ਤਮਕਿ ਸਾਂਗ ਸੰਗ੍ਰਹਹਿ; ਤੁਰੈ ਪਰ ਦਲਹਿ ਨਚਾਵੈ ॥ तमकि सांग संग्रहहि; तुरै पर दलहि नचावै ॥ ਟੂਕ ਟੂਕ ਹ੍ਵੈ ਗਿਰਹਿ; ਤਊ ਸਾਮੁਹਿ ਹਥਿ ਧਾਵੈ ॥ टूक टूक ह्वै गिरहि; तऊ सामुहि हथि धावै ॥ ਅਸਿ ਧਾਰਨ ਲਗ ਜਾਹਿ; ਨ ਚਿਤਹਿ ਡੁਲਾਵਹੀ ॥ असि धारन लग जाहि; न चितहि डुलावही ॥ ਹੇ ਤੇ ਨਰ ਬਰਤ ਬਰੰਗਨਿ; ਸੁਰਪੁਰ ਪਾਵਹੀ ॥੨੬॥ हे ते नर बरत बरंगनि; सुरपुर पावही ॥२६॥ ਸੁਕ੍ਰਿਤ ਸੁਘਰ ਜਿਨਿ ਆਇ; ਜਗਤ ਮੈ ਜਸ ਕੌ ਪਾਯੋ ॥ सुक्रित सुघर जिनि आइ; जगत मै जस कौ पायो ॥ ਬਹੁਰਿ ਖਲਨ ਕਹ ਖੰਡਿ; ਖੇਤ ਜੈ ਸਬਦ ਕਹਾਯੋ ॥ बहुरि खलन कह खंडि; खेत जै सबद कहायो ॥ ਅਮਲ ਪਾਨ ਸੁਭ ਅੰਗ; ਧਨੁਖ ਸਰ ਜਿਨ ਲਯੋ ॥ अमल पान सुभ अंग; धनुख सर जिन लयो ॥ ਹੋ ਸੋ ਨਰ ਜੀਵਤ ਮੁਕਤਿ; ਜਗਤ ਭੀਤਰ ਭਯੋ ॥੨੭॥ हो सो नर जीवत मुकति; जगत भीतर भयो ॥२७॥ ਕਬਹੂੰ ਨ ਖਾਏ ਪਾਨ; ਅਮਲ ਕਬਹੂੰ ਨਹਿ ਪੀਯੋ ॥ कबहूं न खाए पान; अमल कबहूं नहि पीयो ॥ ਕਬਹੂੰ ਨ ਖੇਲ ਅਖੇਟਨ; ਸੁਖ ਨਿਰਧਨ ਕਹ ਦੀਯੋ ॥ कबहूं न खेल अखेटन; सुख निरधन कह दीयो ॥ ਕਬਹੂੰ ਨ ਸੌਂਧਾ ਲਾਇ; ਰਾਗ ਮਨ ਭਾਇਯੋ ॥ कबहूं न सौंधा लाइ; राग मन भाइयो ॥ ਹੋ ਕਰਿਯੋ ਨ ਭਾਮਿਨ ਭੋਗ; ਜਗਤ ਕ੍ਯੋਂ ਆਇਯੋ? ॥੨੮॥ हो करियो न भामिन भोग; जगत क्यों आइयो? ॥२८॥ ਨਾਦ ਗੰਧ ਸੁਭ ਇਸਤ੍ਰਨ; ਜਿਨ ਨਰ ਰਸ ਲੀਏ ॥ नाद गंध सुभ इसत्रन; जिन नर रस लीए ॥ ਅਮਲ ਪਾਨ ਆਖੇਟ; ਦ੍ਰੁਜਨ ਦੁਖਿਤ ਕੀਏ ॥ अमल पान आखेट; द्रुजन दुखित कीए ॥ ਸਾਧੁ ਸੇਵਿ ਸੁਭ ਸੰਗ; ਭਜਤ ਹਰਿ ਜੂ ਭਏ ॥ साधु सेवि सुभ संग; भजत हरि जू भए ॥ ਹੋ ਤੇ ਦੈ ਜਸ ਦੁੰਦਭੀ; ਜਗਤ ਯਾ ਤੇ ਗਏ ॥੨੯॥ हो ते दै जस दुंदभी; जगत या ते गए ॥२९॥ ਚਤੁਰਿ ਨਾਰਿ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ; ਰਹੀ ਸਮੁਝਾਇ ਕਰਿ ॥ चतुरि नारि बहु भांति; रही समुझाइ करि ॥ ਮੂਰਖ ਨਾਹ ਨ ਸਮੁਝਿਯੋ; ਉਠਿਯੋ ਰਿਸਾਇ ਕਰਿ ॥ मूरख नाह न समुझियो; उठियो रिसाइ करि ॥ ਗਹਿ ਕੈ ਤਰੁਨਿ ਤੁਰੰਤ; ਤਰਲ ਤਾਜਨ ਮਰਿਯੋ ॥ गहि कै तरुनि तुरंत; तरल ताजन मरियो ॥ ਹੋ ਤਬ ਤ੍ਰਿਯ ਠਾਂਢ ਚਰਿਤ; ਤਹੀ ਇਹ ਬਿਧਿ ਕਰਿਯੋ ॥੩੦॥ हो तब त्रिय ठांढ चरित; तही इह बिधि करियो ॥३०॥ ਛਿਤ ਪਰ ਖਾਇ ਪਛਾਰ; ਪਰੀ ਮੁਰਛਾਇ ਕਰਿ ॥ छित पर खाइ पछार; परी मुरछाइ करि ॥ ਹਾਇ ਹਾਇ ਕਰਿ; ਸਾਹੁ ਲਈ ਉਰ ਲਾਇ ਕਰਿ ॥ हाइ हाइ करि; साहु लई उर लाइ करि ॥ ਲਾਖ ਲਹੇ ਤੁਮ ਬਚੇ; ਕਹੋ ਕ੍ਯਾ ਕੀਜਿਯੈ? ॥ लाख लहे तुम बचे; कहो क्या कीजियै? ॥ ਹੋ ਕਹਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਸਹਿਤ ਭੋਜਨ; ਸਭ ਕਹ ਦੀਜਿਯੈ ॥੩੧॥ हो कहियो न्रिप सहित भोजन; सभ कह दीजियै ॥३१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਾਹੁ ਤਬੈ ਭੋਜਨ ਕਰਾ; ਨਾਨਾ ਬਿਧਨ ਬਨਾਇ ॥ साहु तबै भोजन करा; नाना बिधन बनाइ ॥ ਊਚ ਨੀਚ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਜਾ; ਸਭ ਹੀ ਲਏ ਬੁਲਾਇ ॥੩੨॥ ऊच नीच राजा प्रजा; सभ ही लए बुलाइ ॥३२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਪਾਂਤਿ ਪਾਂਤਿ ਲੋਗਨ ਬੈਠਾਯੋ ॥ पांति पांति लोगन बैठायो ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਭੋਜਨਹਿ ਖਵਾਯੋ ॥ भांति भांति भोजनहि खवायो ॥ ਇਤੈ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੌ ਨੇਹ ਲਗਾਇਸਿ ॥ इतै न्रिपति सौ नेह लगाइसि ॥ ਬਾਤਨ ਸੌ ਤਾ ਕੌ ਉਰਝਾਇਸਿ ॥੩੩॥ बातन सौ ता कौ उरझाइसि ॥३३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਭੋਜਨ ਤਿਨੈ ਖਵਾਇਯੋ; ਭਾਂਗ ਭੋਜ ਮੈ ਪਾਇ ॥ भोजन तिनै खवाइयो; भांग भोज मै पाइ ॥ ਰਾਜਾ ਕੋ ਪਤਿ ਕੇ ਸਹਿਤ; ਛਲ ਸੌ ਗਈ ਸੁਵਾਇ ॥੩੪॥ राजा को पति के सहित; छल सौ गई सुवाइ ॥३४॥ ਭਾਂਗਿ ਖਾਇ ਰਾਜਾ ਜਗਿਯੋ; ਸੋਫੀ ਭਯੋ ਅਚੇਤ ॥ भांगि खाइ राजा जगियो; सोफी भयो अचेत ॥ ਮਿਤ੍ਰ ਭਏ ਤਿਹ ਨਾਰਿ ਕੋ; ਤਬ ਹੀ ਬਨਿਯੋ ਸੰਕੇਤ ॥੩੫॥ मित्र भए तिह नारि को; तब ही बनियो संकेत ॥३५॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਲੋਗ ਜਿਵਾਇ ਬਚਨ ਇਮਿ ਭਾਖਾ ॥ लोग जिवाइ बचन इमि भाखा ॥ ਸਿਗਰੋ ਦਿਵਸ ਰਾਇ ਹਮ ਰਾਖਾ ॥ सिगरो दिवस राइ हम राखा ॥ ਸਾਂਝ ਪਰੇ ਰਾਜਾ ਘਰ ਐਹੈ ॥ सांझ परे राजा घर ऐहै ॥ ਤੁਮਹੂੰ ਤਬੈ ਬੁਲਾਇ ਪਠੈਹੈ ॥੩੬॥ तुमहूं तबै बुलाइ पठैहै ॥३६॥ ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥ भुजंग छंद ॥ ਮਿਲਿਯੋ ਜਾਨ ਪ੍ਯਾਰਾ, ਲਗੇ ਨੈਨ ਐਸੇ ॥ मिलियो जान प्यारा, लगे नैन ऐसे ॥ ਮਨੋ ਫਾਂਧਿ ਫਾਂਧੈ, ਮ੍ਰਿਗੀ ਰਾਟ ਜੈਸੇ ॥ मनो फांधि फांधै, म्रिगी राट जैसे ॥ ਲਯੋ ਮੋਹਿ ਰਾਜਾ, ਮਨੋ ਮੋਲ ਲੀਨੋ ॥ लयो मोहि राजा, मनो मोल लीनो ॥ ਤਹੀ ਭਾਵਤੋ, ਭਾਮਨੀ ਭੋਗ ਕੀਨੋ ॥੩੭॥ तही भावतो, भामनी भोग कीनो ॥३७॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |