ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 923 ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਆਪ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੋ ਬਚਨ ਉਚਾਰੋ ॥ आप न्रिपति सो बचन उचारो ॥ ਸੁਨ ਨਾਥ! ਇਹ ਸ੍ਵਾਨ ਤਿਹਾਰੋ ॥ सुन नाथ! इह स्वान तिहारो ॥ ਮੋ ਕੌ ਅਧਿਕ ਪ੍ਰਾਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੋ ॥ मो कौ अधिक प्रान ते प्यारो ॥ ਯਾ ਕੌ ਜਿਨਿ ਪਾਹਨ ਤੁਮ ਮਾਰੋ ॥੬॥ या कौ जिनि पाहन तुम मारो ॥६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਤਿ ਸਤਿ ਤਬ ਨ੍ਰਿਪ ਕਹਿਯੋ; ਤਾਹਿ ਟੂਕਰੋ ਡਾਰਿ ॥ सति सति तब न्रिप कहियो; ताहि टूकरो डारि ॥ ਆਗੇ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਨਿਕਸਿਯੋ; ਸਕਿਯੋ ਨ ਮੂੜ ਬਿਚਾਰਿ ॥੭॥ आगे ह्वै कै निकसियो; सकियो न मूड़ बिचारि ॥७॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਸਤਾਸੀਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੮੭॥੧੫੩੭॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे सतासीवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥८७॥१५३७॥अफजूं॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਇੰਦ੍ਰ ਦਤ ਰਾਜਾ ਹੁਤੋ; ਗੋਖਾ ਨਗਰ ਮਝਾਰ ॥ इंद्र दत राजा हुतो; गोखा नगर मझार ॥ ਕੰਜ ਪ੍ਰਭਾ ਰਾਨੀ ਰਹੈ; ਜਾ ਕੋ ਰੂਪ ਅਪਾਰ ॥੧॥ कंज प्रभा रानी रहै; जा को रूप अपार ॥१॥ ਸਰਬ ਮੰਗਲਾ ਕੌ ਭਵਨ; ਗੋਖਾ ਸਹਿਰ ਮੰਝਾਰ ॥ सरब मंगला कौ भवन; गोखा सहिर मंझार ॥ ਊਚ ਨੀਚ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਜਾ; ਸਭ ਤਿਹ ਕਰਤ ਜੁਹਾਰ ॥੨॥ ऊच नीच राजा प्रजा; सभ तिह करत जुहार ॥२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਾ ਕੇ ਭਵਨ ਸਕਲ ਚਲਿ ਆਵਹਿ ॥ ता के भवन सकल चलि आवहि ॥ ਆਨਿ ਗੋਰ ਕੌ ਸੀਸ ਝੁਕਾਵਹਿ ॥ आनि गोर कौ सीस झुकावहि ॥ ਕੁੰਕਮ ਔਰ ਅਛਤਨ ਲਾਵਹਿ ॥ कुंकम और अछतन लावहि ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੋ ਧੂਪ ਜਗਾਵਹਿ ॥੩॥ भांति भांति को धूप जगावहि ॥३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਦੈ ਪ੍ਰਕ੍ਰਮਾ; ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਇ ॥ भांति भांति दै प्रक्रमा; भांति भांति सिर न्याइ ॥ ਪੂਜ ਭਵਾਨੀ ਕੌ ਭਵਨ; ਬਹੁਰਿ ਬਸੈ ਗ੍ਰਿਹ ਆਇ ॥੪॥ पूज भवानी कौ भवन; बहुरि बसै ग्रिह आइ ॥४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਨਰ ਨਾਰੀ ਸਭ ਤਹ ਚਲਿ ਜਾਹੀ ॥ नर नारी सभ तह चलि जाही ॥ ਅਛਤ ਧੂਪ ਕੁੰਕਮਹਿ ਲਾਹੀ ॥ अछत धूप कुंकमहि लाही ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੇ ਗੀਤਨ ਗਾਵੈ ॥ भांति भांति के गीतन गावै ॥ ਸਰਬ ਮੰਗਲਾ ਕੋ ਸਿਰ ਨਯਾਵੈ ॥੫॥ सरब मंगला को सिर नयावै ॥५॥ ਜੋ ਇਛਾ ਕੋਊ ਮਨ ਮੈ ਧਰੈ ॥ जो इछा कोऊ मन मै धरै ॥ ਜਾਇ ਭਵਾਨੀ ਭਵਨ ਉਚਰੈ ॥ जाइ भवानी भवन उचरै ॥ ਪੂਰਨ ਭਾਵਨਾ ਤਿਨ ਕੀ ਹੋਈ ॥ पूरन भावना तिन की होई ॥ ਬਾਲ ਬ੍ਰਿਧ ਜਾਨਤ ਸਭ ਕੋਈ ॥੬॥ बाल ब्रिध जानत सभ कोई ॥६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਫਲਤ ਆਪਨੀ ਭਾਵਨਾ; ਯਾ ਮੈ ਭੇਦ ਨ ਕੋਇ ॥ फलत आपनी भावना; या मै भेद न कोइ ॥ ਭਲੋ ਭਲੋ ਕੋ ਹੋਤ ਹੈ; ਬੁਰੋ ਬੁਰੇ ਕੋ ਹੋਇ ॥੭॥ भलो भलो को होत है; बुरो बुरे को होइ ॥७॥ ਚੇਤ੍ਰ ਅਸਟਮੀ ਕੇ ਦਿਵਸ; ਉਤਸਵ ਤਿਹ ਠਾਂ ਹੋਇ ॥ चेत्र असटमी के दिवस; उतसव तिह ठां होइ ॥ ਊਚ ਨੀਚ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਜਾ; ਰਹੈ ਨ ਘਰ ਮੈ ਕੋਇ ॥੮॥ ऊच नीच राजा प्रजा; रहै न घर मै कोइ ॥८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਦਿਵਸ ਅਸਟਮੀ ਕੋ ਜਬ ਆਯੋ ॥ दिवस असटमी को जब आयो ॥ ਜਾਤ੍ਰੀ ਏਕ ਰਾਨਿਯਹਿ ਭਾਯੋ ॥ जात्री एक रानियहि भायो ॥ ਤਾ ਸੌ ਭੋਗ ਕਰਤ ਮਨ ਭਾਵੈ ॥ ता सौ भोग करत मन भावै ॥ ਘਾਤ ਏਕਹੂੰ ਹਾਥ ਨ ਆਵੈ ॥੯॥ घात एकहूं हाथ न आवै ॥९॥ ਯਹੈ ਬਿਹਾਰ ਚਿਤ ਮਹਿ ਆਯੋ ॥ यहै बिहार चित महि आयो ॥ ਜਾਤ੍ਰੀ ਕਹ ਪਿਛਵਾਰ ਸਦਾਯੋ ॥ जात्री कह पिछवार सदायो ॥ ਤਾ ਸੋ ਘਾਤ ਯਹੈ ਬਦਿ ਰਾਖੀ ॥ ता सो घात यहै बदि राखी ॥ ਪ੍ਰਗਟ ਰਾਵ ਜੂ ਤਨ ਯੌ ਭਾਖੀ ॥੧੦॥ प्रगट राव जू तन यौ भाखी ॥१०॥ ਜਾਨਸਿ ਮਿਤਿ ਪਿਛਵਾਰੇ ਆਵਾ ॥ जानसि मिति पिछवारे आवा ॥ ਬਦਿ ਸੰਕੇਤਿ ਯੌ ਬਚਨ ਸੁਨਾਵਾ ॥ बदि संकेति यौ बचन सुनावा ॥ ਸਖਿਯਹਿ ਸਹਿਤ ਕਾਲਿ ਮੈ ਜੈਹੋ ॥ सखियहि सहित कालि मै जैहो ॥ ਪੂਜ ਗੌਰਜਾ ਕੌ ਗ੍ਰਿਹ ਐਹੌ ॥੧੧॥ पूज गौरजा कौ ग्रिह ऐहौ ॥११॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜੋ ਕੋਊ ਹਮਰੌ ਹਿਤੂ; ਤਹ ਮਿਲਿਯੋ ਮੁਹਿ ਆਇ ॥ जो कोऊ हमरौ हितू; तह मिलियो मुहि आइ ॥ ਭੇਦ ਰਾਵ ਕਛੁ ਨ ਲਹਿਯੋ; ਮੀਤਹਿ ਗਈ ਜਤਾਇ ॥੧੨॥ भेद राव कछु न लहियो; मीतहि गई जताइ ॥१२॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਰਾਨੀ ਪਛਾਨੀ ਕਿ ਮੰਦਰ ਕੇ; ਪਿਛਵਾਰੇ ਹੈ ਮੇਰੋ ਖਰੋ ਸੁਖਦਾਈ ॥ रानी पछानी कि मंदर के; पिछवारे है मेरो खरो सुखदाई ॥ ਚਾਹਤ ਬਾਤ ਕਹਿਯੋ ਸਕੁਚੈ; ਤਬ ਕੀਨੀ ਹੈ ਬੈਨਨਿ ਮੈ ਚਤੁਰਾਈ ॥ चाहत बात कहियो सकुचै; तब कीनी है बैननि मै चतुराई ॥ ਪੂਛਿ ਸਖੀ ਅਪਨੀ ਮਿਸਹੀ; ਉਤ ਪ੍ਯਾਰੇ ਕੋ ਐਸੀ ਸਹੇਟ ਬਤਾਈ ॥ पूछि सखी अपनी मिसही; उत प्यारे को ऐसी सहेट बताई ॥ ਸਾਥ ਚਲੌਗੀ ਹੌ ਕਾਲਿ ਚਲੌਗੀ; ਮੈ ਦੇਬੀ ਕੌ ਦੇਹੁਰੋ ਪੂਜਨ ਮਾਈ ॥੧੩॥ साथ चलौगी हौ कालि चलौगी; मै देबी कौ देहुरो पूजन माई ॥१३॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |