ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 535 ਅਥ ਰਾਜਸੂ ਜਗ ਸਿਸੁਪਾਲ ਬਧ ਕਥਨੰ ॥ अथ राजसू जग सिसुपाल बध कथनं ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਉਤ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇ ਗਏ ਨ੍ਰਿਪ ਧਾਮਿ; ਇਤੈ ਜਦੁਰਾਇ ਦਿਲੀ ਮਹਿ ਆਯੋ ॥ उत सीस निवाइ गए न्रिप धामि; इतै जदुराइ दिली महि आयो ॥ ਭੀਮ ਕਹਿਓ ਸਭੁ ਭੇਦ ਸੁ, ਮੈ; ਬਲੁ ਯਾਹੀ ਤੇ ਪਾਇ ਕੈ ਸਤ੍ਰਹਿ ਘਾਯੋ ॥ भीम कहिओ सभु भेद सु, मै; बलु याही ते पाइ कै सत्रहि घायो ॥ ਬਿਪ੍ਰ ਬੁਲਾਇ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸੋ; ਫਿਰਿ ਰਾਜਸੂਓ ਇਕ ਜਗਿ ਮਚਾਯੋ ॥ बिप्र बुलाइ भली बिधि सो; फिरि राजसूओ इक जगि मचायो ॥ ਆਰੰਭ ਜਗ ਕੋ ਭਯੋ ਤਬ ਹੀ; ਜਸੁ ਦੁੰਦਭਿ ਜੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬਜਾਯੋ ॥੨੩੩੧॥ आर्मभ जग को भयो तब ही; जसु दुंदभि जो ब्रिजनाथ बजायो ॥२३३१॥ ਜੁਧਿਸਟਰ ਬਾਚ ਸਭਾ ਪ੍ਰਤਿ ॥ जुधिसटर बाच सभा प्रति ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜੋਰਿ ਸਭਾ ਦ੍ਵਿਜ ਛਤ੍ਰਿਨ ਕੀ; ਪ੍ਰਿਥਮੈ ਨ੍ਰਿਪ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਕਉਨ ਮਨਇਯੈ? ॥ जोरि सभा द्विज छत्रिन की; प्रिथमै न्रिप यौ कहियो कउन मनइयै? ॥ ਕੋ ਇਹ ਲਾਇਕ ਬੀਰ ਈਹਾ? ਜਿਹ ਭਾਲ ਮੈ ਕੁੰਕਮ ਅਛਤ ਲਇਯੈ ॥ को इह लाइक बीर ईहा? जिह भाल मै कुंकम अछत लइयै ॥ ਬੋਲਿ ਉਠਿਯੋ ਸਹਦੇਵ ਤਬੈ; ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਲਾਇਕ ਯਾਹਿ ਚੜਇਯੈ ॥ बोलि उठियो सहदेव तबै; ब्रिज नाइक लाइक याहि चड़इयै ॥ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸਹੀ ਪ੍ਰਭੁ ਹੈ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜਿਹ ਕੇ ਬਲਿ ਜਇਯੈ ॥੨੩੩੨॥ स्री ब्रिजनाथ सही प्रभु है; कबि स्याम भनै जिह के बलि जइयै ॥२३३२॥ ਸਹਦੇਵ ਬਾਚ ॥ सहदेव बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜਾਹੀ ਕੀ ਸੇਵ ਸਦਾ ਕਰੀਐ; ਮਨ ਅਉਰ ਨ ਕਾਜਨ ਮੈ ਉਰਝਇਯੈ ॥ जाही की सेव सदा करीऐ; मन अउर न काजन मै उरझइयै ॥ ਛੋਰਿ ਜੰਜਾਰ ਸਭੈ ਗ੍ਰਿਹ ਕੇ; ਤਿਹ ਧਿਆਨ ਕੇ ਭੀਤਰ ਚਿਤ ਲਗਇਯੈ ॥ छोरि जंजार सभै ग्रिह के; तिह धिआन के भीतर चित लगइयै ॥ ਜਾਹਿ ਕੋ ਭੇਦੁ ਪੁਰਾਨਨ ਤੇ; ਮਤਿ ਸਾਧਨ ਬੇਦਨ ਤੇ ਕਛੁ ਪਇਯੈ ॥ जाहि को भेदु पुरानन ते; मति साधन बेदन ते कछु पइयै ॥ ਤਾਹੀ ਕੋ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਪ੍ਰਥਮੈ; ਉਠ ਕੈ ਕਿਉ ਨ ਕੁੰਕਮ ਭਾਲਿ ਲਗਇਯੈ? ॥੨੩੩੩॥ ताही को स्याम भनै प्रथमै; उठ कै किउ न कुंकम भालि लगइयै? ॥२३३३॥ ਯੌ ਜਬ ਬੈਨ ਕਹੇ ਸਹਦੇਵ; ਤੁ ਭੂਪਤਿ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਸਚੁ ਆਯੋ ॥ यौ जब बैन कहे सहदेव; तु भूपति के मन मै सचु आयो ॥ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕੋ ਮਨ ਮੈ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਹੀ ਪ੍ਰਭੁ ਕੈ ਠਹਰਾਯੋ ॥ स्री ब्रिज नाइक को मन मै; कबि स्याम सही प्रभु कै ठहरायो ॥ ਕੁੰਕਮ ਅਛਤ ਭਾਂਤਿ ਭਲੀ ਕਰਿ; ਬੇਦਨ ਕੀ ਧੁਨਿ ਭਾਲਿ ਚੜਾਯੋ ॥ कुंकम अछत भांति भली करि; बेदन की धुनि भालि चड़ायो ॥ ਬੈਠੋ ਹੁਤੇ ਸਿਸੁਪਾਲ ਤਹਾ; ਅਤਿ ਸੋ ਅਪਨੇ ਮਨ ਬੀਚ ਰਿਸਾਯੋ ॥੨੩੩੪॥ बैठो हुते सिसुपाल तहा; अति सो अपने मन बीच रिसायो ॥२३३४॥ ਸਿਸੁਪਾਲ ਬਾਚ ॥ सिसुपाल बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬੀਰ ਬਡੋ ਹਮ ਸੋ ਤਜਿ ਕੈ; ਇਹ ਕਾ? ਜਿਹ ਕੁੰਕਮ ਭਾਲਿ ਚੜਾਯੋ ॥ बीर बडो हम सो तजि कै; इह का? जिह कुंकम भालि चड़ायो ॥ ਗੋਕੁਲ ਗਾਉ ਕੇ ਬੀਚ ਸਦਾ; ਇਨਿ ਗੁਆਰਨ ਸੋ ਮਿਲਿ ਗੋਰਸੁ ਖਾਯੋ ॥ गोकुल गाउ के बीच सदा; इनि गुआरन सो मिलि गोरसु खायो ॥ ਅਉਰ ਸੁਨੋ ਡਰੁ ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ; ਗਯੋ ਦੁਆਰਵਤੀ ਭਜਿ ਪ੍ਰਾਨ ਬਚਾਯੋ ॥ अउर सुनो डरु सत्रन के; गयो दुआरवती भजि प्रान बचायो ॥ ਐਸੇ ਸੁਨਾਇ ਕਹੀ ਬਤੀਯਾ; ਅਰੁ ਕੋਪਹਿ ਸੋ ਅਤਿ ਹੀ ਭਰਿ ਆਯੋ ॥੨੩੩੫॥ ऐसे सुनाइ कही बतीया; अरु कोपहि सो अति ही भरि आयो ॥२३३५॥ ਬੋਲਤ ਭਯੋ ਸਿਸਪਾਲੁ ਤਬੈ; ਸੁ ਸੁਨਾਇ ਸਭਾ ਸਭ ਕ੍ਰੋਧ ਬਢੈ ਕੈ ॥ बोलत भयो सिसपालु तबै; सु सुनाइ सभा सभ क्रोध बढै कै ॥ ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ਉਠਿ ਠਾਂਢੋ ਭਯੋ; ਸੁ ਗਰਿਸਟਿ ਗਦਾ ਕਰਿ ਭੀਤਰ ਲੈ ਕੈ ॥ कोप भरियो उठि ठांढो भयो; सु गरिसटि गदा करि भीतर लै कै ॥ ਗੂਜਰ ਹੁਇ ਜਦੁਰਾਇ ਕਹਾਵਤ; ਗਾਰੀ ਦਈ ਦੋਊ ਨੈਨ ਨਚੈ ਕੈ ॥ गूजर हुइ जदुराइ कहावत; गारी दई दोऊ नैन नचै कै ॥ ਸੋ ਸੁਨਿ ਫੂਫੀ ਕੇ ਬੈਨ ਚਿਤਾਰਿ; ਰਹਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਜੂ ਚੁਪ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥੨੩੩੬॥ सो सुनि फूफी के बैन चितारि; रहियो ब्रिज नाइक जू चुप ह्वै कै ॥२३३६॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |