ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 510 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਹੁ ਉਸਤਤਿ ਜਦੁਪਤਿ ਕਰੀ; ਲੀਨੋ ਸ੍ਯਾਮ ਰਿਝਾਇ ॥ बहु उसतति जदुपति करी; लीनो स्याम रिझाइ ॥ ਪਉਤ੍ਰ ਆਨਿ ਪਾਇਨ ਡਰਿਯੋ; ਸੋ ਲੀਨੋ ਬਖਸਾਇ ॥੨੧੪੦॥ पउत्र आनि पाइन डरियो; सो लीनो बखसाइ ॥२१४०॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਭੂਪਤਿ ਤਾਹੀ ਕੋ ਬਾਲਕ ਥਾਪਿ; ਕ੍ਰਿਪਾਨਿਧਿ ਛੋਰਨ ਬੰਦਿ ਸਿਧਾਯੋ ॥ भूपति ताही को बालक थापि; क्रिपानिधि छोरन बंदि सिधायो ॥ ਸੋਲਹ ਸਹੰਸ੍ਰ ਭੂਪਨ ਕੀ; ਦੁਹਿਤਾ ਥੀ ਜਹਾ, ਤਿਹ ਠਉਰਹਿ ਆਯੋ ॥ सोलह सहंस्र भूपन की; दुहिता थी जहा, तिह ठउरहि आयो ॥ ਸੁੰਦਰ ਹੇਰਿ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕਉ; ਤਿਨ ਤ੍ਰੀਅਨ ਕੋ ਅਤਿ ਚਿਤ ਲੁਭਾਯੋ ॥ सुंदर हेरि कै स्याम जू कउ; तिन त्रीअन को अति चित लुभायो ॥ ਯਾ ਲਖਿ ਪਾਇ ਬਿਵਾਹ ਸਭੋ ਕਰਿ; ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜਸੁ ਡੰਕ ਬਜਾਯੋ ॥੨੧੪੧॥ या लखि पाइ बिवाह सभो करि; स्याम भनै जसु डंक बजायो ॥२१४१॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜੇ ਸਭ ਜੋਰਿ ਭੂਮਾਸੁਰ ਰਾਖੀ ॥ जे सभ जोरि भूमासुर राखी ॥ ਕਹਿ ਲਗਿ ਗਨਉ ਤਿਨਨ ਕੀ ਸਾਖੀ ॥ कहि लगि गनउ तिनन की साखी ॥ ਤਿਨਿ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਇਹੀ ਹਉ ਕਰਿ ਹੋ ॥ तिनि यौ कहियो इही हउ करि हो ॥ ਬੀਸ ਹਜਾਰ ਏਕਠੀ ਬਰਿ ਹੋ ॥੨੧੪੨॥ बीस हजार एकठी बरि हो ॥२१४२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜੁਧ ਸਮੈ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਹੁਇ; ਜਦੁਪਤਿ ਬਧਿ ਕੈ ਤਾਹਿ ॥ जुध समै अति क्रोध हुइ; जदुपति बधि कै ताहि ॥ ਸੋਰਹ ਸਹਸ੍ਰ ਸੁੰਦਰੀ; ਆਪਹਿ ਲਈ ਬਿਵਾਹਿ ॥੨੧੪੩॥ सोरह सहस्र सुंदरी; आपहि लई बिवाहि ॥२१४३॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜੁਧ ਸਮੈ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਹੁਇ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ; ਸਤ੍ਰ ਸਭੈ ਛਿਨ ਮਾਹਿ ਪਛਾਰੇ ॥ जुध समै अति क्रोध हुइ स्याम जू; सत्र सभै छिन माहि पछारे ॥ ਰਾਜੁ ਦਯੋ ਫਿਰਿ ਤਾ ਸੁਤ ਕੋ; ਸੁਖੁ ਦੇਤ ਭਯੋ, ਤਿਨ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰੇ ॥ राजु दयो फिरि ता सुत को; सुखु देत भयो, तिन सोक निवारे ॥ ਫੇਰਿ ਬਰਿਯੋ ਤ੍ਰੀਅ ਸੋਰਹ ਸਹੰਸ੍ਰ ਸੁ; ਤਾ ਪੁਰ ਮੈ ਅਤਿ ਕੈ ਕੈ ਅਖਾਰੇ ॥ फेरि बरियो त्रीअ सोरह सहंस्र सु; ता पुर मै अति कै कै अखारे ॥ ਬਿਪਨ ਦਾਨ ਦੈ, ਲੈ ਤਿਨ ਕੋ; ਸੰਗਿ ਦੁਆਰਵਤੀ ਜਦੁਰਾਇ ਸਿਧਾਰੇ ॥੨੧੪੪॥ बिपन दान दै, लै तिन को; संगि दुआरवती जदुराइ सिधारे ॥२१४४॥ ਸੋਰਹ ਸਹੰਸ੍ਰ ਕਉ ਸੋਰਹ ਸਹੰਸ੍ਰ ਹੀ; ਧਾਮ ਦੀਏ ਸੁ ਹੁਲਾਸ ਬਢੈ ਕੈ ॥ सोरह सहंस्र कउ सोरह सहंस्र ही; धाम दीए सु हुलास बढै कै ॥ ਦੇਤ ਭਯੋ ਸਭ ਤ੍ਰੀਅਨ ਕੋ ਸੁਖ; ਰੂਪ ਅਨੇਕਨ ਭਾਂਤਿ ਬਨੈ ਕੈ ॥ देत भयो सभ त्रीअन को सुख; रूप अनेकन भांति बनै कै ॥ ਐਸੇ ਲਖਿਯੋ ਸਭਹੂੰ ਹਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹਿ; ਸ੍ਯਾਮ ਬਸੈ ਨ ਬਸੈ ਅਨਤੈ ਕੈ ॥ ऐसे लखियो सभहूं हमरे ग्रिहि; स्याम बसै न बसै अनतै कै ॥ ਸੋ ਕਬ ਸ੍ਯਾਮ ਪੁਰਾਨਨ ਤੇ ਸੁਨਿ; ਭੇਦੁ ਕਹਿਯੋ ਸਭ ਸੰਤ ਸੁਨੈ ਕੈ ॥੨੧੪੫॥ सो कब स्याम पुरानन ते सुनि; भेदु कहियो सभ संत सुनै कै ॥२१४५॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਭੂਮਾਸੁਰ ਬਧ ਕੈ ਸੁਤ ਕੋ ਰਾਜੁ ਦੇਇ ਸੋਰਹ ਸਹੰਸ੍ਰ ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਬਿਵਾਹਤ ਭਏ ॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे भूमासुर बध कै सुत को राजु देइ सोरह सहंस्र राज सुता बिवाहत भए ॥ ਅਥ ਇੰਦ੍ਰ ਕੋ ਜੀਤ ਕੈ ਕਲਪ ਬ੍ਰਿਛ ਲਿਆਇਬੋ ਕਥਨੰ ॥ अथ इंद्र को जीत कै कलप ब्रिछ लिआइबो कथनं ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਯੌ ਸੁਖ ਦੈ ਤਿਨ ਤ੍ਰੀਅਨ ਕੋ; ਫਿਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਪੁਰੰਦਰ ਲੋਕ ਸਿਧਾਯੋ ॥ यौ सुख दै तिन त्रीअन को; फिरि स्याम पुरंदर लोक सिधायो ॥ ਕੰਕਨ ਕੁੰਡਲ ਦੇਤ ਭਯੋ; ਤਿਹ ਪਾਇ ਕੈ ਸੋਕ ਸਭੈ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥ कंकन कुंडल देत भयो; तिह पाइ कै सोक सभै बिसरायो ॥ ਸੁੰਦਰ ਏਕ ਪਿਖਿਯੋ ਤਹ ਰੂਖ; ਤਿਹੀ ਪਰ ਸ੍ਯਾਮ ਕੋ ਚਿਤ ਲੁਭਾਯੋ ॥ सुंदर एक पिखियो तह रूख; तिही पर स्याम को चित लुभायो ॥ ਮਾਂਗਤਿ ਭਯੋ, ਨ ਦਯੋ ਸੁਰਰਾਜ; ਤਹੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਹਰਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥੨੧੪੬॥ मांगति भयो, न दयो सुरराज; तही हरि सिउ हरि जुधु मचायो ॥२१४६॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |