ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 489 ਲਾਗਿ ਰਹਿਓ ਤੁਹਿ ਓਰਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ! ਮੈ ਇਹ ਬੇਰ ਘਨੀ ਹਟ ਕੇ ॥ लागि रहिओ तुहि ओरहि स्याम जू ! मै इह बेर घनी हट के ॥ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਬੰਕ ਬਿਲੋਕਨ ਫਾਸ; ਕੇ ਸੰਗਿ ਫਸੇ, ਸੁ ਨਹੀ ਛੁਟਕੇ ॥ घनि स्याम की बंक बिलोकन फास; के संगि फसे, सु नही छुटके ॥ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਮੁਰਾਏ ਮੁਰੈ ਹਮਰੇ; ਤੁਹਿ ਮੂਰਤਿ ਹੇਰਨ ਹੀ ਅਟਕੇ ॥ नही नैकु मुराए मुरै हमरे; तुहि मूरति हेरन ही अटके ॥ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ ਸੰਗਿ ਲਾਜ ਕੇ ਆਜ; ਭਏ ਦੋਊ ਨੈਨ ਬਟਾ ਨਟ ਕੇ ॥੧੯੭੯॥ कबि स्याम भने संगि लाज के आज; भए दोऊ नैन बटा नट के ॥१९७९॥ ਸਾਜ ਦਯੋ ਰਥ ਬਾਮਨ ਕੋ; ਬਹੁਤੈ ਧਨੁ ਦੈ ਤਿਹ ਚਿਤ ਬਢਾਯੋ ॥ साज दयो रथ बामन को; बहुतै धनु दै तिह चित बढायो ॥ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਲਿਆਵਨ ਕਾਜ; ਪਠਿਯੋ ਚਿਤ ਮੈ ਤਿਨ ਹੂੰ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥ स्री ब्रिजनाथ लिआवन काज; पठियो चित मै तिन हूं सुखु पायो ॥ ਯੌ ਸੋਊ ਲੈ ਪਤੀਯਾ ਕੋ ਚਲਿਯੋ ਸੁ; ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਥਾ ਕਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਯੋ ॥ यौ सोऊ लै पतीया को चलियो सु; प्रबंध कथा कहि स्याम सुनायो ॥ ਮਾਨਹੁ ਪਉਨ ਕੇ ਗਉਨ ਹੂੰ ਤੇ; ਸੁ ਸਿਤਾਬ ਦੈ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਪੈ ਆਯੋ ॥੧੯੮੦॥ मानहु पउन के गउन हूं ते; सु सिताब दै स्री जदुबीर पै आयो ॥१९८०॥ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੋ ਬਾਸ ਜਹਾ ਸੁ; ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਪੁਰੀ ਅਤਿ ਨੀਕੀ ॥ स्री ब्रिजनाथ को बास जहा सु; कहै कबि स्याम पुरी अति नीकी ॥ ਬਜ੍ਰ ਖਚੇ ਅਰੁ ਲਾਲ ਜਵਾਹਿਰ; ਜੋਤਿ ਜਗੈ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁ ਮਨੀ ਕੀ ॥ बज्र खचे अरु लाल जवाहिर; जोति जगै अति ही सु मनी की ॥ ਕਉਨ ਸਰਾਹ ਕਰੈ ਤਿਹ ਕੀ? ਤੁਮ ਹੀ ਨ ਕਹੋ, ਐਸੀ ਬੁਧਿ ਕਿਸੀ ਕੀ? ॥ कउन सराह करै तिह की? तुम ही न कहो, ऐसी बुधि किसी की? ॥ ਸੇਸ ਨਿਸੇਸ ਜਲੇਸ ਕੀ ਅਉਰ; ਸੁਰੇਸ ਪੁਰੀ ਜਿਹ ਅਗ੍ਰਜ ਫੀਕੀ ॥੧੯੮੧॥ सेस निसेस जलेस की अउर; सुरेस पुरी जिह अग्रज फीकी ॥१९८१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਐਸੀ ਪੁਰੀ ਨਿਹਾਰ ਕੈ; ਅਤਿ ਚਿਤਿ ਹਰਖ ਬਢਾਇ ॥ ऐसी पुरी निहार कै; अति चिति हरख बढाइ ॥ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਪਤਿ ਕੋ ਗ੍ਰਿਹ ਜਹਾ; ਤਹਿ ਦਿਜ ਪਹੁਚਿਓ ਜਾਇ ॥੧੯੮੨॥ स्री ब्रिजपति को ग्रिह जहा; तहि दिज पहुचिओ जाइ ॥१९८२॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਦੇਖਤ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਦਿਜੋਤਮ; ਠਾਂਢ ਭਯੋ ਉਠਿ ਆਗੇ ਬੁਲਾਯੋ ॥ देखत ही ब्रिजनाथ दिजोतम; ठांढ भयो उठि आगे बुलायो ॥ ਲੈ ਦਿਜੈ ਆਗੈ ਧਰੀ ਪਤੀਆ; ਤਿਹ ਬਾਚਤ ਹੀ ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥ लै दिजै आगै धरी पतीआ; तिह बाचत ही प्रभ जी सुख पायो ॥ ਸ੍ਯੰਦਨ ਸਾਜਿ ਚੜਿਓ ਅਪੁਨੇ; ਸੋਊ ਸੰਗਿ ਲਯੋ ਮਨੋ ਪਉਨ ਹ੍ਵੈ ਧਾਯੋ ॥ स्यंदन साजि चड़िओ अपुने; सोऊ संगि लयो मनो पउन ह्वै धायो ॥ ਮਾਨੋ ਛੁਧਾਤਰੁ ਹੋਇ ਅਤਿ ਹੀ; ਮ੍ਰਿਗ ਝੁੰਡ ਤਕੈ ਉਠਿ ਕੇਹਰਿ ਆਯੋ ॥੧੯੮੩॥ मानो छुधातरु होइ अति ही; म्रिग झुंड तकै उठि केहरि आयो ॥१९८३॥ ਇਤ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਸ੍ਯੰਦਨ ਸਾਜਿ ਚੜਿਯੋ; ਉਤ ਲੈ ਸਿਸੁਪਾਲ ਘਨੋ ਦਲੁ ਆਯੋ ॥ इत स्याम जू स्यंदन साजि चड़ियो; उत लै सिसुपाल घनो दलु आयो ॥ ਆਵਤ ਸੋ ਇਨ ਹੂੰ ਸੁਨਿ ਕੈ; ਪੁਰ ਦ੍ਵਾਰ ਬਜਾਰ ਜੁ ਥੇ, ਸੁ ਬਨਾਯੋ ॥ आवत सो इन हूं सुनि कै; पुर द्वार बजार जु थे, सु बनायो ॥ ਸੈਨ ਬਨਾਇ ਭਲੀ ਇਤ ਤੇ; ਰੁਕਮਾਦਿਕ ਆਗੇ ਤੇ ਲੈਨ ਕਉ ਧਾਯੋ ॥ सैन बनाइ भली इत ते; रुकमादिक आगे ते लैन कउ धायो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਸਭ ਹੀ ਭਟਵਾ; ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥੧੯੮੪॥ स्याम भनै सभ ही भटवा; अपने मन मै अति ही सुखु पायो ॥१९८४॥ ਅਉਰ ਬਡੇ ਨ੍ਰਿਪ ਆਵਤ ਭੇ; ਚਤੁਰੰਗ ਚਮੂੰ ਸੁ ਘਨੀ ਸੰਗਿ ਲੈ ਕੇ ॥ अउर बडे न्रिप आवत भे; चतुरंग चमूं सु घनी संगि लै के ॥ ਹੇਰਨ ਬ੍ਯਾਹ ਰੁਕੰਮਨਿ ਕੋ; ਅਤਿ ਹੀ ਚਿਤ ਮੈ ਸੁ ਹੁਲਾਸ ਬਢੈ ਕੈ ॥ हेरन ब्याह रुकमनि को; अति ही चित मै सु हुलास बढै कै ॥ ਭੇਰਿ ਘਨੀ ਸਹਨਾਇ ਸਿੰਗੇ ਰਨ; ਦੁੰਦਭਿ ਅਉ ਤੁਰਹੀਨ ਬਜੈ ਕੈ ॥ भेरि घनी सहनाइ सिंगे रन; दुंदभि अउ तुरहीन बजै कै ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਇਤੇ ਛਪਿ ਆਵਤ ਭਯੋ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਨ ਕਾਰਨ ਛੈ ਕੈ ॥੧੯੮੫॥ स्याम इते छपि आवत भयो; कबि स्याम भनै तिन कारन छै कै ॥१९८५॥ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜੋਊ ਬੇਦ ਕੇ ਬੀਚ; ਲਿਖੀ ਬਿਧਿ ਬ੍ਯਾਹ ਕੀ ਸੋ ਦੁਹੂੰ ਕੀਨੀ ॥ स्याम भनै जोऊ बेद के बीच; लिखी बिधि ब्याह की सो दुहूं कीनी ॥ ਮੰਤ੍ਰਨ ਸੋ ਅਭਿਮੰਤ੍ਰਨ ਕੈ; ਭੂਅ ਫੇਰਨ ਕੀ ਸੁ ਪਵਿਤ੍ਰ ਕੈ ਲੀਨੀ ॥ मंत्रन सो अभिमंत्रन कै; भूअ फेरन की सु पवित्र कै लीनी ॥ ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਦਿਜ ਸ੍ਰੇਸਟ ਹੁਤੇ; ਤਿਨ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਦਛਨਾ ਤਿਨ ਦੀਨੀ ॥ अउर जिते दिज स्रेसट हुते; तिन को अति ही दछना तिन दीनी ॥ ਬੇਦੀ ਰਚੀ ਭਲੀ ਭਾਤਹ ਸੋ; ਜਦੁਬੀਰ ਬਿਨਾ ਸਭ ਲਾਗਤ ਹੀਨੀ ॥੧੯੮੬॥ बेदी रची भली भातह सो; जदुबीर बिना सभ लागत हीनी ॥१९८६॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |