ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 267 ਮੀਚ ਲਏ ਦ੍ਰਿਗ ਜਉ ਸਭ ਹੀ ਨਰ; ਪਾਨ ਕਰਿਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਹਰਿਦੌ ਤਉ ॥ मीच लए द्रिग जउ सभ ही नर; पान करियो हरि जी हरिदौ तउ ॥ ਦੋਖ ਮਿਟਾਇ ਦਯੋ ਪੁਰ ਕੋ; ਸਭ ਹੀ ਜਨ ਕੇ ਮਨ ਕੋ ਹਨਿ ਦਯੋ ਭਉ ॥ दोख मिटाइ दयो पुर को; सभ ही जन के मन को हनि दयो भउ ॥ ਚਿੰਤ ਕਛੂ ਨਹਿ ਹੈ ਤਿਹ ਕੋ; ਜਿਨ ਕੋ ਕਰੁਨਾਨਿਧਿ ਦੂਰ ਕਰੈ ਖਉ ॥ चिंत कछू नहि है तिह को; जिन को करुनानिधि दूर करै खउ ॥ ਦੂਰ ਕਰੀ ਤਪਤਾ ਤਿਹ ਕੀ; ਜਨੁ ਡਾਰ ਦਯੋ ਜਲ ਕੋ ਛਲ ਕੈ ਰਉ ॥੨੨੩॥ दूर करी तपता तिह की; जनु डार दयो जल को छल कै रउ ॥२२३॥ ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਆਖੈ ਮਿਟਵਾਇ, ਮਹਾ ਬਪੁ ਕੋ ਬਢਾਇ ਅਤਿ; ਸੁਖ ਮਨਿ ਪਾਇ ਆਗਿ ਖਾਇ ਗਯੋ ਸਾਵਰਾ ॥ आखै मिटवाइ, महा बपु को बढाइ अति; सुख मनि पाइ आगि खाइ गयो सावरा ॥ ਲੋਕਨ ਕੀ ਰਛਨ ਕੇ, ਕਾਜ ਕਰੁਨਾ ਕੇ ਨਿਧਿ; ਮਹਾ ਛਲ ਕਰਿ ਕੈ ਬਚਾਇ ਲਯੋ ਗਾਵਰਾ ॥ लोकन की रछन के, काज करुना के निधि; महा छल करि कै बचाइ लयो गावरा ॥ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ, ਤਿਨ ਕਾਮ ਕਰਿਓ ਦੁਖੁ ਕਰਿ; ਤਾ ਕੋ ਫੁਨਿ ਫੈਲ ਰਹਿਓ ਦਸੋ ਦਿਸ ਨਾਵਰਾ ॥ कहै कबि स्याम, तिन काम करिओ दुखु करि; ता को फुनि फैल रहिओ दसो दिस नावरा ॥ ਦਿਸਟਿ ਬਚਾਇ, ਸਾਥ ਦਾਤਨ ਚਬਾਇ; ਸੋ ਤੋ ਗਯੋ ਹੈ ਪਚਾਇ, ਜੈਸੇ ਖੇਲੇ ਸਾਂਗ ਬਾਵਰਾ ॥੨੨੪॥ दिसटि बचाइ, साथ दातन चबाइ; सो तो गयो है पचाइ, जैसे खेले सांग बावरा ॥२२४॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਦਾਵਾਨਲ ਤੇ ਬਚੈਬੋ ਬਰਨਨੰ ॥ इति स्री क्रिसनावतारे दावानल ते बचैबो बरननं ॥ ਅਥ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ਹੋਲੀ ਖੇਲਬੋ ॥ अथ गोपिन सो होली खेलबो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਮਾਘ ਬਿਤੀਤ ਭਏ ਰੁਤਿ ਫਾਗੁਨ; ਆਇ ਗਈ ਸਭ ਖੇਲਤ ਹੋਰੀ ॥ माघ बितीत भए रुति फागुन; आइ गई सभ खेलत होरी ॥ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਬਜਾਵਤ ਤਾਲ; ਕਹੈ ਮੁਖ ਤੇ ਭਰੂਆ ਮਿਲਿ ਹੋਰੀ ॥ गावत गीत बजावत ताल; कहै मुख ते भरूआ मिलि होरी ॥ ਡਾਰਤ ਹੈ ਅਲਿਤਾ ਬਨਿਤਾ; ਛਟਿਕਾ ਸੰਗਿ ਮਾਰਤ ਬੈਸਨ ਥੋਰੀ ॥ डारत है अलिता बनिता; छटिका संगि मारत बैसन थोरी ॥ ਖੇਲਤ ਸ੍ਯਾਮ ਧਮਾਰ ਅਨੂਪ; ਮਹਾ ਮਿਲਿ ਸੁੰਦਰਿ ਸਾਵਲ ਗੋਰੀ ॥੨੨੫॥ खेलत स्याम धमार अनूप; महा मिलि सुंदरि सावल गोरी ॥२२५॥ ਅੰਤ ਬਸੰਤ ਭਏ ਰੁਤਿ ਗ੍ਰੀਖਮ; ਆਇ ਗਈ ਹਰ ਖੇਲ ਮਚਾਇਓ ॥ अंत बसंत भए रुति ग्रीखम; आइ गई हर खेल मचाइओ ॥ ਆਵਹੁ ਮਿਕ ਦੁਹੂੰ ਦਿਸ ਤੇ ਤੁਮ; ਕਾਨ੍ਹ ਭਏ ਧਨਠੀ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥ आवहु मिक दुहूं दिस ते तुम; कान्ह भए धनठी सुख पायो ॥ ਦੈਤ ਪ੍ਰਲੰਬ ਬਡੋ ਕਪਟੀ ਤਬ; ਬਾਲਕ ਰੂਪ ਧਰਿਯੋ ਨ ਜਨਾਯੋ ॥ दैत प्रल्मब बडो कपटी तब; बालक रूप धरियो न जनायो ॥ ਕੰਧ ਚੜਾਇ ਹਲੀ ਕੋ ਉਡਿਓ; ਤਿਨਿ ਮੂਕਨ ਸੋ ਧਰਿ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੨੨੬॥ कंध चड़ाइ हली को उडिओ; तिनि मूकन सो धरि मारि गिरायो ॥२२६॥ ਕੇਸਵ ਰਾਮ ਭਏ ਧਨਠੀ ਮਿਕ; ਬਾਲ ਕਏ ਤਬ ਹੀ ਸਭ ਪਿਆਰੇ ॥ केसव राम भए धनठी मिक; बाल कए तब ही सभ पिआरे ॥ ਦੈਤ ਮਿਕਿਯੋ ਸੁਤ ਨੰਦਹਿ ਕੇ ਸੰਗਿ; ਖੇਲਿ ਜਿਤ੍ਯੋ ਮੁਸਲੀ, ਹਰਿ ਹਾਰੇ ॥ दैत मिकियो सुत नंदहि के संगि; खेलि जित्यो मुसली, हरि हारे ॥ ਆਵ ਚੜੋ ਨ ਚੜਿਓ ਸੁ ਕਹਿਯੋ; ਇਨ ਪੈ ਤਿਹ ਕੇ ਬਪੁ ਕੋ ਪਗ ਧਾਰੇ ॥ आव चड़ो न चड़िओ सु कहियो; इन पै तिह के बपु को पग धारे ॥ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਇ ਦਯੋ ਧਰਨੀ ਪਰ; ਬੀਰ ਬਡੋ ਉਨ ਮੂਕਨ ਮਾਰੇ ॥੨੨੭॥ मारि गिराइ दयो धरनी पर; बीर बडो उन मूकन मारे ॥२२७॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਪ੍ਰਲੰਬ ਦੈਤ ਬਧਹਿ ॥ इति स्री बचित्र नाटके क्रिसनावतारे प्रल्मब दैत बधहि ॥ ਅਥ ਲੁਕ ਮੀਚਨ ਖੇਲ ਕਥਨੰ ॥ अथ लुक मीचन खेल कथनं ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਮਾਰਿ ਪ੍ਰਲੰਬ ਲਯੋ ਮੁਸਲੀ ਜਬ; ਯਾਦ ਕਰੀ ਹਰਿ ਜੀ ਤਬ ਗਾਈ ॥ मारि प्रल्मब लयो मुसली जब; याद करी हरि जी तब गाई ॥ ਚੂਮਨ ਲਾਗ ਤਬੈ ਬਛਰਾ ਮੁਖ; ਧੇਨ ਵਹੈ ਉਨ ਕੀ ਅਰੁ ਮਾਈ ॥ चूमन लाग तबै बछरा मुख; धेन वहै उन की अरु माई ॥ ਹੋਇ ਪ੍ਰਸੰਨ੍ਯ ਤਬੈ ਕਰੁਨਾਨਿਧ; ਤਉ ਲੁਕ ਮੀਚਨ ਖੇਲ ਮਚਾਈ ॥ होइ प्रसंन्य तबै करुनानिध; तउ लुक मीचन खेल मचाई ॥ ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ; ਕਬਿ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿਨ ਭਾਈ ॥੨੨੮॥ ता छबि की अति ही उपमा; कबि के मन मै बहु भांतिन भाई ॥२२८॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |