ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 260 ਕਾਨ੍ਹ ਬਿਦਾਰ ਦਯੋ ਤਿਹ ਕੋ ਸਿਰ; ਪ੍ਰਾਨ ਭਯੋ ਬਿਨੁ, ਭ੍ਰਾਤ ਬਕੀ ਕੋ ॥ कान्ह बिदार दयो तिह को सिर; प्रान भयो बिनु, भ्रात बकी को ॥ ਗੂਦ ਪਰਿਓ ਤਿਹ ਕੋ ਇਮ ਜਿਉ; ਸਵਦਾਗਰ ਕੋ ਟੂਟਿ ਗਯੋ ਮਟੁ ਘੀ ਕੋ ॥੧੭੩॥ गूद परिओ तिह को इम जिउ; सवदागर को टूटि गयो मटु घी को ॥१७३॥ ਰਾਹ ਭਯੋ ਤਬ ਹੀ ਨਿਕਸੇ ਹਰਿ; ਗਵਾਰ ਸਭੈ ਨਿਕਸੇ ਤਿਹ ਨਾਰੇ ॥ राह भयो तब ही निकसे हरि; गवार सभै निकसे तिह नारे ॥ ਦੇਵ ਤਬੈ ਹਰਖੇ ਮਨ ਮੈ; ਪਿਖਿ ਕਾਨ੍ਹ ਬਚਿਓ ਹਰਿ ਪੰਨਗ ਭਾਰੇ ॥ देव तबै हरखे मन मै; पिखि कान्ह बचिओ हरि पंनग भारे ॥ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਸਬੈ ਗਣ ਗੰਧ੍ਰਬ; ਬ੍ਰਹਮ ਸਭੋ ਮੁਖ ਬੇਦ ਉਚਾਰੇ ॥ गावत गीत सबै गण गंध्रब; ब्रहम सभो मुख बेद उचारे ॥ ਆਨੰਦ ਸ੍ਯਾਮ ਭਯੋ ਮਨ ਮੈ; ਨਗ ਰਛਕ ਜੀਤਿ ਚਲੇ ਘਰਿ ਭਾਰੇ ॥੧੭੪॥ आनंद स्याम भयो मन मै; नग रछक जीति चले घरि भारे ॥१७४॥ ਕਾਨ੍ਹ ਕਢਿਯੋ ਸਿਰਿ ਕੇ ਮਗਿ ਹ੍ਵੈ; ਨ ਕਢਿਯੋ ਮੁਖ ਕੇ ਮਗੁ ਜੋਰ ਅੜੀ ਕੇ ॥ कान्ह कढियो सिरि के मगि ह्वै; न कढियो मुख के मगु जोर अड़ी के ॥ ਸ੍ਰਉਨ ਭਰਿਯੋ ਇਮ ਠਾਂਢਿ ਭਯੋ; ਪਹਰੇ ਪਟ ਜਿਉ ਮੁਨਿ ਸ੍ਰਿੰਗਮੜੀ ਕੇ ॥ स्रउन भरियो इम ठांढि भयो; पहरे पट जिउ मुनि स्रिंगमड़ी के ॥ ਏਕ ਕਹੀ ਇਹ ਕੀ ਉਪਮਾ; ਫੁਨਿ ਅਉ ਕਬਿ ਕੇ ਮਨ ਮਧਿ ਬੜੀ ਕੇ ॥ एक कही इह की उपमा; फुनि अउ कबि के मन मधि बड़ी के ॥ ਢੋਵਤ ਈਟ ਗੁਆਰ ਸਨੈ; ਹਰਿ ਦਉਰਿ ਚੜੇ ਜਨੁ ਸੀਸ ਗੜੀ ਕੇ ॥੧੭੫॥ ढोवत ईट गुआर सनै; हरि दउरि चड़े जनु सीस गड़ी के ॥१७५॥ ਇਤਿ ਅਘਾਸੁਰ ਦੈਤ ਬਧਹਿ ॥ इति अघासुर दैत बधहि ॥ ਅਥ ਬਛਰੇ ਗਵਾਰ ਬ੍ਰਹਮਾ ਚੁਰੈਬੋ ਕਥਨੰ ॥ अथ बछरे गवार ब्रहमा चुरैबो कथनं ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਰਾਛਸ ਮਾਰਿ ਗਏ ਜਮੁਨਾ ਤਟਿ; ਜਾਇ ਸਭੋ ਮਿਲਿ ਅੰਨ ਮੰਗਾਯੋ ॥ राछस मारि गए जमुना तटि; जाइ सभो मिलि अंन मंगायो ॥ ਕਾਨ੍ਹ ਪ੍ਰਵਾਰ ਪਰਿਓ, ਮੁਰਲੀ ਕਟਿ; ਖੋਸ ਲਈ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥ कान्ह प्रवार परिओ, मुरली कटि; खोस लई मन मै सुख पायो ॥ ਕੈ ਛਮਕਾ ਬਰਖੈ ਛਟਕਾ ਕਰ; ਬਾਮ ਹੂੰ ਸੋ ਸਭ ਹੂੰ ਵਹ ਖਾਯੋ ॥ कै छमका बरखै छटका कर; बाम हूं सो सभ हूं वह खायो ॥ ਮੀਠ ਲਗੇ ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਕਰ; ਕੈ ਗਤਿ ਕੈ ਹਰਿ ਕੇ ਮੁਖ ਪਾਯੋ ॥੧੭੬॥ मीठ लगे तिह की उपमा कर; कै गति कै हरि के मुख पायो ॥१७६॥ ਕੋਊ ਡਰੈ ਹਰਿ ਕੇ ਮੁਖਿ ਗ੍ਰਾਸ; ਠਗਾਇ ਕੋਊ ਅਪਣੇ ਮੁਖਿ ਡਾਰੇ ॥ कोऊ डरै हरि के मुखि ग्रास; ठगाइ कोऊ अपणे मुखि डारे ॥ ਹੋਇ ਗਏ ਤਨਮੈ ਕਛੁ ਨਾਮਕ; ਖੇਲ ਕਰੋ ਸੰਗਿ ਕਾਨ੍ਹਰ ਕਾਰੇ ॥ होइ गए तनमै कछु नामक; खेल करो संगि कान्हर कारे ॥ ਤਾ ਛਿਨ ਲੈ ਬਛਰੇ ਬ੍ਰਹਮਾ; ਇਕਠੇ ਕਰਿ ਕੈ ਸੁ ਕੁਟੀ ਮਧਿ ਡਾਰੇ ॥ ता छिन लै बछरे ब्रहमा; इकठे करि कै सु कुटी मधि डारे ॥ ਢੂੰਢਿ ਫਿਰੇ ਨ ਲਹੇ ਸੁ ਕਰੈ; ਬਛਰੇ ਅਰੁ ਗ੍ਵਾਰ ਨਏ ਕਰਤਾਰੇ ॥੧੭੭॥ ढूंढि फिरे न लहे सु करै; बछरे अरु ग्वार नए करतारे ॥१७७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਬੈ ਹਰੇ ਬ੍ਰਹਮਾ ਇਹੈ; ਤਬ ਹਰਿ ਜੀ ਤਤਕਾਲੁ ॥ जबै हरे ब्रहमा इहै; तब हरि जी ततकालु ॥ ਕਿਧੋ ਬਨਾਏ ਛਿਨਕੁ ਮੈ; ਬਛਰੇ ਸੰਗਿ ਗਵਾਲ ॥੧੭੮॥ किधो बनाए छिनकु मै; बछरे संगि गवाल ॥१७८॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਰੂਪ ਉਹੀ ਪਟ ਕੇ ਰੰਗ ਹੈ; ਵਹ ਰੰਗ ਵਹੈ ਸਬ ਹੀ ਬਛਰਾ ਕੋ ॥ रूप उही पट के रंग है; वह रंग वहै सब ही बछरा को ॥ ਸਾਝਿ ਪਰੀ ਸੋ ਗਏ ਹਰਿ ਜੀ ਗ੍ਰਹਿ; ਕੋਈ ਲਖੈ ਇਤਨੋ ਬਲ ਕਾ ਕੋ ॥ साझि परी सो गए हरि जी ग्रहि; कोई लखै इतनो बल का को ॥ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁ ਲਖੇ ਨ ਲਖੇ; ਇਕ ਆਦਿ ਕੋ ਨਾਮੁ ਮਨੀ ਮਨ ਜਾ ਕੋ ॥ मात पिता सु लखे न लखे; इक आदि को नामु मनी मन जा को ॥ ਬਾਤ ਇਹੀ ਸਮਝੀ ਮਨ ਮੈ; ਇਹ ਹੈ ਅਬ ਖੇਲ ਸਮਾਪਤਿ ਵਾ ਕੋ ॥੧੭੯॥ बात इही समझी मन मै; इह है अब खेल समापति वा को ॥१७९॥ ਚੂਮ ਲਯੋ ਜਸੁਦਾ ਸੁਤ ਕੋ ਸਿਰ; ਕਾਨ੍ਹ ਬਜਾਇ ਉਠੇ ਮੁਰਲੀ ਤੋ ॥ चूम लयो जसुदा सुत को सिर; कान्ह बजाइ उठे मुरली तो ॥ ਬਾਲ ਲਖੇ ਅਪੁਨੋ ਨ ਕਿਨੀ ਜਨ; ਗੋ ਦਵਰੀ ਤਿਹ ਸੋ ਹਿਤ ਕੀਤੋ ॥ बाल लखे अपुनो न किनी जन; गो दवरी तिह सो हित कीतो ॥ ਹੋਤ ਕੁਲਾਹਲ ਪੈ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ; ਨਹਿ ਹੋਤ ਇਤੇ ਸੁ ਕਹੂੰ ਕਿਮ ਬੀਤੋ ॥ होत कुलाहल पै ब्रिज मै; नहि होत इते सु कहूं किम बीतो ॥ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਸਨੇ ਹਰਿ ਗ੍ਵਾਰਨ; ਲੇਹ ਬਲਾਇ ਬਧੁ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀਤੋ ॥੧੮੦॥ गावत गीत सने हरि ग्वारन; लेह बलाइ बधु ब्रिज कीतो ॥१८०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |