ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 187 ਬਾਜਤ ਜੰਗ ਮੁਚੰਗ ਅਪਾਰੰ ॥ बाजत जंग मुचंग अपारं ॥ ਢੋਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਸੁਰੰਗ ਸੁਧਾਰੰ ॥ ढोल म्रिदंग सुरंग सुधारं ॥ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਚੰਚਲਾ ਨਾਰੀ ॥ गावत गीत चंचला नारी ॥ ਨੈਨ ਨਚਾਇ ਬਜਾਵਤ ਤਾਰੀ ॥੧੬੧॥ नैन नचाइ बजावत तारी ॥१६१॥ ਭਿੱਛਕਨ ਹਵਸ ਨ ਧਨ ਕੀ ਰਹੀ ॥ भिच्छकन हवस न धन की रही ॥ ਦਾਨ ਸ੍ਵਰਨ ਸਰਤਾ ਹੁਇ ਬਹੀ ॥ दान स्वरन सरता हुइ बही ॥ ਏਕ ਬਾਤ ਮਾਗਨ ਕੱਉ ਆਵੈ ॥ एक बात मागन कउ आवै ॥ ਬੀਸਕ ਬਾਤ ਘਰੈ ਲੈ ਜਾਵੈ ॥੧੬੨॥ बीसक बात घरै लै जावै ॥१६२॥ ਬਨਿ ਬਨਿ ਚਲਤ ਭਏ ਰਘੁਨੰਦਨ ॥ बनि बनि चलत भए रघुनंदन ॥ ਫੂਲੇ ਪੁਹਪ ਬਸੰਤ ਜਾਨੁ ਬਨ ॥ फूले पुहप बसंत जानु बन ॥ ਸੋਭਤ ਕੇਸਰ ਅੰਗਿ ਡਰਾਯੋ ॥ सोभत केसर अंगि डरायो ॥ ਆਨੰਦ ਹੀਏ ਉਛਰ ਜਨ ਆਯੋ ॥੧੬੩॥ आनंद हीए उछर जन आयो ॥१६३॥ ਸਾਜਤ ਭਏ ਅਮਿਤ ਚਤੁਰੰਗਾ ॥ साजत भए अमित चतुरंगा ॥ ਉਮਡ ਚਲਤ ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਕਰਿ ਗੰਗਾ ॥ उमड चलत जिह बिधि करि गंगा ॥ ਭਲ ਭਲ ਕੁਅਰ ਚੜੇ ਸਜ ਸੈਨਾ ॥ भल भल कुअर चड़े सज सैना ॥ ਕੋਟਕ ਚੜੇ ਸੂਰ ਜਨੁ ਗੈਨਾ ॥੧੬੪॥ कोटक चड़े सूर जनु गैना ॥१६४॥ ਭਰਥ ਸਹਿਤ ਸੋਭਤ ਸਭ ਭ੍ਰਾਤਾ ॥ भरथ सहित सोभत सभ भ्राता ॥ ਕਹਿ ਨ ਪਰਤ ਮੁਖ ਤੇ ਕਛੁ ਬਾਤਾ ॥ कहि न परत मुख ते कछु बाता ॥ ਮਾਤਨ ਮਨ ਸੁੰਦਰ ਸੁਤ ਮੋਹੈਂ ॥ मातन मन सुंदर सुत मोहैं ॥ ਜਨੁ ਦਿਤ ਗ੍ਰਹ ਰਵਿ ਸਸ ਦੋਊ ਸੋਹੈਂ ॥੧੬੫॥ जनु दित ग्रह रवि सस दोऊ सोहैं ॥१६५॥ ਇਹ ਬਿਧ ਕੈ ਸਜ ਸੁੱਧ ਬਰਾਤਾ ॥ इह बिध कै सज सुध बराता ॥ ਕਛੁ ਨ ਪਰਤ ਕਹਿ ਤਿਨ ਕੀ ਬਾਤਾ ॥ कछु न परत कहि तिन की बाता ॥ ਬਾਢਤ ਕਹਤ ਗ੍ਰੰਥ ਬਾਤਨ ਕਰ ॥ बाढत कहत ग्रंथ बातन कर ॥ ਬਿਦਾ ਹੋਨ ਸਿਸ ਚਲੇ ਤਾਤ ਘਰ ॥੧੬੬॥ बिदा होन सिस चले तात घर ॥१६६॥ ਆਇ ਪਿਤਾ ਕਹੁ ਕੀਨ ਪ੍ਰਨਾਮਾ ॥ आइ पिता कहु कीन प्रनामा ॥ ਜੋਰਿ ਪਾਨ ਠਾਢੇ ਬਨਿ ਧਾਮਾ ॥ जोरि पान ठाढे बनि धामा ॥ ਨਿਰਖਿ ਪੁਤ੍ਰ ਆਨੰਦ ਮਨ ਭਰੇ ॥ निरखि पुत्र आनंद मन भरे ॥ ਦਾਨ ਬਹੁਤ ਬਿੱਪਨ ਕਹ ਕਰੇ ॥੧੬੭॥ दान बहुत बिप्पन कह करे ॥१६७॥ ਤਾਤ ਮਾਤ ਲੈ ਕੰਠਿ ਲਗਾਏ ॥ तात मात लै कंठि लगाए ॥ ਜਨ ਦੁਇ ਰਤਨ ਨਿਰਧਨੀ ਪਾਏ ॥ जन दुइ रतन निरधनी पाए ॥ ਬਿਦਾ ਮਾਂਗ ਜਬ ਗਏ ਰਾਮ ਘਰ ॥ बिदा मांग जब गए राम घर ॥ ਸੀਸ ਰਹੇ ਧਰਿ ਚਰਨ ਕਮਲ ਪਰ ॥੧੬੮॥ सीस रहे धरि चरन कमल पर ॥१६८॥ ਕਬਿੱਤ ॥ कबित्त ॥ ਰਾਮ ਬਿਦਾ ਕਰੇ, ਸਿਰ ਚੂਮਯੋ ਪਾਨ ਪੀਠ ਧਰੇ; ਆਨੰਦ ਸੋ ਭਰੇ, ਲੈ ਤੰਬੋਰ ਆਗੇ ਧਰੇ ਹੈਂ ॥ राम बिदा करे, सिर चूमयो पान पीठ धरे; आनंद सो भरे, लै त्मबोर आगे धरे हैं ॥ ਦੁੰਦਭੀ ਬਜਾਇ, ਤੀਨੋ ਭਾਈ ਯੌ ਚਲਤ ਭਏ; ਮਾਨੋ ਸੂਰ ਚੰਦ ਕੋਟਿ, ਆਨ ਅਵਤਰੇ ਹੈਂ ॥ दुंदभी बजाइ, तीनो भाई यौ चलत भए; मानो सूर चंद कोटि, आन अवतरे हैं ॥ ਕੇਸਰ ਸੋ ਭੀਜੇ ਪਟ, ਸੋਭਾ ਦੇਤ ਐਸੀ ਭਾਂਤ; ਮਾਨੋ ਰੂਪ ਰਾਗ ਕੇ ਸੁਹਾਗ ਭਾਗ ਭਰੇ ਹੈਂ ॥ केसर सो भीजे पट, सोभा देत ऐसी भांत; मानो रूप राग के सुहाग भाग भरे हैं ॥ ਰਾਜਾ ਅਵਧੇਸ ਕੇ ਕੁਮਾਰ ਐਸੇ ਸੋਭਾ ਦੇਤ; ਕਾਮਜੂ ਨੇ ਕੋਟਿਕ ਕਲਿਯੋਰਾ ਕੈਧੌ ਕਰੇ ਹੈਂ ॥੧੬੯॥ राजा अवधेस के कुमार ऐसे सोभा देत; कामजू ने कोटिक कलियोरा कैधौ करे हैं ॥१६९॥ ਕਬਿੱਤ ॥ कबित ॥ ਅਉਧ ਤੇ ਨਿਸਰ ਚਲੇ, ਲੀਨੇ ਸੰਗਿ ਸੂਰ ਭਲੇ; ਰਨ ਤੇ ਨ ਟਲੇ ਪਲੇ, ਸੋਭਾ ਹੂੰ ਕੇ ਧਾਮ ਕੇ ॥ अउध ते निसर चले, लीने संगि सूर भले; रन ते न टले पले, सोभा हूं के धाम के ॥ ਸੁੰਦਰ ਕੁਮਾਰ, ਉਰ ਹਾਰ ਸੋਭਤ ਅਪਾਰ; ਤੀਨੋ ਲੋਗ ਮੱਧ ਕੀ ਮੁਹੱਯਾ ਸਭ ਬਾਮ ਕੇ ॥ सुंदर कुमार, उर हार सोभत अपार; तीनो लोग मध की मुहया सभ बाम के ॥ ਦੁਰਜਨ ਦਲੱਯਾ, ਤੀਨੋ ਲੋਕ ਕੇ ਜਿਤੱਯਾ; ਤੀਨੋ ਰਾਮ ਜੂ ਕੇ ਭੱਯਾ, ਹੈਂ ਚਹੱਯਾ ਹਰ ਨਾਮ ਕੇ ॥ दुरजन दलया, तीनो लोक के जित्या; तीनो राम जू के भया, हैं चह्या हर नाम के ॥ ਬੁੱਧ ਕੇ ਉਦਾਰ ਹੈਂ, ਸਿੰਗਾਰ ਅਵਤਾਰ; ਦਾਨ ਸੀਲ ਕੇ ਪਹਾਰ, ਕੈ ਕੁਮਾਰ ਬਨੇ ਕਾਮ ਕੇ ॥੧੭੦॥ बुध के उदार हैं, सिंगार अवतार; दान सील के पहार, कै कुमार बने काम के ॥१७०॥ ਅਸ੍ਵ ਬਰਨਨੰ ॥ अस्व बरननं ॥ ਕਬਿੱਤੁ ॥ कबितु ॥ ਨਾਗਰਾ ਕੇ ਨੈਨ ਹੈਂ, ਕਿ ਚਾਤਰਾ ਕੇ ਬੈਨ ਹੈਂ; ਬਘੂਲਾ ਮਾਨੋ ਗੈਨ ਕੈਸੇ ਤੈਸੇ ਥਹਰਤ ਹੈਂ ॥ नागरा के नैन हैं, कि चातरा के बैन हैं; बघूला मानो गैन कैसे तैसे थहरत हैं ॥ ਨ੍ਰਿਤਕਾ ਕੇ ਪਾਉ ਹੈਂ, ਕਿ ਜੂਪ ਕੈਸੇ ਦਾਉ ਹੈਂ; ਕਿ ਛਲ ਕੋ ਦਿਖਾਉ ਕੋਊ, ਤੈਸੇ ਬਿਹਰਤ ਹੈਂ ॥ न्रितका के पाउ हैं, कि जूप कैसे दाउ हैं; कि छल को दिखाउ कोऊ, तैसे बिहरत हैं ॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |