ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 394 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਮ੍ਰਿਤਕ ਹੁਇ ਧਰਨੀ ਪਰਿਯੋ; ਜੋਤਿ ਰਹੀ ਠਹਰਾਇ ॥ म्रितक हुइ धरनी परियो; जोति रही ठहराइ ॥ ਜਨੁ ਅਕਾਸ ਤੇ ਭਾਸਕਰਿ; ਪਯੋ ਰਾਹੁ ਡਰ ਆਇ ॥੧੧੫੪॥ जनु अकास ते भासकरि; पयो राहु डर आइ ॥११५४॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕੋਪ ਭਰੇ ਰਨ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ; ਤਬੈ ਹਰਿ ਜੂ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥ कोप भरे रन मै कबि स्याम; तबै हरि जू इह भांति कहियो है ॥ ਜੁਧ ਬਿਖੈ ਭਟ ਕਉਨ ਗਨੈ? ਲਖਿ ਬੀਰ ਹਨੈ, ਮਨ ਮੈ ਜੁ ਚਹਿਯੋ ਹੈ ॥ जुध बिखै भट कउन गनै? लखि बीर हनै, मन मै जु चहियो है ॥ ਜਾਨਤ ਹਉ ਤਿਹ ਤ੍ਰਾਸ ਤੁਮੈ; ਕਿਨਹੂੰ ਕਰ ਮੈ ਧਨ ਹੂੰ ਗਹਿਯੋ ਹੈ ॥ जानत हउ तिह त्रास तुमै; किनहूं कर मै धन हूं गहियो है ॥ ਤਾ ਤੇ ਪਧਾਰਹੁ ਧਾਮਨ ਕੋ; ਸੁ ਲਖਿਯੋ ਤੁਮ ਤੇ ਪੁਰਖਤੁ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥੧੧੫੫॥ ता ते पधारहु धामन को; सु लखियो तुम ते पुरखतु रहियो है ॥११५५॥ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਜਦੁਬੀਰ ਤਿਨੈ; ਸਭ ਹੀ ਰਿਸ ਕੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥ ऐसे कहियो जदुबीर तिनै; सभ ही रिस कै धनु बान स्मभारियो ॥ ਹ੍ਵੈ ਕੇ ਇਕਤ੍ਰ ਚਲੇ ਰਨ ਕੋ; ਬਲਿ ਬਿਕ੍ਰਮ ਪਉਰਖ ਜੀਅ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥ ह्वै के इकत्र चले रन को; बलि बिक्रम पउरख जीअ बिचारियो ॥ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਿ ਪਰੇ; ਜੋਊ ਆਇ ਅਰਿਯੋ ਅਰਿ, ਸੋ ਤਿਹ ਮਾਰਿਯੋ ॥ मार ही मार पुकारि परे; जोऊ आइ अरियो अरि, सो तिह मारियो ॥ ਹੋਤ ਭਯੋ ਤਿਹ ਜੁਧ ਬਡੋ; ਦੁਹੂੰ ਓਰਨ ਤੇ ਨ੍ਰਿਪ ਠਾਂਢਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥੧੧੫੬॥ होत भयो तिह जुध बडो; दुहूं ओरन ते न्रिप ठांढि निहारियो ॥११५६॥ ਏਕ ਸੁਜਾਨ ਬਡੋ ਬਲਵਾਨ; ਧਰੇ ਅਸਿ ਪਾਨਿ ਤੁਰੰਗਮ ਡਾਰਿਯੋ ॥ एक सुजान बडो बलवान; धरे असि पानि तुरंगम डारियो ॥ ਅਸ੍ਵ ਪਚਾਸ ਹਨੇ ਅਰਿਯੋ; ਅਨਗੇਸ ਬਲੀ ਕਹੁ ਜਾ ਲਲਕਾਰਿਯੋ ॥ अस्व पचास हने अरियो; अनगेस बली कहु जा ललकारियो ॥ ਧਾਇ ਕੈ ਘਾਇ ਕਰਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਲੈ; ਕਰ ਬਾਮ ਮੈ, ਚਾਮ ਕੀ ਓਟਿ ਨਿਵਾਰਿਯੋ ॥ धाइ कै घाइ करियो न्रिप लै; कर बाम मै, चाम की ओटि निवारियो ॥ ਦਾਹਨੈ ਪਾਨਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕੋ ਤਾਨਿ; ਸੁਜਾਨ ਕੋ ਕਾਟਿ ਕੈ ਸੀਸ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥੧੧੫੭॥ दाहनै पानि क्रिपान को तानि; सुजान को काटि कै सीस उतारियो ॥११५७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬੀਰ ਸੁਜਾਨ ਹਨ੍ਯੋ ਜਬੈ; ਅਣਗ ਸਿੰਘ ਤਿਹ ਠਾਇ ॥ बीर सुजान हन्यो जबै; अणग सिंघ तिह ठाइ ॥ ਦੇਖਿਯੋ ਸੈਨਾ ਜਾਦਵੀ; ਦਉਰ ਪਰੇ ਅਰਰਾਇ ॥੧੧੫੮॥ देखियो सैना जादवी; दउर परे अरराइ ॥११५८॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਭਟ ਲਾਜ ਭਰੇ ਅਰਰਾਇ ਪਰੇ; ਨ ਡਰੇ ਅਰਿ ਸਿਉ ਤੇਊ ਆਇ ਅਰੇ ॥ भट लाज भरे अरराइ परे; न डरे अरि सिउ तेऊ आइ अरे ॥ ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰੇ ਸਬ ਲੋਹ ਜਰੇ; ਅਬ ਯਾਹਿ ਹਨੋ ਮੁਖ ਤੇ ਉਚਰੇ ॥ अति कोप भरे सब लोह जरे; अब याहि हनो मुख ते उचरे ॥ ਅਸਿ ਭਾਲ ਗਦਾ ਅਰੁ ਲੋਹ ਹਥੀ; ਬਰਛੀ ਕਰਿ ਲੈ ਲਲਕਾਰ ਪਰੇ ॥ असि भाल गदा अरु लोह हथी; बरछी करि लै ललकार परे ॥ ਕਬਿ ਰਾਮ ਭਨੈ, ਨਹੀ ਜਾਤ ਗਨੇ; ਕਿਤਨੇ ਬਰ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਧਰੇ ॥੧੧੫੯॥ कबि राम भनै, नही जात गने; कितने बर बान कमान धरे ॥११५९॥ ਅਨਗੇਸ ਬਲੀ ਧਨੁ ਬਾਨ ਗਹਿਯੋ; ਅਤਿ ਰੋਸ ਭਰਿਯੋ ਦੋਊ ਨੈਨ ਤਚਾਏ ॥ अनगेस बली धनु बान गहियो; अति रोस भरियो दोऊ नैन तचाए ॥ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਿ ਪਰਿਯੋ; ਸਰ ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਉਰ ਬੀਚ ਲਗਾਏ ॥ मार ही मार पुकारि परियो; सर सत्रन के उर बीच लगाए ॥ ਏਕ ਮਰੇ, ਇਕ ਘਾਇ ਭਰੇ; ਇਕ ਦੇਖਿ ਡਰੇ, ਰਨ ਤਿਆਗਿ ਪਰਾਏ ॥ एक मरे, इक घाइ भरे; इक देखि डरे, रन तिआगि पराए ॥ ਆਇ ਲਰੇ, ਜੋਊ ਲਾਜ ਭਰੇ; ਮਨ ਮੈ ਰਨ ਕੋਪ ਕੀ ਓਪ ਬਢਾਏ ॥੧੧੬੦॥ आइ लरे, जोऊ लाज भरे; मन मै रन कोप की ओप बढाए ॥११६०॥ ਸਾਤਕਿ ਅਉ ਮੁਸਲੀ ਰਥ ਪੈ; ਬਸੁਦੇਵ ਤੇ ਆਦਿਕ ਧਾਇ ਸਬੈ ॥ सातकि अउ मुसली रथ पै; बसुदेव ते आदिक धाइ सबै ॥ ਬਰਮਾਕ੍ਰਿਤ ਊਧਵ ਅਉਰ ਅਕ੍ਰੂਰ; ਚਲੇ ਰਨ ਕਉ ਭਰਿ ਲਾਜ ਤਬੈ ॥ बरमाक्रित ऊधव अउर अक्रूर; चले रन कउ भरि लाज तबै ॥ ਤਿਹ ਬੀਚ ਘਿਰਿਓ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਜਤ ਯੌ; ਲਖਿ ਰੀਝ ਰਹੈ ਭਟ ਤਾਹਿ ਛਬੈ ॥ तिह बीच घिरिओ न्रिप राजत यौ; लखि रीझ रहै भट ताहि छबै ॥ ਮਨ ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਰਿਤੁ ਪਾਵਸ; ਅਭ੍ਰਨ ਮੈ ਦਿਨ ਰਾਜ ਫਬੈ ॥੧੧੬੧॥ मन यौ उपजी उपमा रितु पावस; अभ्रन मै दिन राज फबै ॥११६१॥ |
Dasam Granth |