ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1350

ਸ੍ਰੀ ਸੁਜੁਲਫ ਦੇ ਸਾਹ ਦੁਲਾਰੀ ॥

स्री सुजुलफ दे साह दुलारी ॥

ਜਿਹ ਸਮਾਨ ਨਹਿ ਦੇਵ ਕੁਮਾਰੀ ॥

जिह समान नहि देव कुमारी ॥

ਰਾਜ ਕੁਅਰਿ ਨਿਰਖਾ ਤਿਹ ਜਬ ਹੀ ॥

राज कुअरि निरखा तिह जब ही ॥

ਲਗਗੀ ਲਗਨ ਨਿਗੌਡੀ ਤਬ ਹੀ ॥੩॥

लगगी लगन निगौडी तब ही ॥३॥

ਹਿਤੂ ਜਾਨਿ ਸਹਚਰੀ ਬੁਲਾਈ ॥

हितू जानि सहचरी बुलाई ॥

ਭੇਦ ਭਾਖਿ ਤਿਹ ਠੌਰ ਪਠਾਈ ॥

भेद भाखि तिह ठौर पठाई ॥

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਤਿਹ ਹਾਥ ਨ ਆਯੋ ॥

राज कुअर तिह हाथ न आयो ॥

ਇਹ ਬਿਧਿ ਉਹਿ ਇਹ ਆਨਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥੪॥

इह बिधि उहि इह आनि सुनायो ॥४॥

ਸਾਹੁ ਸੁਤਾ ਬਹੁ ਜਤਨ ਥਕੀ ਕਰਿ ॥

साहु सुता बहु जतन थकी करि ॥

ਗਯੋ ਨ ਮੀਤ ਕੈਸੇਹੂੰ ਤਿਹ ਘਰ ॥

गयो न मीत कैसेहूं तिह घर ॥

ਬੀਰ ਹਾਕਿ ਇਕ ਤਹਾ ਪਠਾਯੋ ॥

बीर हाकि इक तहा पठायो ॥

ਸੋਤ ਸੇਜ ਤੇ ਗਹਿ ਪਟਕਾਯੋ ॥੫॥

सोत सेज ते गहि पटकायो ॥५॥

ਟੰਗਰੀ ਭੂਤ ਕਬੈ ਗਹਿ ਲੇਈ ॥

टंगरी भूत कबै गहि लेई ॥

ਕਬਹੂੰ ਡਾਰਿ ਸੇਜ ਪਰ ਦੇਈ ॥

कबहूं डारि सेज पर देई ॥

ਅਧਿਕ ਤ੍ਰਾਸ ਦੇ ਤਾਹਿ ਪਛਾਰਾ ॥

अधिक त्रास दे ताहि पछारा ॥

ਉਹਿ ਡਰਿ ਜਿਯ ਤੇ ਮਾਰਿ ਨ ਡਾਰਾ ॥੬॥

उहि डरि जिय ते मारि न डारा ॥६॥

ਰੈਨਿ ਸਿਗਰ ਤਿਹ ਸੋਨ ਨ ਦਿਯੋ ॥

रैनि सिगर तिह सोन न दियो ॥

ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਕਹ ਤ੍ਰਾਸਿਤ ਬਹੁ ਕਿਯੋ ॥

न्रिप सुत कह त्रासित बहु कियो ॥

ਚਲੀ ਖਬਰਿ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਤਿ ਆਈ ॥

चली खबरि राजा प्रति आई ॥

ਭੂਤ ਨਾਸ ਕਰ ਲਏ ਬੁਲਾਈ ॥੭॥

भूत नास कर लए बुलाई ॥७॥

ਭੂਤ ਹਤਾ ਇਕ ਮੰਤ੍ਰ ਉਚਾਰੈ ॥

भूत हता इक मंत्र उचारै ॥

ਬੀਸ ਮੰਤ੍ਰ ਪੜਿ ਬੀਰ ਪੁਕਾਰੈ ॥

बीस मंत्र पड़ि बीर पुकारै ॥

ਕਿਸਹੂੰ ਪਕਰਿ ਚੀਰਿ ਕਰਿ ਦੇਈ ॥

किसहूं पकरि चीरि करि देई ॥

ਕਾਹੂੰ ਪਕਰਿ ਰਾਨ ਤਰ ਲੇਈ ॥੮॥

काहूं पकरि रान तर लेई ॥८॥

ਜਬ ਸਭ ਸਕਲ ਮੰਤ੍ਰ ਕਰਿ ਹਾਰੇ ॥

जब सभ सकल मंत्र करि हारे ॥

ਤਬ ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਨ ਬੀਰ ਪੁਕਾਰੇ ॥

तब इह बिधि तन बीर पुकारे ॥

ਜੇ ਗੁਰ ਮੋਰ ਇਹਾ ਚਲਿ ਆਵੈ ॥

जे गुर मोर इहा चलि आवै ॥

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਤਬ ਹੀ ਸੁਖ ਪਾਵੈ ॥੯॥

राज कुअर तब ही सुख पावै ॥९॥

ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਰਾਜਾ ਪਗ ਪਰੇ ॥

सुनत बचन राजा पग परे ॥

ਬਹੁ ਉਸਤਤਿ ਕਰਿ ਬਚਨ ਉਚਰੇ ॥

बहु उसतति करि बचन उचरे ॥

ਕਹਾ ਤੋਰ ਗੁਰ? ਮੋਹਿ ਬਤੈਯੈ ॥

कहा तोर गुर? मोहि बतैयै ॥

ਜਿਹ ਤਿਹ ਭਾਂਤਿ ਤਾਹਿ ਹ੍ਯਾ ਲ੍ਯੈਯੈ ॥੧੦॥

जिह तिह भांति ताहि ह्या ल्यैयै ॥१०॥

ਜਵਨ ਪੁਰਖ ਕਾ ਨਾਮ ਬਤਾਯੋ ॥

जवन पुरख का नाम बतायो ॥

ਨਾਰਿ ਤਿਸੀ ਕਾ ਭੇਸ ਬਨਾਯੋ ॥

नारि तिसी का भेस बनायो ॥

ਨ੍ਰਿਪਹਿ ਠੌਰ ਭਾਖਤ ਭਯੋ ਜਹਾਂ ॥

न्रिपहि ठौर भाखत भयो जहां ॥

ਬੈਠੀ ਜਾਹਿ ਚੰਚਲਾ ਤਹਾਂ ॥੧੧॥

बैठी जाहि चंचला तहां ॥११॥

ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਤਹ ਭੂਪ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥

बचन सुनत तह भूप सिधारियो ॥

ਤਿਹੀ ਰੂਪ ਤਰ ਪੁਰਖ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

तिही रूप तर पुरख निहारियो ॥

ਜਿਹ ਤਿਹ ਬਿਧ ਤਾ ਕੌ ਬਿਰਮਾਯੋ ॥

जिह तिह बिध ता कौ बिरमायो ॥

ਅਪੁਨੇ ਧਾਮ ਤਾਹਿ ਲੈ ਆਯੋ ॥੧੨॥

अपुने धाम ताहि लै आयो ॥१२॥

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਤਾ ਕਹ ਦਰਸਾਯੋ ॥

राज कुअर ता कह दरसायो ॥

ਬਚਨ ਤਾਹਿ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥

बचन ताहि इह भांति सुनायो ॥

ਯੌ ਇਹ ਤ੍ਰਿਯ ਪਤਿਬ੍ਰਤਾ ਬਰੈ ॥

यौ इह त्रिय पतिब्रता बरै ॥

ਤਊ ਬਚੈ ਯਹ ਯੌ ਨ ਉਬਰੈ ॥੧੩॥

तऊ बचै यह यौ न उबरै ॥१३॥

ਕਰਤ ਕਰਤ ਬਹੁ ਬਚਨ ਬਤਾਯੋ ॥

करत करत बहु बचन बतायो ॥

ਸਾਹੁ ਸੁਤਾ ਕੇ ਨਾਮੁ ਜਤਾਯੋ ॥

साहु सुता के नामु जतायो ॥

ਸੋ ਪਤਿਬ੍ਰਤਾ ਤਾਹਿ ਬਿਵਾਵਹੁ ॥

सो पतिब्रता ताहि बिवावहु ॥

ਜੌ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤਹਿ ਜਿਯਾਯੋ ਚਾਹਹੁ ॥੧੪॥

जौ न्रिप सुतहि जियायो चाहहु ॥१४॥

ਜੌ ਯਹ ਤਾਹਿ ਬ੍ਯਾਹਿ ਲ੍ਯਾਵੈ ॥

जौ यह ताहि ब्याहि ल्यावै ॥

ਰੈਨਿ ਦਿਵਸ ਤਾ ਸੋ ਲਪਟਾਵੈ ॥

रैनि दिवस ता सो लपटावै ॥

ਅਵਰ ਨਾਰਿ ਕੇ ਨਿਕਟ ਨ ਜਾਇ ॥

अवर नारि के निकट न जाइ ॥

ਤਬ ਯਹ ਜਿਯੈ ਕੁਅਰ ਸੁਭ ਕਾਇ ॥੧੫॥

तब यह जियै कुअर सुभ काइ ॥१५॥

ਯਹੈ ਕਾਰ ਰਾਜਾ! ਤੁਮ ਕੀਜੈ ॥

यहै कार राजा! तुम कीजै ॥

ਅਬ ਹੀ ਹਮਹਿ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਦੀਜੈ ॥

अब ही हमहि बिदा करि दीजै ॥

ਲੈ ਆਗ੍ਯਾ ਤਿਹ ਆਸ੍ਰਮ ਗਈ ॥

लै आग्या तिह आस्रम गई ॥

ਧਾਰਤ ਭੇਸ ਨਾਰਿ ਕਾ ਭਈ ॥੧੬॥

धारत भेस नारि का भई ॥१६॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth