ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1238

ਪੂਛਨ ਤਾਹਿ ਰਾਇ ਜਬ ਆਵੈ ॥

पूछन ताहि राइ जब आवै ॥

ਮੁਹੌ ਨ ਭਾਖਿ ਉਤਰਹਿ ਦ੍ਯਾਵੈ ॥

मुहौ न भाखि उतरहि द्यावै ॥

ਝੂਮ ਝੂਮਿ ਝਟ ਦੈ ਛਿਤ ਝਰੈ ॥

झूम झूमि झट दै छित झरै ॥

ਬਾਰ ਬਾਰ ਪਿਯ ਸਬਦ ਉਚਰੈ ॥੪॥

बार बार पिय सबद उचरै ॥४॥

ਅਦਭੁਤ ਹੇਰਿ ਰਾਇ ਹ੍ਵੈ ਰਹੈ ॥

अदभुत हेरि राइ ह्वै रहै ॥

ਸਖਿਯਨ ਸੌ ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਕਹੈ ॥

सखियन सौ ऐसी बिधि कहै ॥

ਯਾ ਅਬਲਾ ਕੌ ਕਸ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ? ॥

या अबला कौ कस ह्वै गयो? ॥

ਜਾ ਤੇ ਹਾਲ ਐਸ ਇਹ ਭਯੋ ॥੫॥

जा ते हाल ऐस इह भयो ॥५॥

ਯਾ ਕੌ ਕੌਨ ਜਤਨ ਤਬ ਕਰੈ? ॥

या कौ कौन जतन तब करै? ॥

ਜਾ ਤੇ ਯਹ ਰਾਨੀ ਨਹਿ ਮਰੈ ॥

जा ते यह रानी नहि मरै ॥

ਜੋ ਵਹ ਮਾਂਗੈ ਸੋ ਮੈ ਦੈ ਹੌ ॥

जो वह मांगै सो मै दै हौ ॥

ਰਾਨੀ ਨਿਮਿਤਿ ਕਰਵਤਹਿ ਲੈ ਹੌ ॥੬॥

रानी निमिति करवतहि लै हौ ॥६॥

ਸਿਰ ਕਰਿ ਤਿਹ ਆਗੈ ਜਲ ਭਰੌ ॥

सिर करि तिह आगै जल भरौ ॥

ਬਾਰ ਬਾਰ ਤਾ ਕੇ ਪਗ ਪਰੌ ॥

बार बार ता के पग परौ ॥

ਜੋ ਰਾਨੀ ਕਾ ਰੋਗ ਮਿਟਾਵੈ ॥

जो रानी का रोग मिटावै ॥

ਰਾਨੀ ਸਹਿਤ ਰਾਜ ਕਹ ਪਾਵੈ ॥੭॥

रानी सहित राज कह पावै ॥७॥

ਜੋ ਰਾਨੀ ਕਾ ਰੋਗੁ ਮਿਟਾਵੈ ॥

जो रानी का रोगु मिटावै ॥

ਸੋ ਨਰ ਹਮ ਕਹ ਬਹੁਰਿ ਜਿਯਾਵੈ ॥

सो नर हम कह बहुरि जियावै ॥

ਅਰਧ ਰਾਜ ਰਾਨੀ ਜੁਤ ਲੇਈ ॥

अरध राज रानी जुत लेई ॥

ਏਕ ਰਾਤ੍ਰਿ ਹਮ ਕਹ ਤ੍ਰਿਯ ਦੇਈ ॥੮॥

एक रात्रि हम कह त्रिय देई ॥८॥

ਏਕ ਦਿਵਸ ਵਹੁ ਰਾਜ ਕਰਾਵੈ ॥

एक दिवस वहु राज करावै ॥

ਰਾਨੀ ਕੇ ਸੰਗ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥

रानी के संग भोग कमावै ॥

ਦੂਸਰ ਦਿਨ ਹਮ ਰਾਜ ਕਮਾਵਹਿ ॥

दूसर दिन हम राज कमावहि ॥

ਲੈ ਅਪਨੀ ਇਸਤ੍ਰਿਯਹਿ ਬਜਾਵਹਿ ॥੯॥

लै अपनी इसत्रियहि बजावहि ॥९॥

ਜਬ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਨ੍ਰਿਪ ਐਸ ਉਚਰਾ ॥

जब बहु बिधि न्रिप ऐस उचरा ॥

ਸਹਚਰਿ ਏਕ ਜੋਰ ਦੋਊ ਕਰਾ ॥

सहचरि एक जोर दोऊ करा ॥

ਯੌ ਰਾਜਾ ਸੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥

यौ राजा सौ बचन उचारे ॥

ਸੁ ਮੈ ਕਹਤ ਹੌ ਸੁਨਹੋ ਪ੍ਯਾਰੇ! ॥੧੦॥

सु मै कहत हौ सुनहो प्यारे! ॥१०॥

ਏਕ ਬੈਦ ਤੁਮ ਤਾਹਿ ਬੁਲਾਵੌ ॥

एक बैद तुम ताहि बुलावौ ॥

ਤਾ ਤੇ ਇਹ ਉਪਚਾਰ ਕਰਾਵੋ ॥

ता ते इह उपचार करावो ॥

ਸੋ ਛਿਨ ਮੈ ਯਾ ਕੋ ਦੁਖ ਹਰਿ ਹੈ ॥

सो छिन मै या को दुख हरि है ॥

ਰੋਗਨਿ ਤੇ ਸੁ ਅਰੋਗਿਨਿ ਕਰਿ ਹੈ ॥੧੧॥

रोगनि ते सु अरोगिनि करि है ॥११॥

ਜਬ ਰਾਜੇ ਐਸੇ ਸੁਨਿ ਪਾਵਾ ॥

जब राजे ऐसे सुनि पावा ॥

ਤਤਛਿਨ ਤਾ ਕਹ ਬੋਲਿ ਪਠਾਵਾ ॥

ततछिन ता कह बोलि पठावा ॥

ਰਾਨੀ ਕੀ ਨਾਟਿਕਾ ਦਿਖਾਈ ॥

रानी की नाटिका दिखाई ॥

ਬੋਲਾ ਬੈਦ ਦੇਖਿ ਸੁਖਦਾਈ ॥੧੨॥

बोला बैद देखि सुखदाई ॥१२॥

ਦੁਖ ਜੌਨੇ ਇਹ ਤਰੁਨਿ ਦੁਖਾਈ ॥

दुख जौने इह तरुनि दुखाई ॥

ਸੋ ਦੁਖ ਤੁਮ ਸੋ ਕਹਿਯੋ ਨ ਜਾਈ ॥

सो दुख तुम सो कहियो न जाई ॥

ਜਾਨ ਮਾਫ ਹਮਰੀ ਜੋ ਕੀਜੈ ॥

जान माफ हमरी जो कीजै ॥

ਪਾਛੇ ਬਾਤ ਸਕਲ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥੧੩॥

पाछे बात सकल सुनि लीजै ॥१३॥

ਯਾ ਰਾਨੀ ਕਹ ਕਾਮ ਸੰਤਾਯੋ ॥

या रानी कह काम संतायो ॥

ਤੁਮ ਨਹਿ ਇਹ ਸੰਗ ਭੋਗ ਕਮਾਯੋ ॥

तुम नहि इह संग भोग कमायो ॥

ਤਾ ਤੇ ਯਹਿ ਰੋਗ ਗਹਿ ਲੀਨਾ ॥

ता ते यहि रोग गहि लीना ॥

ਹਮ ਤੇ ਜਾਤ ਉਪਾ ਨ ਕੀਨਾ ॥੧੪॥

हम ते जात उपा न कीना ॥१४॥

ਯਹ ਮਦ ਮਤ ਮੈਨ ਤ੍ਰਿਯ ਭਰੀ ॥

यह मद मत मैन त्रिय भरी ॥

ਤੁਮ ਕ੍ਰੀੜਾ ਇਹ ਸਾਥ ਨ ਕਰੀ ॥

तुम क्रीड़ा इह साथ न करी ॥

ਅਬ ਯਹ ਅਧਿਕ ਭੋਗ ਜਬ ਪਾਵੈ ॥

अब यह अधिक भोग जब पावै ॥

ਯਾ ਕੋ ਰੋਗ ਦੂਰ ਹ੍ਵੈ ਜਾਵੈ ॥੧੫॥

या को रोग दूर ह्वै जावै ॥१५॥

ਇਹ ਤੁਮ ਤਬ ਉਪਚਾਰ ਕਰਾਵੋ ॥

इह तुम तब उपचार करावो ॥

ਬਚਨ ਹਾਥ ਮੋਰੇ ਪਰ ਦ੍ਯਾਵੋ ॥

बचन हाथ मोरे पर द्यावो ॥

ਜਬ ਇਹ ਦੁਖ ਮੈ ਦੂਰ ਕਰਾਊ ॥

जब इह दुख मै दूर कराऊ ॥

ਅਰਧ ਰਾਜ ਰਾਨੀ ਜੁਤ ਪਾਊ ॥੧੬॥

अरध राज रानी जुत पाऊ ॥१६॥

ਭਲੀ ਭਲੀ ਰਾਜੈ ਤਬ ਭਾਖੀ ॥

भली भली राजै तब भाखी ॥

ਹਮਹੂੰ ਇਹ ਹਿਰਦੈ ਮਥਿ ਰਾਖੀ ॥

हमहूं इह हिरदै मथि राखी ॥

ਪ੍ਰਥਮ ਰੋਗ ਤੁਮ ਯਾਹਿ ਮਿਟਾਵੋ ॥

प्रथम रोग तुम याहि मिटावो ॥

ਅਰਧ ਰਾਜ ਰਾਨੀ ਜੁਤ ਪਾਵੋ ॥੧੭॥

अरध राज रानी जुत पावो ॥१७॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth