ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1220 ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੰਕ੍ਰਾਵਤੀ ਨਗਰ ਇਕ ਰਾਜਤ ॥ संक्रावती नगर इक राजत ॥ ਜਨੁ ਸੰਕਰ ਕੇ ਲੋਕ ਬਿਰਾਜਤ ॥ जनु संकर के लोक बिराजत ॥ ਸੰਕਰ ਸੈਨ ਤਹਾ ਕੋ ਰਾਜਾ ॥ संकर सैन तहा को राजा ॥ ਜਾ ਸਮ ਦੁਤਿਯ ਨ ਬਿਧਨਾ ਸਾਜਾ ॥੧॥ जा सम दुतिय न बिधना साजा ॥१॥ ਸੰਕਰ ਦੇ ਤਾ ਕੀ ਬਰ ਨਾਰੀ ॥ संकर दे ता की बर नारी ॥ ਜਨੁਕ ਆਪੁ ਜਗਦੀਸ ਸਵਾਰੀ ॥ जनुक आपु जगदीस सवारी ॥ ਰੁਦ੍ਰ ਮਤੀ ਦੁਹਿਤਾ ਤਿਹ ਸੋਹੈ ॥ रुद्र मती दुहिता तिह सोहै ॥ ਸੁਰ ਨਰ ਨਾਗ ਅਸੁਰ ਮਨ ਮੋਹੈ ॥੨॥ सुर नर नाग असुर मन मोहै ॥२॥ ਤਹਾ ਛਬੀਲ ਦਾਸ ਥੋ ਛਤ੍ਰੀ ॥ तहा छबील दास थो छत्री ॥ ਰੂਪਵਾਨ ਛਬਿ ਮਾਨ ਅਤਿ ਅਤ੍ਰੀ ॥ रूपवान छबि मान अति अत्री ॥ ਤਾ ਪਰ ਅਟਕ ਕੁਅਰਿ ਕੀ ਭਈ ॥ ता पर अटक कुअरि की भई ॥ ਆਠ ਟੂਕ ਵਾ ਪਰ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥੩॥ आठ टूक वा पर ह्वै गई ॥३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਲਗਨ ਨਿਗੋਡੀ ਲਗਿ ਗਈ; ਛੁਟਿਤ ਛੁਟਾਈ ਨਾਹਿ ॥ लगन निगोडी लगि गई; छुटित छुटाई नाहि ॥ ਮਤ ਭਈ ਮਨੁ ਮਦ ਪੀਆ; ਮੋਹਿ ਰਹੀ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੪॥ मत भई मनु मद पीआ; मोहि रही मन माहि ॥४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਏਕ ਸਹਚਰੀ ਤਹਾ ਪਠਾਈ ॥ एक सहचरी तहा पठाई ॥ ਚਿਤ ਜੁ ਹੁਤੀ ਕਹਿ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਈ ॥ चित जु हुती कहि ताहि सुनाई ॥ ਸੋ ਚਲਿ ਸਖੀ ਸਜਨ ਪਹਿ ਗਈ ॥ सो चलि सखी सजन पहि गई ॥ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਤਾਹਿ ਪ੍ਰਬੋਧਤ ਭਈ ॥੫॥ बहु बिधि ताहि प्रबोधत भई ॥५॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਤਬੈ ਛਬੀਲੋ ਛੈਲ; ਤਹਾ ਚਲਿ ਆਇਯੋ ॥ तबै छबीलो छैल; तहा चलि आइयो ॥ ਰਮਿਯੋ ਤਰੁਨ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ; ਕੁਅਰਿ ਸੁਖ ਪਾਇਯੋ ॥ रमियो तरुन बहु भांति; कुअरि सुख पाइयो ॥ ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਤਰ ਜਾਇ; ਪਿਯਰਵਹਿ ਭੁਜਨ ਭਰਿ ॥ लपटि लपटि तर जाइ; पियरवहि भुजन भरि ॥ ਹੋ ਦ੍ਰਿੜ ਆਸਨ ਦੈ ਰਹਿਯੋ; ਨ ਇਤ ਉਤ ਜਾਤਿ ਟਰਿ ॥੬॥ हो द्रिड़ आसन दै रहियो; न इत उत जाति टरि ॥६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਏਕ ਸੁਘਰ, ਦੂਜੇ ਤਰੁਨਿ; ਤ੍ਰਿਤੀਏ ਸੁੰਦਰ ਮੀਤ ॥ एक सुघर, दूजे तरुनि; त्रितीए सुंदर मीत ॥ ਬਸਿਯੋ ਰਹਤ ਨਿਸ ਦਿਨ ਸਦਾ; ਪਲ ਪਲ ਚਿਤ ਜਿਮਿ ਚੀਤਿ ॥੭॥ बसियो रहत निस दिन सदा; पल पल चित जिमि चीति ॥७॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਇਕ ਦਿਨ ਮਿਤਿ ਇਮਿ ਬਚਨ ਬਖਾਨਾ ॥ इक दिन मिति इमि बचन बखाना ॥ ਤਵ ਪਿਤ ਕੇ ਹੌ ਤ੍ਰਾਸ ਤ੍ਰਸਾਨਾ ॥ तव पित के हौ त्रास त्रसाना ॥ ਜੌ ਤੁਹਿ ਭਜਤ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਮੁਹਿ ਪਾਵੈ ॥ जौ तुहि भजत न्रिपति मुहि पावै ॥ ਪਕਰਿ ਕਾਲ ਕੇ ਧਾਮ ਪਠਾਵੈ ॥੮॥ पकरि काल के धाम पठावै ॥८॥ ਬਿਹਸਿ ਕੁਅਰਿ ਅਸ ਤਾਹਿ ਬਖਾਨਾ ॥ बिहसि कुअरि अस ताहि बखाना ॥ ਤੈ ਇਸਤ੍ਰਿਨ ਕੇ ਚਰਿਤ ਨ ਜਾਨਾ ॥ तै इसत्रिन के चरित न जाना ॥ ਪੁਰਖ ਭੇਖ ਤੁਹਿ ਸੇਜ ਬੁਲਾਊ ॥ पुरख भेख तुहि सेज बुलाऊ ॥ ਤੌ ਮੈ ਤੁਮਰੀ ਯਾਰ ਕਹਾਊ ॥੯॥ तौ मै तुमरी यार कहाऊ ॥९॥ ਰੋਮਨਾਸਨੀ ਤਾਹਿ ਲਗਾਈ ॥ रोमनासनी ताहि लगाई ॥ ਸਕਲ ਸਮਸ ਤਿਹ ਦੂਰਿ ਕਰਾਈ ॥ सकल समस तिह दूरि कराई ॥ ਕਰ ਮਹਿ ਤਾਹਿ ਤੰਬੂਰਾ ਦੀਯਾ ॥ कर महि ताहि त्मबूरा दीया ॥ ਗਾਇਨ ਭੇਸ ਸਜਨ ਕੋ ਕੀਯਾ ॥੧੦॥ गाइन भेस सजन को कीया ॥१०॥ ਪਿਤਿ ਬੈਠੇ ਤਿਹ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥ पिति बैठे तिह बोलि पठायो ॥ ਭਲੇ ਭਲੇ ਗੀਤਾਨ ਗਵਾਯੋ ॥ भले भले गीतान गवायो ॥ ਸੁਨਿ ਸੁਨਿ ਨਾਦ ਰੀਝਿ ਨ੍ਰਿਪ ਰਹਿਯੋ ॥ सुनि सुनि नाद रीझि न्रिप रहियो ॥ ਭਲੀ ਭਲੀ ਗਾਇਨ ਇਹ ਕਹਿਯੋ ॥੧੧॥ भली भली गाइन इह कहियो ॥११॥ ਸੰਕਰ ਦੇ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥ संकर दे इह भांति उचारी ॥ ਸੁਨ ਗਾਇਨ! ਤੈ ਬਾਤ ਹਮਾਰੀ ॥ सुन गाइन! तै बात हमारी ॥ ਪੁਰਖ ਭੇਸ ਧਰਿ ਤੁਮ ਨਿਤਿ ਐਯਹੁ ॥ पुरख भेस धरि तुम निति ऐयहु ॥ ਇਹ ਠਾਂ ਗੀਤਿ ਮਧੁਰਿ ਧੁਨਿ ਗੈਯਹੁ ॥੧੨॥ इह ठां गीति मधुरि धुनि गैयहु ॥१२॥ ਯੌ ਸੁਨਿ ਪੁਰਖ ਭੇਸ ਤਿਨ ਧਰਾ ॥ यौ सुनि पुरख भेस तिन धरा ॥ ਪ੍ਰਾਚੀ ਦਿਸਾ ਚਾਂਦ ਜਨ ਚਰਾ ॥ प्राची दिसा चांद जन चरा ॥ ਸਕਲ ਲੋਗ ਇਸਤ੍ਰੀ ਤਿਹ ਜਾਨੈ ॥ सकल लोग इसत्री तिह जानै ॥ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰ ਨ ਮੂੜ ਪਛਾਨੈ ॥੧੩॥ त्रिया चरित्र न मूड़ पछानै ॥१३॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਮਿਤ੍ਰ ਪੁਰਖ ਕੌ ਭੇਸ ਧਰੇ; ਨਿਤ ਆਵਈ ॥ मित्र पुरख कौ भेस धरे; नित आवई ॥ ਆਨ ਕੁਅਰਿ ਸੌ; ਕਾਮ ਕਲੋਲ ਕਮਾਵਈ ॥ आन कुअरि सौ; काम कलोल कमावई ॥ ਕੋਊ ਨ ਤਾ ਕਹ ਰੋਕਤ; ਗਾਇਨ ਜਾਨਿ ਕੈ ॥ कोऊ न ता कह रोकत; गाइन जानि कै ॥ ਹੋ ਤ੍ਰਿਯ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕਹ ਮੂੜ; ਨ ਸਕਹਿ ਪਛਾਨਿ ਕੈ ॥੧੪॥ हो त्रिय चरित्र कह मूड़; न सकहि पछानि कै ॥१४॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |