ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1193

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਸੁੰਦਰ ਸਦਨ ਹੁਤੋ ਜਹ ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ ॥

सुंदर सदन हुतो जह न्रिप बर ॥

ਜਾਤ ਭਈ ਸੁੰਦਰਿ ਤਾਹਿ ਘਰ ॥

जात भई सुंदरि ताहि घर ॥

ਜਹ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਆਸ੍ਰਮ ਸੁਨਿ ਲੀਯਾ ॥

जह न्रिप सुत आस्रम सुनि लीया ॥

ਗਈ ਤਹਾ, ਤਿਨ ਬਿਲਮ ਨ ਕੀਯਾ ॥੧੯॥

गई तहा, तिन बिलम न कीया ॥१९॥

ਲੋਕੰਜਨ ਡਾਰਤ ਚਖ ਭਈ ॥

लोकंजन डारत चख भई ॥

ਪਰਗਟ ਹੁਤੀ, ਲੋਪ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥

परगट हुती, लोप ह्वै गई ॥

ਯਹ ਸਭ ਹੀ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰੈ ॥

यह सभ ही को रूप निहारै ॥

ਯਾ ਕੌ ਕੋਊ ਨ ਪੁਰਖ ਬਿਚਾਰੈ ॥੨੦॥

या कौ कोऊ न पुरख बिचारै ॥२०॥

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

ਸਿੰਘ ਦਿਲੀਸ; ਧਾਰਿ ਬਸਤ੍ਰ ਬੈਠੇ ਜਹਾ ॥

सिंघ दिलीस; धारि बसत्र बैठे जहा ॥

ਲੋਕੰਜਨ ਦ੍ਰਿਗ ਡਾਰਿ; ਜਾਤ ਭੀ ਤ੍ਰਿਯ ਤਹਾ ॥

लोकंजन द्रिग डारि; जात भी त्रिय तहा ॥

ਹੇਰਿ ਤਵਨ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ; ਰਹੀ ਉਰਝਾਇ ਕਰਿ ॥

हेरि तवन की प्रभा; रही उरझाइ करि ॥

ਹੋ ਸੁਧਿ ਯਾ ਕੀ ਗੀ ਭੂਲਿ; ਰਹੀ ਲਲਚਾਇ ਕਰਿ ॥੨੧॥

हो सुधि या की गी भूलि; रही ललचाइ करि ॥२१॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਯਹ ਸੁਧਿ ਤਾਹਿ ਬਿਸਰਿ ਕਰਿ ਗਈ ॥

यह सुधि ताहि बिसरि करि गई ॥

ਤਿਹ ਪੁਰ ਬਸਤ ਬਰਖ ਬਹੁ ਭਈ ॥

तिह पुर बसत बरख बहु भई ॥

ਕਿਤਕ ਦਿਨਨ ਵਾ ਕੀ ਸੁਧਿ ਆਈ ॥

कितक दिनन वा की सुधि आई ॥

ਮਨ ਮਹਿ ਤਰੁਨੀ ਅਧਿਕ ਲਜਾਈ ॥੨੨॥

मन महि तरुनी अधिक लजाई ॥२२॥

ਜੌ ਯਹ ਬਾਤ ਪਰੀ ਸੁਨਿ ਪੈ ਹੈ ॥

जौ यह बात परी सुनि पै है ॥

ਮੋ ਕਹ ਕਾਢਿ ਸ੍ਵਰਗ ਤੇ ਦੈ ਹੈ ॥

मो कह काढि स्वरग ते दै है ॥

ਤਾ ਤੇ ਯਾ ਕੌ ਕਰੌ ਉਪਾਈ ॥

ता ते या कौ करौ उपाई ॥

ਜਾ ਤੇ ਇਹ ਉਹਿ ਦੇਉ ਮਿਲਾਈ ॥੨੩॥

जा ते इह उहि देउ मिलाई ॥२३॥

ਆਲਯ ਹੁਤੋ ਕੁਅਰ ਕੋ ਜਹਾ ॥

आलय हुतो कुअर को जहा ॥

ਵਾ ਕੋ ਚਿਤ੍ਰ ਲਿਖਤ ਭਈ ਤਹਾ ॥

वा को चित्र लिखत भई तहा ॥

ਚਿਤ੍ਰ ਜਬੈ ਤਿਨ ਕੁਅਰ ਨਿਹਾਰਾ ॥

चित्र जबै तिन कुअर निहारा ॥

ਰਾਜ ਪਾਟ ਸਭ ਹੀ ਤਜਿ ਡਾਰਾ ॥੨੪॥

राज पाट सभ ही तजि डारा ॥२४॥

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

ਮਨ ਮੈ ਭਯੋ ਉਦਾਸ; ਰਾਜ ਕੋ ਤ੍ਯਾਗਿ ਕੈ ॥

मन मै भयो उदास; राज को त्यागि कै ॥

ਰੈਨਿ ਦਿਵਸ ਤਹ ਬੈਠਿ; ਰਹਤ ਅਨੁਰਾਗਿ ਕੈ ॥

रैनि दिवस तह बैठि; रहत अनुरागि कै ॥

ਰੋਇ ਰੋਇ ਦ੍ਰਿਗ ਨੈਨਨ; ਰੁਹਰ ਬਹਾਵਈ ॥

रोइ रोइ द्रिग नैनन; रुहर बहावई ॥

ਹੋ ਕੋਟਿਨ ਕਰੈ ਬਿਚਾਰ; ਨ ਤਾ ਕੌ ਪਾਵਈ ॥੨੫॥

हो कोटिन करै बिचार; न ता कौ पावई ॥२५॥

ਨਟੀ ਨਾਟਕੀ ਨ੍ਰਿਪਨੀ; ਨ੍ਰਿਤਣਿ ਬਖਾਨਿਯੈ? ॥

नटी नाटकी न्रिपनी; न्रितणि बखानियै? ॥

ਨਰੀ ਨਾਗਨੀ ਨਗਨੀ; ਨਿਜੁ ਤ੍ਰਿਯ ਜਾਨਿਯੈ? ॥

नरी नागनी नगनी; निजु त्रिय जानियै? ॥

ਸਿਵੀ ਬਾਸਵੀ ਸਸੀ; ਕਿ ਰਵਿ ਤਨ ਜਈ? ॥

सिवी बासवी ससी; कि रवि तन जई? ॥

ਹੋ ਚੇਟਕ ਚਿਤ੍ਰ ਦਿਖਾਇ; ਚਤੁਰਿ ਚਿਤ ਲੈ ਗਈ ॥੨੬॥

हो चेटक चित्र दिखाइ; चतुरि चित लै गई ॥२६॥

ਲਿਖ੍ਯੋ ਚਿਤ੍ਰ ਇਹ ਠੌਰ; ਬਹੁਰਿ ਤਿਹ ਠਾਂ ਗਈ ॥

लिख्यो चित्र इह ठौर; बहुरि तिह ठां गई ॥

ਚਿਤ੍ਰ ਚਤੁਰਿ ਕੇ ਭਵਨ ਬਿਖੈ; ਲਿਖਤੀ ਭਈ ॥

चित्र चतुरि के भवन बिखै; लिखती भई ॥

ਪ੍ਰਾਤ ਕੁਅਰਿ ਕੋ ਜਬ; ਤਿਨ ਚਿਤ੍ਰ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

प्रात कुअरि को जब; तिन चित्र निहारियो ॥

ਹੋ ਰਾਜ ਪਾਟ ਸਭ ਸਾਜ; ਤਬੈ ਤਜਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੨੭॥

हो राज पाट सभ साज; तबै तजि डारियो ॥२७॥

ਨਿਰਖਿ ਕੁਅਰ ਕੋ ਚਿਤ੍ਰ; ਕੁਅਰਿ ਅਟਕਤ ਭਈ ॥

निरखि कुअर को चित्र; कुअरि अटकत भई ॥

ਰਾਜ ਪਾਟ ਧਨ ਕੀ ਸੁਧਿ; ਸਭ ਜਿਯ ਤੇ ਗਈ ॥

राज पाट धन की सुधि; सभ जिय ते गई ॥

ਬਢੀ ਪ੍ਰੇਮ ਕੀ ਪੀਰ; ਬਤਾਵੈ ਕਹੋ ਕਿਹ? ॥

बढी प्रेम की पीर; बतावै कहो किह? ॥

ਹੋ ਜੋ ਤਿਹ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰਿ; ਮਿਲਾਵੈ ਆਨਿ ਤਿਹ ॥੨੮॥

हो जो तिह सोक निवारि; मिलावै आनि तिह ॥२८॥

ਮਤਵਾਰੇ ਕੀ ਭਾਂਤਿ; ਕੁਅਰਿ ਬਵਰੀ ਭਈ ॥

मतवारे की भांति; कुअरि बवरी भई ॥

ਖਾਨ ਪਾਨ ਕੀ ਸੁਧਿ; ਤਬ ਹੀ ਤਜਿ ਕਰਿ ਦਈ ॥

खान पान की सुधि; तब ही तजि करि दई ॥

ਹਸਿ ਹਸਿ ਕਬਹੂੰ ਉਠੈ; ਕਬੈ ਗੁਨ ਗਾਵਈ ॥

हसि हसि कबहूं उठै; कबै गुन गावई ॥

ਹੋ ਕਬਹੂੰ ਰੋਵਤ ਦਿਨ; ਅਰੁ ਰੈਨਿ ਬਿਤਾਵਈ ॥੨੯॥

हो कबहूं रोवत दिन; अरु रैनि बितावई ॥२९॥

ਦਿਨ ਦਿਨ ਪਿਯਰੀ ਹੋਤ; ਕੁਅਰਿ ਤਨ ਜਾਵਈ ॥

दिन दिन पियरी होत; कुअरि तन जावई ॥

ਅੰਤਰ ਪਿਯ ਕੀ ਪੀਰ; ਨ ਪ੍ਰਗਟ ਜਤਾਵਈ ॥

अंतर पिय की पीर; न प्रगट जतावई ॥

ਸਾਤ ਸਮੁੰਦਰ ਪਾਰ; ਪਿਯਾ ਤਾ ਕੋ ਰਹੈ ॥

सात समुंदर पार; पिया ता को रहै ॥

ਹੋ ਆਨਿ ਮਿਲਾਵੈ ਤਾਹਿ; ਇਤੋ ਦੁਖ ਕਿਹ ਕਹੈ? ॥੩੦॥

हो आनि मिलावै ताहि; इतो दुख किह कहै? ॥३०॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth