ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1168

ਸਾਹੁ ਸੁਤਾ ਬਾਚ ਸਖੀ ਸੋ ॥

साहु सुता बाच सखी सो ॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਜਿਮਿ ਜਿਮਿ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਆਇ ਹੈ; ਉਤਮ ਭੇਖ ਸੁ ਧਾਰਿ ॥

जिमि जिमि न्रिप सुत आइ है; उतम भेख सु धारि ॥

ਤਿਮਿ ਤਿਮਿ ਪਗਨ ਖਰਾਕ ਤੈ; ਕਿਜਿਯੋ ਮੇਰੇ ਦ੍ਵਾਰ ॥੯॥

तिमि तिमि पगन खराक तै; किजियो मेरे द्वार ॥९॥

ਪ੍ਰਥਮ ਪੁਤ੍ਰ ਜਬ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ; ਆਯੋ ਭੇਖ ਸੁ ਧਾਰਿ ॥

प्रथम पुत्र जब न्रिपति को; आयो भेख सु धारि ॥

ਪਾਇਨ ਕੋ ਖਟਕੋ ਕਿਯੋ; ਆਨਿ ਸਖੀ ਤਿਹ ਦ੍ਵਾਰ ॥੧੦॥

पाइन को खटको कियो; आनि सखी तिह द्वार ॥१०॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਹਾ ਹਾ ਪਦ ਤਬ ਤਰੁਨਿ ਉਚਾਰੋ ॥

हा हा पद तब तरुनि उचारो ॥

ਹਾਥਨ ਕੌ ਛਤਿਯਾ ਪਰ ਮਾਰੋ ॥

हाथन कौ छतिया पर मारो ॥

ਕੋਊ ਆਹਿ ਦ੍ਵਾਰ ਮੁਹਿ ਠਾਢਾ ॥

कोऊ आहि द्वार मुहि ठाढा ॥

ਤਾਂ ਤੇ ਅਧਿਕ ਤ੍ਰਾਸ ਮੁਹਿ ਬਾਢਾ ॥੧੧॥

तां ते अधिक त्रास मुहि बाढा ॥११॥

ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਕਹਿਯੋ, ਜਤਨ ਇਕ ਕਰੋ ॥

न्रिप सुत कहियो, जतन इक करो ॥

ਚਾਰਿ ਸੰਦੂਕ ਹੈਂ, ਇਕ ਮੈ ਪਰੋ ॥

चारि संदूक हैं, इक मै परो ॥

ਏਕ ਸੰਦੂਕ ਮਾਂਝ ਰਹਿਯੋ ਦੁਰਿ ॥

एक संदूक मांझ रहियो दुरि ॥

ਜੈ ਹੈ ਲੋਕ, ਬਿਲੋਕ ਬਿਮੁਖ ਘਰ ॥੧੨॥

जै है लोक, बिलोक बिमुख घर ॥१२॥

ਇਮਿ ਸੰਦੂਕ ਭੀਤਰ ਤਿਹ ਡਾਰੋ ॥

इमि संदूक भीतर तिह डारो ॥

ਦੁਤਿਯ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਪੁਤ੍ਰ ਹਕਾਰੋ ॥

दुतिय न्रिपति को पुत्र हकारो ॥

ਪਗ ਖਟਕੋ ਸਹਚਰਿ ਤਬ ਕੀਨੋ ॥

पग खटको सहचरि तब कीनो ॥

ਦੁਤਿਯ ਸੰਦੂਕ ਡਾਰਿ ਤਿਹ ਦੀਨੋ ॥੧੩॥

दुतिय संदूक डारि तिह दीनो ॥१३॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਇਹ ਛਲ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਚਾਰਿ ਸੁਤ; ਚਹੂੰ ਸੰਦੂਕਨ ਡਾਰਿ ॥

इह छल न्रिप के चारि सुत; चहूं संदूकन डारि ॥

ਤਿਨ ਪਿਤੁ ਗ੍ਰਿਹ ਪਯਾਨੋ ਕਿਯੋ; ਉਤਿਮ ਭੇਖ ਸੁ ਧਾਰਿ ॥੧੪॥

तिन पितु ग्रिह पयानो कियो; उतिम भेख सु धारि ॥१४॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਚਾਰਿ ਸੰਦੂਕ ਸੰਗ ਲੀਨੇ ਕਰ ॥

चारि संदूक संग लीने कर ॥

ਪਹੁਚਤ ਭਈ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੈ ਦਰ ਪਰ ॥

पहुचत भई न्रिपति कै दर पर ॥

ਜਬ ਰਾਜਾ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

जब राजा को रूप निहारियो ॥

ਤਾਂ ਪਰ ਵਾਰ ਨਦੀ ਤਿਨ ਡਾਰਿਯੋ ॥੧੫॥

तां पर वार नदी तिन डारियो ॥१५॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਵਾਰਿ ਸੰਦੂਕ ਨ੍ਰਿਪਾਲ ਪਰ; ਦਏ ਨਦੀ ਮੈ ਡਾਰਿ ॥

वारि संदूक न्रिपाल पर; दए नदी मै डारि ॥

ਸਭ ਛਤ੍ਰਿਨ ਛਿਨ ਮੋ ਛਲਾ; ਕੋਊ ਨ ਸਕਾ ਬਿਚਾਰ ॥੧੬॥

सभ छत्रिन छिन मो छला; कोऊ न सका बिचार ॥१६॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਸਭ ਲੋਕ ਬਖਾਨੈ ॥

धंन्य धंन्य सभ लोक बखानै ॥

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਮੂਰਖ ਜਾਨੈ ॥

भेद अभेद न मूरख जानै ॥

ਭੂਪ ਭਗਤਿ ਤਿਹ ਅਧਿਕ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

भूप भगति तिह अधिक बिचारियो ॥

ਨ੍ਰਿਪ ਪਰ ਦਰਬੁ ਇਤੋ ਜਿਨ ਵਾਰਿਯੋ ॥੧੭॥

न्रिप पर दरबु इतो जिन वारियो ॥१७॥

ਤਬ ਰਾਜੇ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

तब राजे इह भांति उचारियो ॥

ਸਾਹ ਸੁਤਾ ਜੇਤੋ ਧਨ ਵਾਰਿਯੋ ॥

साह सुता जेतो धन वारियो ॥

ਛੋਰਿ ਭੰਡਾਰ ਤਿਤੋ ਤਿਹ ਦੀਜੈ ॥

छोरि भंडार तितो तिह दीजै ॥

ਮੰਤ੍ਰਨ ਕਹਾ, ਬਿਲੰਬ ਨ ਕੀਜੈ ॥੧੮॥

मंत्रन कहा, बिल्मब न कीजै ॥१८॥

ਚਾਰਿ ਸੰਦੂਕ ਅਸਰਫੀ ਦੀਨੀ ॥

चारि संदूक असरफी दीनी ॥

ਸਾਹੁ ਸੁਤਾ ਸਭ ਹੀ ਸੋ ਲੀਨੀ ॥

साहु सुता सभ ही सो लीनी ॥

ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਚਾਰੌ ਪੂਤ ਡੁਬਾਈ ॥

न्रिप के चारौ पूत डुबाई ॥

ਲੈ ਧਨੁ ਅਮਿਤ ਬਹੁਰਿ ਘਰ ਆਈ ॥੧੯॥

लै धनु अमित बहुरि घर आई ॥१९॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਇਹ ਛਲ ਸੋ ਸੁਤਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੇ; ਚਾਰੌ ਦਏ ਡੁਬਾਇ ॥

इह छल सो सुति न्रिपति के; चारौ दए डुबाइ ॥

ਆਨਿ ਧਾਮ ਬਹੁਰੋ ਬਸੀ; ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ॥੨੦॥

आनि धाम बहुरो बसी; ह्रिदै हरख उपजाइ ॥२०॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਅਠਤਾਲੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੪੮॥੪੬੭੬॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे दोइ सौ अठतालीस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२४८॥४६७६॥अफजूं॥


ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਬਤਿਸੁ ਲਛਨ ਨਗਰ ਇਕ ਸੋਹੈ ॥

बतिसु लछन नगर इक सोहै ॥

ਜਾ ਕੇ ਤਟ ਅਮਰਾਵਤਿ ਕੋ ਹੈ ॥

जा के तट अमरावति को है ॥

ਸੈਨ ਸੁਲਛਨ ਨ੍ਰਿਪ ਤਹ ਸੁਭ ਮਤਿ ॥

सैन सुलछन न्रिप तह सुभ मति ॥

ਸੂਰਬੀਰ ਬਲਵਾਨ ਬਿਕਟ ਮਤਿ ॥੧॥

सूरबीर बलवान बिकट मति ॥१॥

ਮੰਜ੍ਰਿ ਬਿਚਛਨਿ ਨਾਰਿ ਤਵਨਿ ਬਰ ॥

मंज्रि बिचछनि नारि तवनि बर ॥

ਪੜੀ ਬ੍ਯਾਕਰਨ ਸਾਸਤ੍ਰ ਕੋਕ ਸਰ ॥

पड़ी ब्याकरन सासत्र कोक सर ॥

ਸੋਭਾ ਅਧਿਕ ਤਵਨ ਕੀ ਸੋਹਤ ॥

सोभा अधिक तवन की सोहत ॥

ਸੁਰ ਨਰ ਨਾਗ ਅਸੁਰ ਮਨ ਮੋਹਤ ॥੨॥

सुर नर नाग असुर मन मोहत ॥२॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth