ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1145 ਐਂਡੋ ਰਾਇ ਭਾਟ ਕੋ ਸੁਤ ਤਹ ॥ ऐंडो राइ भाट को सुत तह ॥ ਤਾ ਕੈ ਰੂਪ ਨ ਸਮ ਕੋਊ ਮਹਿ ਮਹ ॥ ता कै रूप न सम कोऊ महि मह ॥ ਅਧਿਕ ਤਰੁਨ ਕੋ ਰੂਪ ਸੁਹਾਵੈ ॥ अधिक तरुन को रूप सुहावै ॥ ਨਿਰਖਿ ਕਾਇ ਕੰਚਨ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਵੈ ॥੩॥ निरखि काइ कंचन सिर न्यावै ॥३॥ ਜਬ ਤ੍ਰਿਯ ਤਿਨ ਤਰੁਨੀ ਨਰ ਲਹਾ ॥ जब त्रिय तिन तरुनी नर लहा ॥ ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਬਚ ਮਨ ਮੈ ਯੌ ਕਹਾ ॥ मन क्रम बच मन मै यौ कहा ॥ ਪਠੈ ਸਹਚਰੀ ਯਾਹਿ ਬੁਲਾਊਂ ॥ पठै सहचरी याहि बुलाऊं ॥ ਕਾਮ ਭੋਗ ਤਿਹ ਸਾਥ ਕਮਾਊਂ ॥੪॥ काम भोग तिह साथ कमाऊं ॥४॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਪਰਮ ਪਾਟ ਕੀ ਝੂਲਨਿ; ਏਕ ਸਵਾਰਿ ਕੈ ॥ परम पाट की झूलनि; एक सवारि कै ॥ ਤਾ ਪਰ ਝੂਲਤਿ ਭਈ; ਬਿਚਾਰ ਬਿਚਾਰ ਕੈ ॥ ता पर झूलति भई; बिचार बिचार कै ॥ ਯਾਹੀ ਚੜਿ ਪੀਰੀ ਪਰ; ਪਿਯਹਿ ਬੁਲਾਇ ਹੌ ॥ याही चड़ि पीरी पर; पियहि बुलाइ हौ ॥ ਹੋ ਅਰਧ ਰਾਤ੍ਰਿ ਗੇ; ਘਰ ਕੌ ਤਾਹਿ ਬਹਾਇ ਹੌ ॥੫॥ हो अरध रात्रि गे; घर कौ ताहि बहाइ हौ ॥५॥ ਯਾ ਪੀਰੀ ਕਹ ਦੈਹੌ; ਤਰੇ ਬਹਾਇ ਕੈ ॥ या पीरी कह दैहौ; तरे बहाइ कै ॥ ਰੇਸਮ ਕੀ ਦ੍ਰਿੜ ਡੋਰੈ; ਚਾਰ ਲਗਾਇ ਕੈ ॥ रेसम की द्रिड़ डोरै; चार लगाइ कै ॥ ਸੋ ਜਾ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਹੂੰ; ਕਬਹੂੰ ਲਹਿ ਜਾਇ ਹੈ ॥ सो जा को न्रिप हूं; कबहूं लहि जाइ है ॥ ਹੋ ਜਾਨਿ ਪੀਂਘ ਚੁਪਿ ਰਹਿ ਹੈ; ਕਹਾ ਰਿਸਾਇ ਹੈ? ॥੬॥ हो जानि पींघ चुपि रहि है; कहा रिसाइ है? ॥६॥ ਅਰਧ ਰਾਤ੍ਰਿ ਪੀਰੀ; ਗ੍ਰਿਹ ਤਰੇ ਬਹਾਇ ਕੈ ॥ अरध रात्रि पीरी; ग्रिह तरे बहाइ कै ॥ ਡੋਰਹਿ ਖੈਂਚਿ ਪ੍ਰੀਤਮਹਿ; ਲੇਤ ਚੜਾਇ ਕੈ ॥ डोरहि खैंचि प्रीतमहि; लेत चड़ाइ कै ॥ ਰਾਨੀ ਸੰਗ ਤਿਹ ਆਨਿ; ਮਿਲਾਵਾ ਦੇਤ ਕਰਿ ॥ रानी संग तिह आनि; मिलावा देत करि ॥ ਹੋ ਜਾਨਿ ਕੇਲ ਕੀ ਸਮੈ; ਸਖੀ ਸਭ ਜਾਹਿ ਟਰਿ ॥੭॥ हो जानि केल की समै; सखी सभ जाहि टरि ॥७॥ ਤਵਨ ਭਾਟ ਕੌ ਨਿਤ ਪ੍ਰਤਿ; ਲੇਤ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥ तवन भाट कौ नित प्रति; लेत बुलाइ कै ॥ ਏਕ ਦਿਵਸ; ਗ੍ਰਿਹ ਰਹਨ ਨ ਦੇਹਿ ਬਹਾਇ ਕੈ ॥ एक दिवस; ग्रिह रहन न देहि बहाइ कै ॥ ਐਚਿ ਐਚਿ ਤਿਹ ਲੇਤ; ਨ ਛੋਰਤ ਏਕ ਛਿਨ ॥ ऐचि ऐचि तिह लेत; न छोरत एक छिन ॥ ਹੋ ਆਨਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕੇ ਧਾਮ; ਸੋਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਏਕ ਦਿਨ ॥੮॥ हो आनि त्रिया के धाम; सोयो न्रिप एक दिन ॥८॥ ਰਾਵ ਨ ਲਹਿਯੋ ਚੇਰਿਯਨ; ਭਾਟ ਬੁਲਾਇਯੋ ॥ राव न लहियो चेरियन; भाट बुलाइयो ॥ ਬਿਨ ਰਾਨੀ ਕੇ ਕਹੇ; ਸੁ ਜਾਰ ਮੰਗਾਇਯੋ ॥ बिन रानी के कहे; सु जार मंगाइयो ॥ ਨਿਰਖਿ ਰਾਇ ਤਿਹ; ਕਹਿ ਤਸਕਰ ਜਾਗਤ ਭਯੋ ॥ निरखि राइ तिह; कहि तसकर जागत भयो ॥ ਹੋ ਯਾਹਿ ਨ ਦੈ ਹੌ ਜਾਨਿ; ਕਾਢਿ ਅਸਿ ਕਰ ਲਯੋ ॥੯॥ हो याहि न दै हौ जानि; काढि असि कर लयो ॥९॥ ਨ੍ਰਿਪ ਜਾਗਤ ਸਭ ਜਗੇ; ਪਕਰਿ ਤਾ ਕੋ ਲਿਯੋ ॥ न्रिप जागत सभ जगे; पकरि ता को लियो ॥ ਆਨਿ ਰਾਵ ਕੇ ਤੀਰ; ਬਾਧਿ ਠਾਂਢੋ ਕਿਯੋ ॥ आनि राव के तीर; बाधि ठांढो कियो ॥ ਸੁਨਤ ਸੋਰ ਤ੍ਰਿਯ ਉਠੀ; ਨੀਂਦ ਤੇ ਜਾਗਿ ਕੈ ॥ सुनत सोर त्रिय उठी; नींद ते जागि कै ॥ ਹੋ ਰਾਜਾ ਤੇ ਡਰ ਪਾਇ; ਮਿਤ੍ਰ ਹਿਤ ਤ੍ਯਾਗਿ ਕੈ ॥੧੦॥ हो राजा ते डर पाइ; मित्र हित त्यागि कै ॥१०॥ ਰਾਨੀ ਬਾਚ ॥ रानी बाच ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸੁਨੁ ਰਾਜਾ! ਆਯੋ ਹੁਤੋ; ਤੋਹਿ ਹਨਨ ਇਹ ਚੋਰ ॥ सुनु राजा! आयो हुतो; तोहि हनन इह चोर ॥ ਅਬ ਹੀ ਯਾ ਕੌ ਮਾਰਿਯੈ; ਹੋਨ ਨ ਦੀਜੇ ਭੋਰ ॥੧੧॥ अब ही या कौ मारियै; होन न दीजे भोर ॥११॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਬਚਨ ਚੋਰ ਸੁਨ ਪਾਇਯੋ ॥ त्रिय को बचन चोर सुन पाइयो ॥ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਭਏ ਕਹਿ ਸਾਚ ਸੁਨਾਯੋ ॥ न्रिपति भए कहि साच सुनायो ॥ ਯਹ ਰਾਨੀ ਮੋਰੇ ਸੰਗ ਰਹਈ ॥ यह रानी मोरे संग रहई ॥ ਅਬ ਮੋ ਕੌ ਤਸਕਰ ਕਰਿ ਕਹਈ ॥੧੨॥ अब मो कौ तसकर करि कहई ॥१२॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਜਾਰ ਚੋਰ ਕੋ ਬਚਨ; ਨ ਸਾਚੁ ਪਛਾਨਿਯੈ ॥ जार चोर को बचन; न साचु पछानियै ॥ ਪ੍ਰਾਨ ਲੋਭ ਤੇ ਬਕਤ; ਸਭਨ ਪਰ ਜਾਨਿਯੈ ॥ प्रान लोभ ते बकत; सभन पर जानियै ॥ ਇਨ ਕੇ ਕਹੇ ਨ ਕੋਪ; ਕਿਸੂ ਪਰ ਕੀਜਿਯੈ ॥ इन के कहे न कोप; किसू पर कीजियै ॥ ਹੋ ਰਾਵ! ਬਚਨ ਯਹ ਸਾਚੁ; ਜਾਨਿ ਜਿਯ ਲੀਜਿਯੈ ॥੧੩॥ हो राव! बचन यह साचु; जानि जिय लीजियै ॥१३॥ ਸਾਚੁ ਸਾਚੁ ਸੁਨਿ ਰਾਵ; ਬਚਨ ਭਾਖਤ ਭਯੋ ॥ साचु साचु सुनि राव; बचन भाखत भयो ॥ ਪ੍ਰਾਨ ਲੋਭ ਤੇ ਨਾਮ; ਤ੍ਰਿਯਾ ਕੋ ਇਨ ਲਯੋ ॥ प्रान लोभ ते नाम; त्रिया को इन लयो ॥ ਤਾ ਤੇ ਯਾ ਤਸਕਰ ਕਹ; ਅਬ ਹੀ ਮਾਰਿਯੈ ॥ ता ते या तसकर कह; अब ही मारियै ॥ ਹੋ ਇਹੀ ਭੋਹਰਾ ਭੀਤਰ; ਗਹਿ ਕੈ ਡਾਰਿਯੈ ॥੧੪॥ हो इही भोहरा भीतर; गहि कै डारियै ॥१४॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |