ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1091

ਰਾਨਾ ਬਾਤ ਤਬੈ ਯਹ ਮਾਨੀ ॥

राना बात तबै यह मानी ॥

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕੀ ਰੀਤਿ ਨ ਜਾਨੀ ॥

भेद अभेद की रीति न जानी ॥

ਏਕ ਸ੍ਵਾਰ ਸੰਗ ਲੈ ਤਹ ਗਯੋ ॥

एक स्वार संग लै तह गयो ॥

ਤਾ ਕੌ ਸੰਗ ਅਪਨੇ ਕਰਿ ਲਯੋ ॥੧੩॥

ता कौ संग अपने करि लयो ॥१३॥

ਜੋ ਜੋ ਦ੍ਵਾਰ ਉਤਰਤ ਗੜ ਆਵੈ ॥

जो जो द्वार उतरत गड़ आवै ॥

ਤਹੀ ਤਹੀ ਸਿਰਪਾਉ ਬਧਾਵੈ ॥

तही तही सिरपाउ बधावै ॥

ਸਪਤ ਦ੍ਵਾਰ ਉਤਰਤ ਜਬ ਭਯੋ ॥

सपत द्वार उतरत जब भयो ॥

ਤਬ ਹੀ ਪਕਰਿ ਨਰਾਧਿਪ ਲਯੋ ॥੧੪॥

तब ही पकरि नराधिप लयो ॥१४॥

ਐਸੀ ਭਾਂਤਿ ਸਾਹਿ ਛਲ ਕੀਨੋ ॥

ऐसी भांति साहि छल कीनो ॥

ਮੂਰਖ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਚੀਨੋ ॥

मूरख भेद अभेद न चीनो ॥

ਜਬ ਲੰਘਿ ਸਭ ਦ੍ਰੁਗ ਦ੍ਵਾਰਨ ਆਯੋ ॥

जब लंघि सभ द्रुग द्वारन आयो ॥

ਤਬ ਹੀ ਬਾਂਧਿ ਤਵਨ ਕੌ ਲ੍ਯਾਯੋ ॥੧੫॥

तब ही बांधि तवन कौ ल्यायो ॥१५॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਜਬ ਰਾਨਾ ਛਲ ਸੌ ਗਹਿਯੋ; ਕਹਿਯੋ ਹਨਤ ਹੈ ਤੋਹਿ ॥

जब राना छल सौ गहियो; कहियो हनत है तोहि ॥

ਨਾਤਰ ਅਪਨੀ ਪਦੁਮਿਨੀ; ਆਨਿ ਦੀਜਿਯੈ ਮੋਹਿ ॥੧੬॥

नातर अपनी पदुमिनी; आनि दीजियै मोहि ॥१६॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਤਬ ਪਦੁਮਿਨਿ ਇਹ ਚਰਿਤ ਬਨਾਯੋ ॥

तब पदुमिनि इह चरित बनायो ॥

ਗੌਰਾ ਬਾਦਿਲ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਯੋ ॥

गौरा बादिल निकट बुलायो ॥

ਤਿਨ ਪ੍ਰਤਿ ਕਹਿਯੋ ਕਹਿਯੋ ਮੁਰਿ ਕੀਜੈ ॥

तिन प्रति कहियो कहियो मुरि कीजै ॥

ਹਜਰਤਿ ਸਾਥ ਜ੍ਵਾਬ ਯੌ ਦੀਜੈ ॥੧੭॥

हजरति साथ ज्वाब यौ दीजै ॥१७॥

ਅਸਟ ਸਹਸ ਪਾਲਕੀ ਸਵਾਰੋ ॥

असट सहस पालकी सवारो ॥

ਅਸਟ ਅਸਟ ਤਾ ਮੈ ਭਟ ਡਾਰੋ ॥

असट असट ता मै भट डारो ॥

ਗੜ ਲਗਿ ਲਿਆਇ ਸਭਨ ਤਿਨ ਧਰੋ ॥

गड़ लगि लिआइ सभन तिन धरो ॥

ਤੁਮ ਹਜਰਤਿ ਸੌ ਐਸ ਉਚਰੋ ॥੧੮॥

तुम हजरति सौ ऐस उचरो ॥१८॥

ਏਕ ਬਸਤ੍ਰ ਹਮਰੋ ਤੁਮ ਲੀਜੈ ॥

एक बसत्र हमरो तुम लीजै ॥

ਪ੍ਰਥਮ ਪਾਲਕੀ ਮੈ ਧਰਿ ਦੀਜੈ ॥

प्रथम पालकी मै धरि दीजै ॥

ਤਾ ਪਰ ਭਵਰ ਗੁੰਜਾਰਤ ਜੈ ਹੈ ॥

ता पर भवर गुंजारत जै है ॥

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਲੋਕ ਨਹਿ ਪੈ ਹੈ ॥੧੯॥

भेद अभेद लोक नहि पै है ॥१९॥

ਤਬ ਗੋਰੈ ਬਾਦਿਲ ਸੋਈ ਕਿਯੋ ॥

तब गोरै बादिल सोई कियो ॥

ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਮੰਤ੍ਰ ਪਦੁਮਿਨੀ ਦਿਯੋ ॥

जिह बिधि मंत्र पदुमिनी दियो ॥

ਗੜ ਕੇ ਲਹਤ ਡੋਰਿਕਾ ਧਰੀ ॥

गड़ के लहत डोरिका धरी ॥

ਪਦੁਮਿਨਿ ਅਗ੍ਰ ਪਾਲਕੀ ਕਰੀ ॥੨੦॥

पदुमिनि अग्र पालकी करी ॥२०॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਪਦਮਿਨਿ ਕੇ ਪਟ ਪਰ ਘਨੇ; ਭਵਰ ਕਰੈ ਗੁੰਜਾਰ ॥

पदमिनि के पट पर घने; भवर करै गुंजार ॥

ਲੋਕ ਸਭੈ ਪਦੁਮਿਨਿ ਲਖੈ; ਬਸਤ੍ਰ ਨ ਸਕੈ ਬਿਚਾਰਿ ॥੨੧॥

लोक सभै पदुमिनि लखै; बसत्र न सकै बिचारि ॥२१॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਤਾ ਮੈ ਡਾਰਿ ਲੁਹਾਰਿਕ ਲਯੌ ॥

ता मै डारि लुहारिक लयौ ॥

ਤਾ ਕੌ ਬਸਤ੍ਰ ਤਵਨ ਪਰ ਦਯੌ ॥

ता कौ बसत्र तवन पर दयौ ॥

ਛੈਨੀ ਔਰ ਹਥੌਰਾ ਲਏ ॥

छैनी और हथौरा लए ॥

ਵਾ ਬਢਈ ਕੇ ਕਰ ਮੋ ਦਏ ॥੨੨॥

वा बढई के कर मो दए ॥२२॥

ਦੂਤ ਦਿਲੀਸਹਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥

दूत दिलीसहि बचन उचारे ॥

ਗ੍ਰਿਹ ਆਵਤ ਪਦੁਮਿਨਿ ਤਿਹਾਰੇ ॥

ग्रिह आवत पदुमिनि तिहारे ॥

ਰਾਨਾ ਸਾਥ ਪ੍ਰਥਮ ਮਿਲਿ ਆਊ ॥

राना साथ प्रथम मिलि आऊ ॥

ਬਹੁਰਿ ਤਿਹਾਰੀ ਸੇਜ ਸੁਹਾਊ ॥੨੩॥

बहुरि तिहारी सेज सुहाऊ ॥२३॥

ਯੌ ਕਹਿ ਬਢੀ ਤਹਾ ਚਲਿ ਗਯੋ ॥

यौ कहि बढी तहा चलि गयो ॥

ਤਾ ਕੀ ਕਟਤ ਬੇਰਿਯੈ ਭਯੋ ॥

ता की कटत बेरियै भयो ॥

ਤਿਹ ਪਾਲਕੀ ਪ੍ਰਥਮ ਬੈਠਾਯੋ ॥

तिह पालकी प्रथम बैठायो ॥

ਇਹ ਤੇ ਓਹਿ ਡੋਰੀ ਪਹੁਚਾਯੋ ॥੨੪॥

इह ते ओहि डोरी पहुचायो ॥२४॥

ਇਕ ਤੇ ਨਿਕਰਿ ਅਵਰ ਮੋ ਗਯੋ ॥

इक ते निकरि अवर मो गयो ॥

ਅਨਤ ਤਹਾ ਤੇ ਨਿਕਸਤ ਭਯੋ ॥

अनत तहा ते निकसत भयो ॥

ਇਹ ਛਲ ਤਹਾ ਪਹੂੰਚ੍ਯੋ ਜਾਈ ॥

इह छल तहा पहूंच्यो जाई ॥

ਤਬੈ ਦੁਰਗ ਮੈ ਬਜੀ ਬਧਾਈ ॥੨੫॥

तबै दुरग मै बजी बधाई ॥२५॥

ਗੜ ਪਰ ਜਬੈ ਬਧਾਈ ਭਈ ॥

गड़ पर जबै बधाई भई ॥

ਸਊਅਨ ਕਾਢਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨੈ ਲਈ ॥

सऊअन काढि क्रिपानै लई ॥

ਜਾ ਪਰ ਪਹੁਚਿ ਖੜਗ ਕਹ ਝਾਰਿਯੋ ॥

जा पर पहुचि खड़ग कह झारियो ॥

ਏਕੈ ਘਾਇ ਮਾਰ ਹੀ ਡਾਰਿਯੋ ॥੨੬॥

एकै घाइ मार ही डारियो ॥२६॥

ਧੁਕਿ ਧੁਕਿ ਪਰੇ ਧਰਨਿ ਭਟ ਭਾਰੇ ॥

धुकि धुकि परे धरनि भट भारे ॥

ਜਨੁਕ ਕਰਵਤਨ ਬਿਰਛ ਬਿਦਾਰੇ ॥

जनुक करवतन बिरछ बिदारे ॥

ਜੁਝਿ ਜੁਝਿ ਮਰੈ ਅਧਿਕ ਰਿਸਿ ਭਰੇ ॥

जुझि जुझि मरै अधिक रिसि भरे ॥

ਬਹੁਰਿ ਨ ਦਿਖਯਤ ਤਾਜਿਯਨ ਚਰੇ ॥੨੭॥

बहुरि न दिखयत ताजियन चरे ॥२७॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth