ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 845 ਧਰਿਯੋ ਸੁਮੇਰ ਕੁਅਰਿ ਤਿਹ ਨਾਮਾ ॥ धरियो सुमेर कुअरि तिह नामा ॥ ਜਾ ਸਮ ਔਰ ਨ ਜਗ ਮੈ ਬਾਮਾ ॥ जा सम और न जग मै बामा ॥ ਸੁੰਦਰਿ ਤਿਹੂੰ ਭਵਨ ਮਹਿ ਭਈ ॥ सुंदरि तिहूं भवन महि भई ॥ ਜਾਨੁਕ ਕਲਾ ਚੰਦ੍ਰ ਕੀ ਵਈ ॥੫॥ जानुक कला चंद्र की वई ॥५॥ ਜੋਬਨ ਜੇਬ ਅਧਿਕ ਤਿਹ ਧਰੀ ॥ जोबन जेब अधिक तिह धरी ॥ ਮੈਨ ਸੁਨਾਰ ਭਰਨੁ ਜਨੁ ਭਰੀ ॥ मैन सुनार भरनु जनु भरी ॥ ਵਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਜਾਤ ਨਹਿ ਕਹੀ ॥ वा की प्रभा जात नहि कही ॥ ਜਾਨਕ ਫੂਲ ਮਾਲਤੀ ਰਹੀ ॥੬॥ जानक फूल मालती रही ॥६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਗੈ ਜੁਬਨ ਕੀ ਜੇਬ ਕੇ; ਝਲਕਤ ਗੋਰੇ ਅੰਗ ॥ जगै जुबन की जेब के; झलकत गोरे अंग ॥ ਜਨੁ ਕਰਿ ਛੀਰ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਮੈ; ਦਮਕਤ ਛੀਰ ਤਰੰਗ ॥੭॥ जनु करि छीर समुंद्र मै; दमकत छीर तरंग ॥७॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਦਛਿਨ ਦੇਸ ਨ੍ਰਿਪਤ ਵਹ ਬਰੀ ॥ दछिन देस न्रिपत वह बरी ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੇ ਭੋਗਨ ਕਰੀ ॥ भांति भांति के भोगन करी ॥ ਦੋਇ ਪੁਤ੍ਰ ਕੰਨ੍ਯਾ ਇਕ ਭਈ ॥ दोइ पुत्र कंन्या इक भई ॥ ਜਾਨੁਕ ਰਾਸਿ ਰੂਪਿ ਕੀ ਵਈ ॥੮॥ जानुक रासि रूपि की वई ॥८॥ ਕਿਤਕਿ ਦਿਨਨ ਰਾਜਾ ਵਹੁ ਮਰਿਯੋ ॥ कितकि दिनन राजा वहु मरियो ॥ ਤਿਹ ਸਿਰ ਛਤ੍ਰੁ ਪੂਤ ਬਿਧਿ ਧਰਿਯੋ ॥ तिह सिर छत्रु पूत बिधि धरियो ॥ ਕੋ ਆਗ੍ਯਾ ਤਾ ਕੀ ਤੇ ਟਰੈ? ॥ को आग्या ता की ते टरै? ॥ ਜੋ ਭਾਵੇ ਚਿਤ ਮੈ, ਸੋ ਕਰੈ ॥੯॥ जो भावे चित मै, सो करै ॥९॥ ਐਸ ਭਾਂਤਿ ਬਹੁ ਕਾਲ ਬਿਹਾਨ੍ਯੋ ॥ ऐस भांति बहु काल बिहान्यो ॥ ਚੜਿਯੋ ਬਸੰਤ ਸਭਨ ਜਿਯ ਜਾਨ੍ਯੋ ॥ चड़ियो बसंत सभन जिय जान्यो ॥ ਤਾ ਤੇ ਪਿਯ ਬਿਨ ਰਹਿਯੋ ਨ ਪਰੈ ॥ ता ते पिय बिन रहियो न परै ॥ ਬਿਰਹ ਬਾਨ ਭਏ ਹਿਯਰਾ ਜਰੈ ॥੧੦॥ बिरह बान भए हियरा जरै ॥१०॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਿਰਹ ਬਾਨ ਗਾੜੇ ਲਗੇ; ਕੈਸਕ ਬੰਧੈ ਧੀਰ? ॥ बिरह बान गाड़े लगे; कैसक बंधै धीर? ॥ ਮੁਖ ਫੀਕੀ ਬਾਤੈ ਕਰੈ; ਪੇਟ ਪਿਯਾ ਕੀ ਪੀਰ ॥੧੧॥ मुख फीकी बातै करै; पेट पिया की पीर ॥११॥ ਸਰ ਅਨੰਗ ਕੇ ਤਨ ਗਡੇ; ਕਢੇ ਦਸਊਅਲਿ ਫੂਟਿ ॥ सर अनंग के तन गडे; कढे दसऊअलि फूटि ॥ ਲੋਕ ਲਾਜ ਕੁਲ ਕਾਨਿ ਸਭ; ਗਈ ਤਰਕ ਦੈ ਤੂਟਿ ॥੧੨॥ लोक लाज कुल कानि सभ; गई तरक दै तूटि ॥१२॥ ਏਕ ਪੁਰਖ ਸੁੰਦਰ ਹੁਤੋ; ਤਾ ਕੌ ਲਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥ एक पुरख सुंदर हुतो; ता कौ लयो बुलाइ ॥ ਮੈਨ ਭੋਗ ਤਾ ਸੌ ਕਿਯੋ; ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ॥੧੩॥ मैन भोग ता सौ कियो; ह्रिदै हरख उपजाइ ॥१३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਾ ਸੌ ਭੋਗ ਕਰਤ ਤ੍ਰਿਯ ਰਸੀ ॥ ता सौ भोग करत त्रिय रसी ॥ ਜਨ ਹ੍ਵੈ ਨਾਰਿ ਭਵਨ ਤਿਹ ਬਸੀ ॥ जन ह्वै नारि भवन तिह बसी ॥ ਨਿਤ ਨਿਸਾ ਕਹ ਤਾਹਿ ਬੁਲਾਵੈ ॥ नित निसा कह ताहि बुलावै ॥ ਮਨ ਭਾਵਤ ਕੇ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥੧੪॥ मन भावत के भोग कमावै ॥१४॥ ਆਵਤ ਤਾਹਿ ਲੋਗ ਸਭ ਰੋਕੈ ॥ आवत ताहि लोग सभ रोकै ॥ ਚੋਰ ਪਛਾਨਿ ਪਾਹਰੂ ਟੋਕੈ ॥ चोर पछानि पाहरू टोकै ॥ ਜਬ ਚੇਰੀ ਤਿਨ ਬਚਨ ਸੁਨਾਵੈ ॥ जब चेरी तिन बचन सुनावै ॥ ਤਬ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾਰ ਸੁ ਪੈਠੈ ਪਾਵੈ ॥੧੫॥ तब ग्रिह जार सु पैठै पावै ॥१५॥ ਭੋਗ ਜਾਰ ਸੋ ਤ੍ਰਿਯ ਅਤਿ ਕਰੈ ॥ भोग जार सो त्रिय अति करै ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੇ ਭੋਗਨ ਭਰੈ ॥ भांति भांति के भोगन भरै ॥ ਅਧਿਕ ਕਾਮ ਕੋ ਤ੍ਰਿਯ ਉਪਜਾਵੈ ॥ अधिक काम को त्रिय उपजावै ॥ ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਕਰਿ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥੧੬॥ लपटि लपटि करि भोग कमावै ॥१६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਬ ਚੇਰੀ ਪਹਰੂਨ ਕੋ; ਉਤਰ ਦੇਤ ਬਨਾਇ ॥ जब चेरी पहरून को; उतर देत बनाइ ॥ ਤਬ ਵਹੁ ਪਾਵਤ ਪੈਠਬੋ; ਮੀਤ ਮਿਲਤ ਤਿਹ ਆਇ ॥੧੭॥ तब वहु पावत पैठबो; मीत मिलत तिह आइ ॥१७॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਰੈਨਿ ਭਈ ਤ੍ਰਿਯ ਮਿਤ੍ਰ ਬੁਲਾਯੋ ॥ रैनि भई त्रिय मित्र बुलायो ॥ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਭੇਸ ਧਾਰਿ ਸੋ ਆਯੋ ॥ त्रिय को भेस धारि सो आयो ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਾ ਸੋ ਬਚਨ ਉਚਰੇ ॥ इह बिधि ता सो बचन उचरे ॥ ਹਮ ਸੋ ਭੋਗ ਅਧਿਕ ਤੁਮ ਕਰੇ ॥੧੮॥ हम सो भोग अधिक तुम करे ॥१८॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |