ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 710 ਔਰਨ ਕਹਾ ਉਪਦੇਸਤ ਹੈ? ਪਸੁ! ਤੋਹਿ ਪ੍ਰਬੋਧ ਨ ਲਾਗੋ ॥ औरन कहा उपदेसत है? पसु! तोहि प्रबोध न लागो ॥ ਸਿੰਚਤ ਕਹਾ ਪਰੇ ਬਿਖਿਯਨ ਕਹ? ਕਬਹੂੰ ਬਿਖੈ ਰਸ ਤ੍ਯਾਗੋ ॥੧॥ सिंचत कहा परे बिखियन कह? कबहूं बिखै रस त्यागो ॥१॥ ਕੇਵਲ ਕਰਮ ਭਰਮ ਸੇ ਚੀਨਹੁ; ਧਰਮ ਕਰਮ ਅਨੁਰਾਗੋ ॥ केवल करम भरम से चीनहु; धरम करम अनुरागो ॥ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਕਰੋ ਸਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕੋ; ਪਰਮ ਪਾਪ ਤਜਿ ਭਾਗੋ ॥੨॥ संग्रहि करो सदा सिमरन को; परम पाप तजि भागो ॥२॥ ਜਾ ਤੇ ਦੂਖ ਪਾਪ ਨਹਿ ਭੇਟੈ; ਕਾਲ ਜਾਲ ਤੇ ਤਾਗੋ ॥ जा ते दूख पाप नहि भेटै; काल जाल ते तागो ॥ ਜੌ ਸੁਖ ਚਾਹੋ ਸਦਾ ਸਭਨ ਕੌ; ਤੌ, ਹਰਿ ਕੇ ਰਸਿ ਪਾਗੋ ॥੩॥੩॥ जौ सुख चाहो सदा सभन कौ; तौ, हरि के रसि पागो ॥३॥३॥ ਰਾਗ ਸੋਰਠਿ ਪਾਤਸਾਹੀ ੧੦ ॥ राग सोरठि पातसाही १० ॥ ਪ੍ਰਭ ਜੂ! ਤੋ ਕਹ ਲਾਜ ਹਮਾਰੀ ॥ प्रभ जू! तो कह लाज हमारी ॥ ਨੀਲਕੰਠ ਨਰਹਰਿ ਨਾਰਾਇਣ; ਨੀਲ ਬਸਨ ਬਨਵਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ नीलकंठ नरहरि नाराइण; नील बसन बनवारी ॥१॥ रहाउ ॥ ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਪਰਮੇਸੁਰ ਸੁਆਮੀ! ਪਾਵਨ ਪਉਨ ਅਹਾਰੀ ॥ परम पुरख परमेसुर सुआमी! पावन पउन अहारी ॥ ਮਾਧਵ ਮਹਾ ਜੋਤਿ ਮਧੁ ਮਰਦਨ! ਮਾਨ ਮੁਕੰਦ ਮੁਰਾਰੀ! ॥੧॥ माधव महा जोति मधु मरदन! मान मुकंद मुरारी! ॥१॥ ਨਿਰਬਿਕਾਰ ਨਿਰਜੁਰ ਨਿਦ੍ਰਾ ਬਿਨੁ! ਨਿਰਬਿਖ ਨਰਕ ਨਿਵਾਰੀ! ॥ निरबिकार निरजुर निद्रा बिनु! निरबिख नरक निवारी! ॥ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਿੰਧੁ ਕਾਲ ਤ੍ਰੈ ਦਰਸੀ! ਕੁਕ੍ਰਿਤ ਪ੍ਰਨਾਸਨ ਕਾਰੀ! ॥੨॥ क्रिपा सिंधु काल त्रै दरसी! कुक्रित प्रनासन कारी! ॥२॥ ਧਨੁਰ ਪਾਨ ਧ੍ਰਿਤਮਾਨ ਧਰਾਧਰ! ਅਨਿਬਿਕਾਰ ਅਸਿ ਧਾਰੀ ॥ धनुर पान ध्रितमान धराधर! अनिबिकार असि धारी ॥ ਹਉ ਮਤਿ ਮੰਦ ਚਰਨ ਸਰਨਾਗਤਿ; ਕਰ ਗਹਿ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੀ ॥੩॥੧॥੪॥ हउ मति मंद चरन सरनागति; कर गहि लेहु उबारी ॥३॥१॥४॥ ਰਾਗ ਕਲਿਆਣ ਪਾਤਸਾਹੀ ੧੦ ॥ राग कलिआण पातसाही १० ॥ ਬਿਨੁ ਕਰਤਾਰ, ਨ ਕਿਰਤਮ ਮਾਨੋ ॥ बिनु करतार, न किरतम मानो ॥ ਆਦਿ ਅਜੋਨਿ ਅਜੈ ਅਬਿਨਾਸੀ; ਤਿਹ ਪਰਮੇਸੁਰ ਜਾਨੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ आदि अजोनि अजै अबिनासी; तिह परमेसुर जानो ॥१॥ रहाउ ॥ ਕਹਾ ਭਯੋ? ਜੋ ਆਨਿ ਜਗਤ ਮੈ; ਦਸਕੁ ਅਸੁਰ ਹਰਿ ਘਾਏ ॥ कहा भयो? जो आनि जगत मै; दसकु असुर हरि घाए ॥ ਅਧਿਕ ਪ੍ਰਪੰਚ ਦਿਖਾਇ ਸਭਨ ਕਹ; ਆਪਹਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਕਹਾਏ ॥੧॥ अधिक प्रपंच दिखाइ सभन कह; आपहि ब्रहमु कहाए ॥१॥ ਭੰਜਨ ਗੜ੍ਹਨ ਸਮਰਥ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭ; ਸੋ ਕਿਮ ਜਾਤਿ ਗਿਨਾਯੋ? ॥ भंजन गड़्हन समरथ सदा प्रभ; सो किम जाति गिनायो? ॥ ਤਾ ਤੇ ਸਰਬ ਕਾਲ ਕੇ ਅਸਿ ਕੋ; ਘਾਇ ਬਚਾਇ ਨ ਆਯੋ ॥੨॥ ता ते सरब काल के असि को; घाइ बचाइ न आयो ॥२॥ ਕੈਸੇ ਤੋਹਿ ਤਾਰਿ ਹੈ? ਸੁਨਿ ਜੜ! ਆਪ ਡੁਬਯੋ ਭਵ ਸਾਗਰ ॥ कैसे तोहि तारि है? सुनि जड़! आप डुबयो भव सागर ॥ ਛੁਟਿ ਹੋ ਕਾਲ ਫਾਸ ਤੇ ਤਬ ਹੀ; ਗਹੋ ਸਰਨਿ ਜਗਤਾਗਰ ॥੩॥੧॥੫॥ छुटि हो काल फास ते तब ही; गहो सरनि जगतागर ॥३॥१॥५॥ ਖ੍ਯਾਲ ਪਾਤਿਸਾਹੀ ੧੦ ॥ ख्याल पातिसाही १० ॥ ਮਿਤ੍ਰ ਪਿਆਰੇ ਨੂੰ; ਹਾਲੁ ਮੁਰੀਦਾ ਦਾ ਕਹਣਾ ॥ मित्र पिआरे नूं; हालु मुरीदा दा कहणा ॥ ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਰੋਗੁ ਰਜਾਈਯਾ ਦਾ ਓਢਣੁ; ਨਾਗ ਨਿਵਾਸਾ ਦਾ ਰਹਣਾ ॥ तुधु बिनु रोगु रजाईया दा ओढणु; नाग निवासा दा रहणा ॥ ਸੂਲ ਸੁਰਾਹੀ ਖੰਜਰ ਪਿਯਾਲਾ; ਬਿੰਗੁ ਕਸਾਈਯਾ ਦਾ ਸਹਣਾ ॥ सूल सुराही खंजर पियाला; बिंगु कसाईया दा सहणा ॥ ਯਾਰੜੇ ਦਾ ਸਾਨੂੰ ਸਥਰ ਚੰਗਾ; ਭਠ ਖੇੜਿਆਂ ਦਾ ਰਹਣਾ ॥੧॥੧॥੬॥ यारड़े दा सानूं सथर चंगा; भठ खेड़िआं दा रहणा ॥१॥१॥६॥ ਰਾਗ ਤਿਲੰਗ ਕਾਫੀ ਪਾਤਸਾਹੀ ੧੦ ॥ राग तिलंग काफी पातसाही १० ॥ ਕੇਵਲ, ਕਾਲ ਈ ਕਰਤਾਰ ॥ केवल, काल ई करतार ॥ ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਅਨੰਤ ਮੂਰਤਿ; ਗੜਨ ਭੰਜਨ ਹਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ आदि अंति अनंत मूरति; गड़न भंजन हार ॥१॥ रहाउ ॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |