ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 610 ਕਉਨ ਕਉਨ ਗਨਾਈਐ? ਜੇ ਭਏ ਭੂਮਿ ਮਹੀਪ ॥ कउन कउन गनाईऐ? जे भए भूमि महीप ॥ ਕਉਨ ਕਉਨ ਸੁ ਕਥੀਐ? ਜਗਿ ਕੇ ਸੁ ਦ੍ਵੀਪ ਅਦ੍ਵੀਪ ॥ कउन कउन सु कथीऐ? जगि के सु द्वीप अद्वीप ॥ ਜਾਸੁ ਕੀਨ, ਗਨੈ ਵਹੈ; ਇਮਿ ਔਰ ਕੀ ਨਹਿ ਸਕਤਿ ॥ जासु कीन, गनै वहै; इमि और की नहि सकति ॥ ਯੌ ਨ ਐਸ ਪਹਚਾਨੀਐ; ਬਿਨੁ ਤਾਸੁ ਕੀ ਕੀਏ ਭਗਤਿ ॥੬੨॥ यौ न ऐस पहचानीऐ; बिनु तासु की कीए भगति ॥६२॥ ਇਤਿ ਰਾਜਾ ਭਰਥ ਰਾਜ ਸਮਾਪਤੰ ॥੩॥੫॥ इति राजा भरथ राज समापतं ॥३॥५॥ ਅਥ ਰਾਜਾ ਸਗਰ ਰਾਜ ਕਥਨੰ ॥ अथ राजा सगर राज कथनं ॥ ਰੂਆਲ ਛੰਦ ॥ रूआल छंद ॥ ਸ੍ਰੇਸਟ ਸ੍ਰੇਸਟ ਭਏ ਜਿਤੇ; ਇਹ ਭੂਮਿ ਆਨਿ ਨਰੇਸ ॥ स्रेसट स्रेसट भए जिते; इह भूमि आनि नरेस ॥ ਤਉਨ ਤਉਨ ਉਚਾਰਹੋ; ਤੁਮਰੇ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਅਸੇਸ ॥ तउन तउन उचारहो; तुमरे प्रसादि असेस ॥ ਭਰਥ ਰਾਜ ਬਿਤੀਤ ਭੇ; ਭਏ ਰਾਜਾ ਸਗਰ ਰਾਜ ॥ भरथ राज बितीत भे; भए राजा सगर राज ॥ ਰੁਦ੍ਰ ਕੀ ਤਪਸਾ ਕਰੀ; ਲੀਅ ਲਛ ਸੁਤ ਉਪਰਾਜਿ ॥੬੩॥ रुद्र की तपसा करी; लीअ लछ सुत उपराजि ॥६३॥ ਚਕ੍ਰ ਬਕ੍ਰ ਧੁਜਾ ਗਦਾ; ਭ੍ਰਿਤ ਸਰਬ ਰਾਜ ਕੁਮਾਰ ॥ चक्र बक्र धुजा गदा; भ्रित सरब राज कुमार ॥ ਲਛ ਰੂਪ ਧਰੇ ਮਨੋ; ਜਗਿ ਆਨਿ ਮੈਨ ਸੁ ਧਾਰ ॥ लछ रूप धरे मनो; जगि आनि मैन सु धार ॥ ਬੇਖ ਬੇਖ ਬਨੇ ਨਰੇਸ੍ਵਰ; ਜੀਤਿ ਦੇਸ ਅਸੇਸ ॥ बेख बेख बने नरेस्वर; जीति देस असेस ॥ ਦਾਸ ਭਾਵ ਸਬੈ ਧਰੇ; ਮਨਿ ਜਤ੍ਰ ਤਤ੍ਰ ਨਰੇਸ ॥੬੪॥ दास भाव सबै धरे; मनि जत्र तत्र नरेस ॥६४॥ ਬਾਜ ਮੇਧ ਕਰੈ ਲਗੈ; ਹਯਸਾਲਿ ਤੇ ਹਯ ਚੀਨਿ ॥ बाज मेध करै लगै; हयसालि ते हय चीनि ॥ ਬੋਲਿ ਬੋਲਿ ਅਮੋਲ ਰਿਤੁਜ; ਮੰਤ੍ਰ ਮਿਤ੍ਰ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥ बोलि बोलि अमोल रितुज; मंत्र मित्र प्रबीन ॥ ਸੰਗ ਦੀਨ ਸਮੂਹ ਸੈਨ; ਬ੍ਯੂਹ ਬ੍ਯੂਹ ਬਨਾਇ ॥ संग दीन समूह सैन; ब्यूह ब्यूह बनाइ ॥ ਜਤ੍ਰ ਤਤ੍ਰ ਫਿਰੈ ਲਗੇ; ਸਿਰਿ ਅਤ੍ਰ ਪਤ੍ਰ ਫਿਰਾਇ ॥੬੫॥ जत्र तत्र फिरै लगे; सिरि अत्र पत्र फिराइ ॥६५॥ ਜੈਤਪਤ੍ਰ ਲਹ੍ਯੋ ਜਹਾ ਤਹ; ਸਤ੍ਰੁ ਭੇ ਸਭ ਚੂਰ ॥ जैतपत्र लह्यो जहा तह; सत्रु भे सभ चूर ॥ ਛੋਰਿ ਛੋਰਿ ਭਜੇ ਨਰੇਸ੍ਵਰ; ਛਾਡਿ ਸਸਤ੍ਰ ਕਰੂਰ ॥ छोरि छोरि भजे नरेस्वर; छाडि ससत्र करूर ॥ ਡਾਰਿ ਡਾਰਿ ਸਨਾਹਿ ਸੂਰ; ਤ੍ਰੀਆਨ ਭੇਸ ਸੁ ਧਾਰਿ ॥ डारि डारि सनाहि सूर; त्रीआन भेस सु धारि ॥ ਭਾਜਿ ਭਾਜਿ ਚਲੇ ਜਹਾ ਤਹ; ਪੁਤ੍ਰ ਮਿਤ੍ਰ ਬਿਸਾਰਿ ॥੬੬॥ भाजि भाजि चले जहा तह; पुत्र मित्र बिसारि ॥६६॥ ਗਾਜਿ ਗਾਜਿ ਗਜੇ ਗਦਾਧਰਿ; ਭਾਜਿ ਭਾਜਿ ਸੁ ਭੀਰ ॥ गाजि गाजि गजे गदाधरि; भाजि भाजि सु भीर ॥ ਸਾਜ ਬਾਜ ਤਜੈ ਭਜੈ; ਬਿਸੰਭਾਰ ਬੀਰ ਸੁਧੀਰ ॥ साज बाज तजै भजै; बिस्मभार बीर सुधीर ॥ ਸੂਰਬੀਰ ਗਜੇ ਜਹਾ ਤਹ; ਅਸਤ੍ਰ ਸਸਤ੍ਰ ਨਚਾਇ ॥ सूरबीर गजे जहा तह; असत्र ससत्र नचाइ ॥ ਜੀਤਿ ਜੀਤਿ ਲਏ ਸੁ ਦੇਸਨ; ਜੈਤਪਤ੍ਰ ਫਿਰਾਇ ॥੬੭॥ जीति जीति लए सु देसन; जैतपत्र फिराइ ॥६७॥ ਜੀਤਿ ਪੂਰਬ ਪਛਿਮੈ; ਅਰੁ ਲੀਨ ਦਛਨਿ ਜਾਇ ॥ जीति पूरब पछिमै; अरु लीन दछनि जाइ ॥ ਤਾਕਿ ਬਾਜ ਚਲ੍ਯੋ ਤਹਾ ਜਹ; ਬੈਠਿ ਥੇ ਮੁਨਿ ਰਾਇ ॥ ताकि बाज चल्यो तहा जह; बैठि थे मुनि राइ ॥ ਧ੍ਯਾਨ ਮਧਿ ਹੁਤੇ ਮਹਾ ਮੁਨਿ; ਸਾਜ ਬਾਜ ਨ ਦੇਖਿ ॥ ध्यान मधि हुते महा मुनि; साज बाज न देखि ॥ ਪ੍ਰਿਸਟਿ ਪਛ ਖਰੋ ਭਯੋ ਰਿਖਿ; ਜਾਨਿ ਗੋਰਖ ਭੇਖ ॥੬੮॥ प्रिसटि पछ खरो भयो रिखि; जानि गोरख भेख ॥६८॥ ਚਉਕ ਚਿਤ ਰਹੇ ਸਬੈ; ਜਬ ਦੇਖਿ ਨੈਨ ਨ ਬਾਜ ॥ चउक चित रहे सबै; जब देखि नैन न बाज ॥ ਖੋਜਿ ਖੋਜਿ ਥਕੇ ਸਬੈ ਦਿਸ; ਚਾਰਿ ਚਾਰਿ ਸਲਾਜ ॥ खोजि खोजि थके सबै दिस; चारि चारि सलाज ॥ ਜਾਨਿ ਪਯਾਰ ਗਯੋ ਤੁਰੰਗਮ; ਕੀਨ ਚਿਤਿ ਬਿਚਾਰ ॥ जानि पयार गयो तुरंगम; कीन चिति बिचार ॥ ਸਗਰ ਖਾਤ ਖੁਦੈ ਲਗੇ; ਰਣਧੀਰ ਬੀਰ ਅਪਾਰ ॥੬੯॥ सगर खात खुदै लगे; रणधीर बीर अपार ॥६९॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |