ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 524 ਅਥ ਡਿਗ ਰਾਜਾ ਕੋ ਉਧਾਰ ਕਥਨੰ ॥ अथ डिग राजा को उधार कथनं ॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਏਕ ਭੂਪ ਛਤ੍ਰੀ ਡਿਗ ਨਾਮਾ ॥ एक भूप छत्री डिग नामा ॥ ਧਰਿਯੋ ਤਾਹਿ ਕਿਰਲਾ ਕੋ ਜਾਮਾ ॥ धरियो ताहि किरला को जामा ॥ ਸਭ ਜਾਦਵ ਮਿਲਿ ਖੇਲਨ ਆਏ ॥ सभ जादव मिलि खेलन आए ॥ ਪ੍ਯਾਸੇ ਭਏ ਕੂਪ ਪਿਖਿ ਧਾਏ ॥੨੨੪੩॥ प्यासे भए कूप पिखि धाए ॥२२४३॥ ਇਕ ਕਿਰਲਾ ਤਿਹ ਮਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥ इक किरला तिह माहि निहारियो ॥ ਕਾਢੈ ਯਾ ਕੋ ਇਹੈ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥ काढै या को इहै बिचारियो ॥ ਕਾਢਨ ਲਗੇ ਨ ਕਾਢਿਯੋ ਗਯੋ ॥ काढन लगे न काढियो गयो ॥ ਅਤਿ ਅਸਚਰਜ ਸਭਹਿਨ ਮਨਿ ਭਯੋ ॥੨੨੪੪॥ अति असचरज सभहिन मनि भयो ॥२२४४॥ ਜਾਦਵ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਸੋ ॥ जादव बाच कान्ह जू सो ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਭ ਸੁਚਿੰਤ ਜਾਦਵ ਭਏ; ਗਏ ਕ੍ਰਿਸਨ ਪੈ ਧਾਇ ॥ सभ सुचिंत जादव भए; गए क्रिसन पै धाइ ॥ ਕਹਿ ਕਿਰਲਾ ਇਕ ਕੂਪ ਮੈ; ਤਾ ਕੋ ਕਰਹੁ ਉਪਾਇ ॥੨੨੪੫॥ कहि किरला इक कूप मै; ता को करहु उपाइ ॥२२४५॥ ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਸੁਨਤ ਹੀ ਬਾਤੈ ਸਭ ਜਾਦਵ ਕੀ ਜਦੁਰਾਇ; ਜਾਨਿਓ ਸਭ ਭੇਦ, ਕਹੀ ਬਾਤ ਮੁਸਕਾਇ ਕੈ ॥ सुनत ही बातै सभ जादव की जदुराइ; जानिओ सभ भेद, कही बात मुसकाइ कै ॥ ਕਹਾ ਵਹ ਕੂਪ? ਕਹਾ ਪਰਿਓ ਹੈ ਕਿਰਲਾ ਤਾ ਮੈ? ਬੋਲਤ ਭਯੋ ਯੌ, ਮੁਹ ਦੀਜੀਐ ਦਿਖਾਇ ਕੈ ॥ कहा वह कूप? कहा परिओ है किरला ता मै? बोलत भयो यौ, मुह दीजीऐ दिखाइ कै ॥ ਆਗੇ ਆਗੇ ਸੋਊ, ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਤਿਨ ਪਾਛੇ ਪਾਛੈ; ਚਲਤ ਚਲਤ ਜੋ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ਸੋਊ ਜਾਇ ਕੈ ॥ आगे आगे सोऊ, घन स्याम तिन पाछे पाछै; चलत चलत जो निहारियो सोऊ जाइ कै ॥ ਮਿਟਿ ਗਏ ਪਾਪ ਤਾ ਕੇ, ਏਕੋ ਨ ਰਹਨ ਪਾਏ; ਭਯੋ ਨਰ, ਜਬੈ ਹਰਿ ਲੀਨੋ ਹੈ ਉਠਾਇ ਕੈ ॥੨੨੪੬॥ मिटि गए पाप ता के, एको न रहन पाए; भयो नर, जबै हरि लीनो है उठाइ कै ॥२२४६॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਤਾਹੀ ਕੀ ਮੋਛ ਭਈ ਛਿਨ ਮੈ; ਜਿਨ ਏਕ ਘਰੀ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਧ੍ਯਾਯੋ ॥ ताही की मोछ भई छिन मै; जिन एक घरी घन स्याम जू ध्यायो ॥ ਅਉਰ ਤਰੀ ਗਨਿਕਾ ਤਬ ਹੀ; ਜਿਹ ਹਾਥ ਲਯੋ ਸੁਕ ਸ੍ਯਾਮ ਪੜਾਯੋ ॥ अउर तरी गनिका तब ही; जिह हाथ लयो सुक स्याम पड़ायो ॥ ਕੋ ਨ ਤਰਿਯੋ ਜਗ ਮੈ ਨਰ ਜਾਹਿ? ਨਰਾਇਨ ਕੋ ਚਿਤਿ ਨਾਮੁ ਬਸਾਯੋ ॥ को न तरियो जग मै नर जाहि? नराइन को चिति नामु बसायो ॥ ਏਤੇ ਪੈ ਕਿਉ ਨ ਤਰੈ ਕਿਰਲਾ? ਜਿਹ ਕੋ ਹਰਿ ਆਪਨ ਹਾਥ ਲਗਾਯੋ ॥੨੨੪੭॥ एते पै किउ न तरै किरला? जिह को हरि आपन हाथ लगायो ॥२२४७॥ ਤੋਟਕ ॥ तोटक ॥ ਜਬ ਹੀ ਸੋਊ ਸ੍ਯਾਮ ਉਠਾਇ ਲਯੋ ॥ जब ही सोऊ स्याम उठाइ लयो ॥ ਤਬ ਮਾਨੁਖ ਕੋ ਸੋਊ ਬੇਖ ਭਯੋ ॥ तब मानुख को सोऊ बेख भयो ॥ ਤਬ ਯੌ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸੁ ਬੈਨ ਉਚਾਰੇ ॥ तब यौ ब्रिजनाथ सु बैन उचारे ॥ ਤੇਰੋ ਦੇਸੁ ਕਹਾ? ਤੇਰੋ ਨਾਮ ਕਹਾ? ਰੇ ! ॥੨੨੪੮॥ तेरो देसु कहा? तेरो नाम कहा? रे ! ॥२२४८॥ ਕਿਰਲਾ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਸੋ ॥ किरला बाच कान्ह जू सो ॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਡਿਗ ਮੇਰੋ ਥੋ ਨਾਉ; ਏਕ ਦੇਸ ਕੋ ਭੂਪ ਹੋ ॥ डिग मेरो थो नाउ; एक देस को भूप हो ॥ ਸੋ ਤੁਮ ਕਥਾ ਸੁਨਾਉ; ਜਾ ਤੇ ਹਉ ਕਿਰਲਾ ਭਯੋ ॥੨੨੪੯॥ सो तुम कथा सुनाउ; जा ते हउ किरला भयो ॥२२४९॥ ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਨਾਥ ! ਹਉ ਤੋ ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਸੋਨੇ ਕੋ ਬਨਾਇ ਸਾਜ; ਗਊ ਸਤ ਦੇਤੋ, ਦਿਜ ਸੁਤ ਕਉ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥ नाथ ! हउ तो निताप्रति सोने को बनाइ साज; गऊ सत देतो, दिज सुत कउ बुलाइ कै ॥ ਏਕ ਗਊ ਮਿਲੀ ਮੇਰੀ ਪੁੰਨ ਕਰੀ, ਗਊਅਨ ਸੋ; ਜੋ ਹਉ ਪੁੰਨ ਕਰਬੇ ਕਉ ਰਾਖਤ ਮੰਗਾਇ ਕੈ ॥ एक गऊ मिली मेरी पुंन करी, गऊअन सो; जो हउ पुंन करबे कउ राखत मंगाइ कै ॥ ਸੋਊ ਪੁੰਨ ਕਰੀ, ਡੀਠ ਤਾਹੀ ਦਿਜ ਪਰੀ; ਕਹਿਯੋ ਮੇਰੀ ਗਊ, ਤਾ ਕੋ ਧਨੁ ਦੈ ਰਹਿਓ ਸੁਨਾਇ ਕੈ ॥ सोऊ पुंन करी, डीठ ताही दिज परी; कहियो मेरी गऊ, ता को धनु दै रहिओ सुनाइ कै ॥ ਵਾ ਨ ਧਨ ਲਯੋ, ਮੋਹਿ ਇਹੈ ਸ੍ਰਾਪ ਦਯੋ; ਹੋਹੁ ਕਿਰਲਾ ਕੂਆ ਕੋ, ਹਉ ਸੁ ਭਯੋ ਤਾ ਤੇ ਆਇ ਕੈ ॥੨੨੫੦॥ वा न धन लयो, मोहि इहै स्राप दयो; होहु किरला कूआ को, हउ सु भयो ता ते आइ कै ॥२२५०॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤੁਮਰੇ ਕਰ ਤੇ ਛੂਅਤ ਅਬ; ਮਿਟਿ ਗਏ ਸਗਰੇ ਪਾਪ ॥ तुमरे कर ते छूअत अब; मिटि गए सगरे पाप ॥ ਸੋ ਫਲ ਲਹਿਯੋ ਜੁ ਬਹੁਤੁ ਦਿਨ; ਮੁਨਿ ਕਰਿ ਪਾਵਤ ਜਾਪ ॥੨੨੫੧॥ सो फल लहियो जु बहुतु दिन; मुनि करि पावत जाप ॥२२५१॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਕਿਰਲਾ ਕੋ ਕੂਪ ਤੇ ਕਾਢ ਕੈ ਉਧਾਰ ਕਰਤ ਭਏ ਧਿਆਇ ਸੰਪੂਰਨੰ ॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे किरला को कूप ते काढ कै उधार करत भए धिआइ स्मपूरनं ॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |