ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 514 ਹਲੀ ਗਦਾ ਤਬ ਤਾ ਪਰ ਮਾਰੀ ॥ हली गदा तब ता पर मारी ॥ ਉਨ ਹੂ ਕੋਪ ਸੋ ਤਾ ਪਰ ਝਾਰੀ ॥ उन हू कोप सो ता पर झारी ॥ ਸ੍ਰਉਨਤ ਛੁਟਿਯੋ ਅਰੁਨ ਦੋਊ ਭਏ ॥ स्रउनत छुटियो अरुन दोऊ भए ॥ ਮਾਨਹੁ ਕ੍ਰੋਧ ਰੂਪ ਹੁਇ ਗਏ ॥੨੧੬੯॥ मानहु क्रोध रूप हुइ गए ॥२१६९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਦਾਤ ਕਾਢਿ ਇਕ ਹਸਤ ਥੋ; ਸੋ ਇਹ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਿ ॥ दात काढि इक हसत थो; सो इह नैन निहारि ॥ ਰੁਕਮਿਨਿ ਜੁਧੁ ਕੋ ਛੋਰ ਕੈ; ਤਾ ਪਰ ਚਲਿਯੋ ਹਕਾਰਿ ॥੨੧੭੦॥ रुकमिनि जुधु को छोर कै; ता पर चलियो हकारि ॥२१७०॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਸਭ ਤੋਰ ਕੈ ਦਾਤ ਦਏ ਤਿਹ ਕੇ; ਬਲਭਦ੍ਰ ਗਦਾ ਸੰਗ ਪੈ ਗਹਿ ਕੈ ॥ सभ तोर कै दात दए तिह के; बलभद्र गदा संग पै गहि कै ॥ ਦੋਊ ਮੂਛ ਉਖਾਰ ਲਈ ਤਿਹ ਕੀ; ਅਤਿ ਸ੍ਰਉਨ ਚਲਿਯੋ ਤਿਹ ਤੇ ਬਹਿ ਕੈ ॥ दोऊ मूछ उखार लई तिह की; अति स्रउन चलियो तिह ते बहि कै ॥ ਫਿਰਿ ਅਉਰ ਹਨੇ ਬਲਵੰਤ ਘਨੇ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਚਿਤ ਮੈ ਚਹਿ ਕੈ ॥ फिरि अउर हने बलवंत घने; कबि स्याम कहै चित मै चहि कै ॥ ਫਿਰਿ ਆਇ ਭਿਰਿਯੋ ਰੁਕਮੀ ਸੰਗ ਯੌ; ਤੁਹਿ ਮਾਰਤ ਹਉ, ਮੁਖ ਤੇ ਕਹਿ ਕੈ ॥੨੧੭੧॥ फिरि आइ भिरियो रुकमी संग यौ; तुहि मारत हउ, मुख ते कहि कै ॥२१७१॥ ਧਾਵਤ ਭਯੋ ਰੁਕਮੀ ਪੈ ਹਲੀ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਚਿਤਿ ਰੋਸ ਬਢੈ ਕੈ ॥ धावत भयो रुकमी पै हली; कबि स्याम कहै चिति रोस बढै कै ॥ ਰੋਮ ਖਰੇ ਕਰਿ ਕੈ ਅਪੁਨੇ ਪੁਨਿ; ਅਉਰ ਪ੍ਰਚੰਡ ਗਦਾ ਕਰਿ ਲੈ ਕੈ ॥ रोम खरे करि कै अपुने पुनि; अउर प्रचंड गदा करि लै कै ॥ ਆਵਤ ਭਯੋ ਉਤ ਤੇ ਸੋਊ ਬੀਰ ਸੁ; ਆਪਸ ਮੈ ਰਨ ਦੁੰਦ ਮਚੈ ਕੈ ॥ आवत भयो उत ते सोऊ बीर सु; आपस मै रन दुंद मचै कै ॥ ਹੁਇ ਬਿਸੰਭਾਰ ਪਰੇ ਦੋਊ ਬੀਰ; ਧਰਾ ਪਰ ਘਾਇਨ ਕੇ ਸੰਗ ਘੈ ਕੈ ॥੨੧੭੨॥ हुइ बिस्मभार परे दोऊ बीर; धरा पर घाइन के संग घै कै ॥२१७२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਪਹਰ ਦੋਇ ਤਹ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥ पहर दोइ तह जुधु मचायो ॥ ਏਕ ਨ ਦੋ ਮੈ ਮਾਰਨ ਪਾਯੋ ॥ एक न दो मै मारन पायो ॥ ਬਿਹਬਲ ਹੋਇ ਦੋਊ ਧਰਿ ਪਰੇ ॥ बिहबल होइ दोऊ धरि परे ॥ ਜੀਵਤ ਬਚੇ ਸੁ ਮਾਨਹੋ ਮਰੇ ॥੨੧੭੩॥ जीवत बचे सु मानहो मरे ॥२१७३॥ ਬਿਮੁਛਿਤ ਹ੍ਵੈ ਫਿਰ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥ बिमुछित ह्वै फिर जुध मचायो ॥ ਕਉਤੁਕ ਸਭ ਲੋਕਨ ਦਰਸਾਯੋ ॥ कउतुक सभ लोकन दरसायो ॥ ਕ੍ਰੋਧਿਤ ਹੁਇ ਸੁ ਯਾ ਬਿਧਿ ਅਰੈ ॥ क्रोधित हुइ सु या बिधि अरै ॥ ਕੇਹਰਿ ਦੁਇ ਜਨੁ ਬਨ ਮੈ ਲਰੈ ॥੨੧੭੪॥ केहरि दुइ जनु बन मै लरै ॥२१७४॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜੁਧ ਬਿਖੇ ਥਕ ਗਯੋ ਰੁਕਮੀ; ਤਬ ਧਾਇ ਹਲੀ ਇਕ ਘਾਇ ਚਲਾਯੋ ॥ जुध बिखे थक गयो रुकमी; तब धाइ हली इक घाइ चलायो ॥ ਤਉ ਉਨ ਹੂ ਅਰਿ ਕੋ ਪੁਨਿ ਘਾਇ ਸੁ; ਆਵਤ ਮਾਰਗ ਮੈ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥ तउ उन हू अरि को पुनि घाइ सु; आवत मारग मै लखि पायो ॥ ਤਉ ਹੀ ਸੰਭਾਰਿ ਗਦਾ ਅਪੁਨੀ; ਅਰੁ ਚਿਤ ਬਿਖੈ ਅਤਿ ਰੋਸ ਬਢਾਯੋ ॥ तउ ही स्मभारि गदा अपुनी; अरु चित बिखै अति रोस बढायो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਬੀਰ ਤਬੈ ਸੁ; ਗਦਾ ਕੋ ਗਦਾ ਸੰਗਿ ਘਾਇ ਬਚਾਯੋ ॥੨੧੭੫॥ स्याम भनै तिह बीर तबै सु; गदा को गदा संगि घाइ बचायो ॥२१७५॥ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਅਰਿ ਕੋ ਜਬ ਹੀ; ਇਹ ਆਵਤ ਘਾਇ ਕੋ ਬੀਚ ਨਿਵਾਰਿਯੋ ॥ स्याम भनै अरि को जब ही; इह आवत घाइ को बीच निवारियो ॥ ਤਉ ਬਲਭਦ੍ਰ ਮਹਾ ਰਿਸਿ ਠਾਨਿ ਸੁ; ਅਉਰ ਗਦਾ ਹੂ ਕੋ ਘਾਉ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥ तउ बलभद्र महा रिसि ठानि सु; अउर गदा हू को घाउ प्रहारियो ॥ ਸੋ ਇਹ ਕੇ ਸਿਰ ਭੀਤਰ ਲਾਗ; ਗਯੋ, ਇਨ ਹੂ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥ सो इह के सिर भीतर लाग; गयो, इन हू नही नैकु स्मभारियो ॥ ਝੂਮ ਕੈ ਦੇਹ ਪਰਿਯੋ ਧਰਨੀ; ਰੁਕਮੀ ਪੁਨਿ ਅੰਤ ਕੇ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥੨੧੭੬॥ झूम कै देह परियो धरनी; रुकमी पुनि अंत के धामि सिधारियो ॥२१७६॥ ਭ੍ਰਾਤ ਜਿਤੇ ਰੁਕਮੀ ਕੇ ਹੁਤੇ; ਬਧ ਭ੍ਰਾਤ ਨਿਹਾਰਿ ਕੈ ਕ੍ਰੋਧ ਭਰੇ ॥ भ्रात जिते रुकमी के हुते; बध भ्रात निहारि कै क्रोध भरे ॥ ਬਰਛੀ ਅਰੁ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ; ਗਦਾ ਗਹਿ ਯਾ ਪਰ ਆਇ ਪਰੇ ॥ बरछी अरु बान कमान क्रिपान; गदा गहि या पर आइ परे ॥ ਕਿਲਕਾਰ ਦਸੋ ਦਿਸ ਘੇਰਤ ਭੇ; ਮੁਸਲੀਧਰ ਤੇ ਨ ਰਤੀ ਕੁ ਡਰੇ ॥ किलकार दसो दिस घेरत भे; मुसलीधर ते न रती कु डरे ॥ ਨਿਸ ਕੋ ਮਨੋ ਹੇਰਿ ਪਤੰਗ ਦੀਆ; ਪਰ ਨੈਕੁ ਡਰੇ ਨਹੀ, ਟੂਟ ਪਰੇ ॥੨੧੭੭॥ निस को मनो हेरि पतंग दीआ; पर नैकु डरे नही, टूट परे ॥२१७७॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |