ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 223

ਰਾਵਨ ਰੋਸ ਭਰਯੋ ਰਨ ਮੋ; ਰਿਸ ਸੌ ਸਰ ਓਘ ਪ੍ਰਓਘ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

रावन रोस भरयो रन मो; रिस सौ सर ओघ प्रओघ प्रहारे ॥

ਭੂਮਿ ਅਕਾਸ ਦਿਸਾ ਬਿਦਿਸਾ; ਸਭ ਓਰ ਰੁਕੇ ਨਹਿ ਜਾਤ ਨਿਹਾਰੇ ॥

भूमि अकास दिसा बिदिसा; सभ ओर रुके नहि जात निहारे ॥

ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਰਾਜ ਸਰਾਸਨ ਲੈ; ਛਿਨ ਮੌ ਛੁਭ ਕੈ ਸਰ ਪੁੰਜ ਨਿਵਾਰੇ ॥

स्री रघुराज सरासन लै; छिन मौ छुभ कै सर पुंज निवारे ॥

ਜਾਨਕ ਭਾਨ ਉਦੈ ਨਿਸ ਕਉ; ਲਖਿ ਕੈ ਸਭ ਹੀ ਤਪ ਤੇਜ ਪਧਾਰੇ ॥੬੧੩॥

जानक भान उदै निस कउ; लखि कै सभ ही तप तेज पधारे ॥६१३॥

ਰੋਸ ਭਰੇ ਰਨ ਮੋ ਰਘੁਨਾਥ; ਕਮਾਨ ਲੈ ਬਾਨ ਅਨੇਕ ਚਲਾਏ ॥

रोस भरे रन मो रघुनाथ; कमान लै बान अनेक चलाए ॥

ਬਾਜ ਗਜੀ ਗਜਰਾਜ ਘਨੇ; ਰਥ ਰਾਜ ਬਨੇ ਕਰਿ ਰੋਸ ਉਡਾਏ ॥

बाज गजी गजराज घने; रथ राज बने करि रोस उडाए ॥

ਜੇ ਦੁਖ ਦੇਹ ਕਟੇ ਸੀਅ ਕੇ ਹਿਤ; ਤੇ ਰਨ ਆਜ ਪ੍ਰਤੱਖ ਦਿਖਾਏ ॥

जे दुख देह कटे सीअ के हित; ते रन आज प्रतक्ख दिखाए ॥

ਰਾਜੀਵ ਲੋਚਨ ਰਾਮ ਕੁਮਾਰ; ਘਨੋ ਰਨ ਘਾਲ ਘਨੋ ਘਰ ਘਾਏ ॥੬੧੪॥

राजीव लोचन राम कुमार; घनो रन घाल घनो घर घाए ॥६१४॥

ਰਾਵਨ ਰੋਸ ਭਰਯੋ ਗਰਜਯੋ; ਰਨ ਮੋ ਲਹਿ ਕੈ ਸਭ ਸੈਨ ਭਜਾਨਯੋ ॥

रावन रोस भरयो गरजयो; रन मो लहि कै सभ सैन भजानयो ॥

ਆਪ ਹੀ ਹਾਕ ਹਥਿਯਾਰ ਹਠੀ; ਗਹਿ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਨੰਦਨ ਸੋ ਰਣ ਠਾਨਯੋ ॥

आप ही हाक हथियार हठी; गहि स्री रघुनंदन सो रण ठानयो ॥

ਚਾਬਕ ਮਾਰ ਕੁਦਾਇ ਤੁਰੰਗਨ; ਜਾਇ ਪਰਯੋ ਕਛੁ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਮਾਨਯੋ ॥

चाबक मार कुदाइ तुरंगन; जाइ परयो कछु त्रास न मानयो ॥

ਬਾਨਨ ਤੇ ਬਿਧੁ ਬਾਹਨ ਤੇ; ਮਨ ਮਾਰਤ ਕੋ ਰਥ ਛੋਰਿ ਸਿਧਾਨਯੋ ॥੬੧੫॥

बानन ते बिधु बाहन ते; मन मारत को रथ छोरि सिधानयो ॥६१५॥

ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਨੰਦਨ ਕੀ ਭੁਜ ਕੇ; ਜਬ ਛੋਰ ਸਰਾਸਨ ਬਾਨ ਉਡਾਨੇ ॥

स्री रघुनंदन की भुज के; जब छोर सरासन बान उडाने ॥

ਭੂੰਮਿ ਅਕਾਸ ਪਤਾਰ ਚਹੂੰ ਚਕ; ਪੂਰ ਰਹੇ ਨਹੀ ਜਾਤ ਪਛਾਨੇ ॥

भूमि अकास पतार चहूं चक; पूर रहे नही जात पछाने ॥

ਤੋਰ ਸਨਾਹ ਸੁਬਾਹਨ ਕੇ ਤਨ; ਆਹ ਕਰੀ ਨਹੀ ਪਾਰ ਪਰਾਨੇ ॥

तोर सनाह सुबाहन के तन; आह करी नही पार पराने ॥

ਛੋਦ ਕਰੋਟਨ ਓਟਨ ਕੋਟ; ਅਟਾਨਮੋ ਜਾਨਕੀ ਬਾਨ ਪਛਾਨੇ ॥੬੧੬॥

छोद करोटन ओटन कोट; अटानमो जानकी बान पछाने ॥६१६॥

ਸ੍ਰੀ ਅਸੁਰਾਰਦਨ ਕੇ ਕਰ ਕੋ; ਜਿਨ ਏਕ ਹੀ ਬਾਨ ਬਿਖੈ ਤਨ ਚਾਖਯੋ ॥

स्री असुरारदन के कर को; जिन एक ही बान बिखै तन चाखयो ॥

ਭਾਜ ਸਰਯੋ ਨ ਭਿਰਯੋ ਹਠ ਕੈ; ਭਟ ਏਕ ਹੀ ਘਾਇ ਧਰਾ ਪਰ ਰਾਖਯੋ ॥

भाज सरयो न भिरयो हठ कै; भट एक ही घाइ धरा पर राखयो ॥

ਛੇਦ ਸਨਾਹ ਸੁਬਾਹਨ ਕੋ ਸਰ; ਓਟਨ ਕੋਟ ਕਰੋਟਨ ਨਾਖਯੋ ॥

छेद सनाह सुबाहन को सर; ओटन कोट करोटन नाखयो ॥

ਸੁਆਰ ਜੁਝਾਰ ਅਪਾਰ ਹਠੀ; ਰਨ ਹਾਰ ਗਿਰੇ ਧਰ, ਹਾਇ ਨ ਭਾਖਯੋ ॥੬੧੭॥

सुआर जुझार अपार हठी; रन हार गिरे धर, हाइ न भाखयो ॥६१७॥

ਆਨ ਅਰੇ ਸੁ ਮਰੇ ਸਭ ਹੀ ਭਟ; ਜੀਤ ਬਚੇ ਰਨ ਛਾਡਿ ਪਰਾਨੇ ॥

आन अरे सु मरे सभ ही भट; जीत बचे रन छाडि पराने ॥

ਦੇਵ ਅਦੇਵਨ ਕੇ ਜਿਤੀਯਾ ਰਨ; ਕੋਟ ਹਤੇ ਕਰ ਏਕ ਨ ਜਾਨੇ ॥

देव अदेवन के जितीया रन; कोट हते कर एक न जाने ॥

ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਰਾਜ ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਮ ਕੋ; ਲਖ ਤੇਜ ਸੰਬੂਹ ਸਭੈ ਭਹਰਾਨੇ ॥

स्री रघुराज प्राक्रम को; लख तेज स्मबूह सभै भहराने ॥

ਓਟਨ ਕੂਦ ਕਰੋਟਨ ਫਾਂਧ ਸੁ; ਲੰਕਹਿ ਛਾਡਿ ਬਿਲੰਕ ਸਿਧਾਨੇ ॥੬੧੮॥

ओटन कूद करोटन फांध सु; लंकहि छाडि बिलंक सिधाने ॥६१८॥

ਰਾਵਨ ਰੋਸ ਭਰਯੋ ਰਨ ਮੋ; ਗਹਿ ਬੀਸ ਹੂੰ ਬਾਹਿ ਹਥਯਾਰ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

रावन रोस भरयो रन मो; गहि बीस हूं बाहि हथयार प्रहारे ॥

ਭੂੰਮਿ ਅਕਾਸ ਦਿਸਾ ਬਿਦਿਸਾ; ਚਕਿ ਚਾਰ ਰੁਕੇ ਨਹੀ ਜਾਤ ਨਿਹਾਰੇ ॥

भूमि अकास दिसा बिदिसा; चकि चार रुके नही जात निहारे ॥

ਫੋਕਨ ਤੈ ਫਲ ਤੈ ਮੱਧ ਤੈ; ਅਧ ਤੈ ਬਧ ਕੈ ਰਣ ਮੰਡਲ ਡਾਰੇ ॥

फोकन तै फल तै मद्ध तै; अध तै बध कै रण मंडल डारे ॥

ਛੰਤ੍ਰ ਧੁਜਾ ਬਰ ਬਾਜ ਰਥੀ ਰਥ; ਕਾਟਿ ਸਭੈ ਰਘੁਰਾਜ ਉਤਾਰੇ ॥੬੧੯॥

छंत्र धुजा बर बाज रथी रथ; काटि सभै रघुराज उतारे ॥६१९॥

ਰਾਵਨ ਚਉਪ ਚਲਯੋ ਚਪ ਕੈ; ਨਿਜ ਬਾਜ ਬਿਹੀਨ ਜਬੈ ਰਥ ਜਾਨਯੋ ॥

रावन चउप चलयो चप कै; निज बाज बिहीन जबै रथ जानयो ॥

ਢਾਲ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਗਦਾ ਬਰਛੀ ਗਹਿ; ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਨੰਦਨ ਸੋ ਰਨ ਠਾਨਯੋ ॥

ढाल त्रिसूल गदा बरछी गहि; स्री रघुनंदन सो रन ठानयो ॥

ਧਾਇ ਪਰਯੋ ਲਲਕਾਰ ਹਠੀ; ਕਪ ਪੁੰਜਨ ਕੋ ਕਛੁ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਮਾਨਯੋ ॥

धाइ परयो ललकार हठी; कप पुंजन को कछु त्रास न मानयो ॥

ਅੰਗਦ ਆਦਿ ਹਨਵੰਤ ਤੇ ਲੈ ਭਟ; ਕੋਟ ਹੁਤੇ ਕਰ ਏਕ ਨ ਜਾਨਯੋ ॥੬੨੦॥

अंगद आदि हनवंत ते लै भट; कोट हुते कर एक न जानयो ॥६२०॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth