ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 177 ਤਿਹ ਬਯਾਹਤ ਮਾਂਗ ਲਏ ਦੁ ਬਰੰ ॥ तिह बयाहत मांग लए दु बरं ॥ ਜਿਹ ਤੇ ਅਵਧੇਸ ਕੇ ਪ੍ਰਾਣ ਹਰੰ ॥ जिह ते अवधेस के प्राण हरं ॥ ਸਮਝੀ ਨ ਨਰੇਸਰ ਬਾਤ ਹੀਏ ॥ समझी न नरेसर बात हीए ॥ ਤਬ ਹੀ ਤਹ ਕੋ ਬਰ ਦੋਇ ਦੀਏ ॥੧੫॥ तब ही तह को बर दोइ दीए ॥१५॥ ਪੁਨ ਦੇਵ ਅਦੇਵਨ ਜੁੱਧ ਪਰੋ ॥ पुन देव अदेवन जुध परो ॥ ਜਹ ਜੁੱਧ ਘਣੋ ਨ੍ਰਿਪ ਆਪ ਕਰੋ ॥ जह जुध घणो न्रिप आप करो ॥ ਹਤ ਸਾਰਥੀ ਸਯੰਦਨ ਨਾਰ ਹਕਿਯੋ ॥ हत सारथी सयंदन नार हकियो ॥ ਯਹ ਕੌਤਕ ਦੇਖ ਨਰੇਸ ਚਕਿਯੋ ॥੧੬॥ यह कौतक देख नरेस चकियो ॥१६॥ ਪੁਨ ਰੀਝ ਦਏ ਦੋਊ ਤੀਅ ਬਰੰ ॥ पुन रीझ दए दोऊ तीअ बरं ॥ ਚਿਤ ਮੋ ਸੁ ਬਿਚਾਰ ਕਛੂ ਨ ਕਰੰ ॥ चित मो सु बिचार कछू न करं ॥ ਕਹੀ ਨਾਟਕ ਮੱਧ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕਥਾ ॥ कही नाटक मध चरित्र कथा ॥ ਜਯ ਦੀਨ ਸੁਰੇਸ ਨਰੇਸ ਜਥਾ ॥੧੭॥ जय दीन सुरेस नरेस जथा ॥१७॥ ਅਰਿ ਜੀਤਿ ਅਨੇਕ ਅਨੇਕ ਬਿਧੰ ॥ अरि जीति अनेक अनेक बिधं ॥ ਸਭ ਕਾਜ ਨਰੇਸ੍ਵਰ ਕੀਨ ਸਿਧੰ ॥ सभ काज नरेस्वर कीन सिधं ॥ ਦਿਨ ਰੈਣ ਬਿਹਾਰਤ ਮੱਧਿ ਬਣੰ ॥ दिन रैण बिहारत मधि बणं ॥ ਜਲ ਲੈਨ ਦਿਜਾਇ ਤਹਾਂ ਸ੍ਰਵਣੰ ॥੧੮॥ जल लैन दिजाइ तहां स्रवणं ॥१८॥ ਪਿਤ ਮਾਤ ਤਜੇ ਦੋਊ ਅੰਧ ਭੂਯੰ ॥ पित मात तजे दोऊ अंध भूयं ॥ ਗਹਿ ਪਾਤ੍ਰ ਚਲਿਯੋ ਜਲੁ ਲੈਨ ਸੁਯੰ ॥ गहि पात्र चलियो जलु लैन सुयं ॥ ਮੁਨਿ ਨੋ ਦਿਤ ਕਾਲ ਸਿਧਾਰ ਤਹਾਂ ॥ मुनि नो दित काल सिधार तहां ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਬੈਠ ਪਤਊਵਨ ਬਾਂਧ ਜਹਾਂ ॥੧੯॥ न्रिप बैठ पतऊवन बांध जहां ॥१९॥ ਭਭਕੰਤ ਘਟੰ ਅਤਿ ਨਾਦਿ ਹੁਅੰ ॥ भभकंत घटं अति नादि हुअं ॥ ਧੁਨਿ ਕਾਨ ਪਰੀ ਅਜ ਰਾਜ ਸੁਅੰ ॥ धुनि कान परी अज राज सुअं ॥ ਗਹਿ ਪਾਣ ਸੁ ਬਾਣਹਿ ਤਾਨ ਧਨੰ ॥ गहि पाण सु बाणहि तान धनं ॥ ਮ੍ਰਿਗ ਜਾਣ ਦਿਜੰ ਸਰ ਸੁੱਧ ਹਨੰ ॥੨੦॥ म्रिग जाण दिजं सर सुध हनं ॥२०॥ ਗਿਰ ਗਯੋ ਸੁ ਲਗੇ ਸਰ ਸੁੱਧ ਮੁਨੰ ॥ गिर गयो सु लगे सर सुध मुनं ॥ ਨਿਸਰੀ ਮੁਖ ਤੇ ਹਹਕਾਰ ਧੁਨੰ ॥ निसरी मुख ते हहकार धुनं ॥ ਮ੍ਰਿਗਨਾਤ ਕਹਾ, ਨ੍ਰਿਪ ਜਾਇ ਲਹੈ ॥ म्रिगनात कहा, न्रिप जाइ लहै ॥ ਦਿਜ ਦੇਖ ਦੋਊ ਕਰ ਦਾਂਤ ਗਹੈ ॥੨੧॥ दिज देख दोऊ कर दांत गहै ॥२१॥ ਸਰਵਣ ਬਾਚਿ ॥ सरवण बाचि ॥ ਕਛੁ ਪ੍ਰਾਨ ਰਹੇ ਤਿਹ ਮੱਧ ਤਨੰ ॥ कछु प्रान रहे तिह मध तनं ॥ ਨਿਕਰੰਤ ਕਹਾ ਜੀਅ ਬਿੱਪ੍ਰ ਨ੍ਰਿਪੰ ॥ निकरंत कहा जीअ बिप्र न्रिपं ॥ ਮੁਰ ਤਾਤ ਰੁ ਮਾਤ ਨ੍ਰਿਚੱਛ ਪਰੇ ॥ मुर तात रु मात न्रिच्छ परे ॥ ਤਿਹ ਪਾਨ ਪਿਆਇ, ਨ੍ਰਿਪਾਧ ਮਰੇ ॥੨੨॥ तिह पान पिआइ, न्रिपाध मरे ॥२२॥ ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ ॥ पाधड़ी छंद ॥ ਬਿਨ ਚੱਛ ਭੂਪ ! ਦੋਊ ਤਾਤ ਮਾਤ ॥ बिन च्छ भूप ! दोऊ तात मात ॥ ਤਿਨ ਦੇਹ ਪਾਨ, ਤੁਹ ਕਹੌਂ ਬਾਤ ॥ तिन देह पान, तुह कहौं बात ॥ ਮਮ ਕਥਾ ਨ ਤਿਨ ਕਹੀਯੋ ਪ੍ਰਬੀਨ ! ॥ मम कथा न तिन कहीयो प्रबीन ! ॥ ਸੁਨਿ ਮਰਯੋ ਪੁਤ੍ਰ, ਤੇਊ ਹੋਹਿ ਛੀਨ ॥੨੩॥ सुनि मरयो पुत्र, तेऊ होहि छीन ॥२३॥ ਇਹ ਭਾਂਤ ਜਬੈ ਦਿਜ ਕਹੈ ਬੈਨ ॥ इह भांत जबै दिज कहै बैन ॥ ਜਲ ਸੁਨਤ ਭੂਪ ਚੁਐ ਚਲੇ ਨੈਨ ॥ जल सुनत भूप चुऐ चले नैन ॥ ਧ੍ਰਿਗ ਮੋਹ, ਜਿਨ ਸੁ ਕੀਨੋ ਕੁਕਰਮ ॥ ध्रिग मोह, जिन सु कीनो कुकरम ॥ ਹਤਿ ਭਯੋ ਰਾਜ, ਅਰੁ ਗਯੋ ਧਰਮ ॥੨੪॥ हति भयो राज, अरु गयो धरम ॥२४॥ ਜਬ ਲਯੋ ਭੂਪ ਤਿਹ ਸਰ ਨਿਕਾਰ ॥ जब लयो भूप तिह सर निकार ॥ ਤਬ ਤਜੇ ਪ੍ਰਾਣ ਮੁਨ ਬਰ ਉਦਾਰ ॥ तब तजे प्राण मुन बर उदार ॥ ਪੁਨ ਭਯੋ ਰਾਵ ਮਨ ਮੈ ਉਦਾਸ ॥ पुन भयो राव मन मै उदास ॥ ਗ੍ਰਿਹ ਪਲਟ ਜਾਨ ਕੀ ਤਜੀ ਆਸ ॥੨੫॥ ग्रिह पलट जान की तजी आस ॥२५॥ ਜੀਅ ਠਟੀ ਕਿ ਧਾਰੋ ਜੋਗ ਭੇਸ ॥ जीअ ठटी कि धारो जोग भेस ॥ ਕਹੂੰ ਬਸੌ ਜਾਇ ਬਨਿ ਤਿਆਗਿ ਦੇਸ ॥ कहूं बसौ जाइ बनि तिआगि देस ॥ ਕਿਹ ਕਾਜ ਮੋਰ? ਯਹ ਰਾਜ ਸਾਜ ॥ किह काज मोर? यह राज साज ॥ ਦਿਜ ਮਾਰਿ ਕੀਯੋ ਜਿਨ ਅਸ ਕੁਕਾਜ ॥੨੬॥ दिज मारि कीयो जिन अस कुकाज ॥२६॥ ਇਹ ਭਾਂਤ ਕਹੀ ਪੁਨਿ ਨ੍ਰਿਪ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥ इह भांत कही पुनि न्रिप प्रबीन ॥ ਸਭ ਜਗਤਿ ਕਾਲ ਕਰਮੈ ਅਧੀਨ ॥ सभ जगति काल करमै अधीन ॥ ਅਬ ਕਰੋ ਕਛੂ ਐਸੋ ਉਪਾਇ ॥ अब करो कछू ऐसो उपाइ ॥ ਜਾ ਤੇ ਸੁ ਬਚੈ ਤਿਹ ਤਾਤ ਮਾਇ ॥੨੭॥ जा ते सु बचै तिह तात माइ ॥२७॥ ਭਰਿ ਲਯੋ ਕੁੰਭ ਸਿਰ ਪੈ ਉਠਾਇ ॥ भरि लयो कु्मभ सिर पै उठाइ ॥ ਤੱਹ ਗਯੋ, ਜਹਾਂ ਦਿਜ ਤਾਤ ਮਾਇ ॥ तह गयो, जहां दिज तात माइ ॥ ਜਬ ਗਯੋ ਨਿਕਟ ਤਿਨ ਕੇ ਸੁ ਧਾਰ ॥ जब गयो निकट तिन के सु धार ॥ ਤਬ ਲਖੀ ਦੁਹੂੰ ਤਿਹ ਪਾਵ ਚਾਰ ॥੨੮॥ तब लखी दुहूं तिह पाव चार ॥२८॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |