ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 171 ਦਈਤ ਗੁਰੂ ਇਮ ਬਚਨ ਬਖਾਨਾ ॥ दईत गुरू इम बचन बखाना ॥ ਤੁਮ ਦਾਨਵੋ ! ਨ ਭੇਦ ਪਛਾਨਾ ॥ तुम दानवो ! न भेद पछाना ॥ ਵੇ ਮਿਲਿ ਜਗ ਕਰਤ ਬਹੁ ਭਾਤਾ ॥ वे मिलि जग करत बहु भाता ॥ ਕੁਸਲ ਹੋਤ ਤਾ ਤੇ ਦਿਨ ਰਾਤਾ ॥੩॥ कुसल होत ता ते दिन राता ॥३॥ ਤੁਮ ਹੂੰ ਕਰੋ ਜਗ ਆਰੰਭਨ ॥ तुम हूं करो जग आर्मभन ॥ ਬਿਜੈ ਹੋਇ ਤੁਮਰੀ ਤਾ ਤੇ ਰਣ ॥ बिजै होइ तुमरी ता ते रण ॥ ਜਗ ਅਰੰਭ੍ਯ ਦਾਨਵਨ ਕਰਾ ॥ जग अर्मभ्य दानवन करा ॥ ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਸੁਰਪੁਰਿ ਥਰਹਰਾ ॥੪॥ बचन सुनत सुरपुरि थरहरा ॥४॥ ਬਿਸਨੁ ਬੋਲ ਕਰਿ ਕਰੋ ਬਿਚਾਰਾ ॥ बिसनु बोल करि करो बिचारा ॥ ਅਬ ਕਛੁ ਕਰੋ ਮੰਤ੍ਰ ਅਸੁਰਾਰਾ ! ॥ अब कछु करो मंत्र असुरारा ! ॥ ਬਿਸਨੁ ਨਵੀਨ ਕਹਿਯੋ ਬਪੁ ਧਰਿਹੋ ॥ बिसनु नवीन कहियो बपु धरिहो ॥ ਜਗ ਬਿਘਨ ਅਸੁਰਨ ਕੋ ਕਰਿਹੋ ॥੫॥ जग बिघन असुरन को करिहो ॥५॥ ਬਿਸਨੁ ਅਧਿਕ ਕੀਨੋ ਇਸਨਾਨਾ ॥ बिसनु अधिक कीनो इसनाना ॥ ਦੀਨੇ ਅਮਿਤ ਦਿਜਨ ਕਹੁ ਦਾਨਾ ॥ दीने अमित दिजन कहु दाना ॥ ਮਨ ਮੋ ਕਵਲਾ ਸ੍ਰਿਜੋ ਗ੍ਯਾਨਾ ॥ मन मो कवला स्रिजो ग्याना ॥ ਕਾਲ ਪੁਰਖ ਕੋ ਧਰ੍ਯੋ ਧ੍ਯਾਨਾ ॥੬॥ काल पुरख को धर्यो ध्याना ॥६॥ ਕਾਲ ਪੁਰਖ ਤਬ ਭਏ ਦਇਆਲਾ ॥ काल पुरख तब भए दइआला ॥ ਦਾਸ ਜਾਨ ਕਹ ਬਚਨ ਰਿਸਾਲਾ ॥ दास जान कह बचन रिसाला ॥ ਧਰੁ ਅਰਹੰਤ ਦੇਵ ਕੋ ਰੂਪਾ ॥ धरु अरहंत देव को रूपा ॥ ਨਾਸ ਕਰੋ ਅਸੁਰਨ ਕੇ ਭੂਪਾ ॥੭॥ नास करो असुरन के भूपा ॥७॥ ਬਿਸਨੁ ਦੇਵ ਆਗਿਆ ਜਬ ਪਾਈ ॥ बिसनु देव आगिआ जब पाई ॥ ਕਾਲ ਪੁਰਖ ਕੀ ਕਰੀ ਬਡਾਈ ॥ काल पुरख की करी बडाई ॥ ਭੂ ਅਰਹੰਤ ਦੇਵ ਬਨਿ ਆਯੋ ॥ भू अरहंत देव बनि आयो ॥ ਆਨਿ ਅਉਰ ਹੀ ਪੰਥ ਚਲਾਯੋ ॥੮॥ आनि अउर ही पंथ चलायो ॥८॥ ਜਬ ਅਸੁਰਨ ਕੋ ਭਯੋ ਗੁਰੁ ਆਈ ॥ जब असुरन को भयो गुरु आई ॥ ਬਹੁਤ ਭਾਂਤਿ ਨਿਜ ਮਤਹਿ ਚਲਾਈ ॥ बहुत भांति निज मतहि चलाई ॥ ਸ੍ਰਾਵਗ ਮਤ ਉਪਰਾਜਨ ਕੀਆ ॥ स्रावग मत उपराजन कीआ ॥ ਸੰਤ ਸਬੂਹਨ ਕੋ ਸੁਖ ਦੀਆ ॥੯॥ संत सबूहन को सुख दीआ ॥९॥ ਸਬਹੂੰ ਹਾਥਿ ਮੋਚਨਾ ਦੀਏ ॥ सबहूं हाथि मोचना दीए ॥ ਸਿਖਾ ਹੀਣ ਦਾਨਵ ਬਹੁ ਕੀਏ ॥ सिखा हीण दानव बहु कीए ॥ ਸਿਖਾ ਹੀਣ ਕੋਈ ਮੰਤ੍ਰ ਨ ਫੁਰੈ ॥ सिखा हीण कोई मंत्र न फुरै ॥ ਜੋ ਕੋਈ ਜਪੈ ਉਲਟ ਤਿਹ ਪਰੈ ॥੧੦॥ जो कोई जपै उलट तिह परै ॥१०॥ ਬਹੁਰਿ ਜਗ ਕੋ ਕਰਬ ਮਿਟਾਯੋ ॥ बहुरि जग को करब मिटायो ॥ ਜੀਅ ਹਿੰਸਾ ਤੇ ਸਬਹੂੰ ਹਟਾਯੋ ॥ जीअ हिंसा ते सबहूं हटायो ॥ ਬਿਨੁ ਹਿੰਸਾ ਕੀਅ ਜਗ ਨ ਹੋਈ ॥ बिनु हिंसा कीअ जग न होई ॥ ਤਾ ਤੇ ਜਗ ਕਰੇ ਨ ਕੋਈ ॥੧੧॥ ता ते जग करे न कोई ॥११॥ ਯਾ ਤੇ ਭਯੋ ਜਗਨ ਕੋ ਨਾਸਾ ॥ या ते भयो जगन को नासा ॥ ਜੋ ਜੀਯ ਹਨੈ ਹੋਇ ਉਪਹਾਸਾ ॥ जो जीय हनै होइ उपहासा ॥ ਜੀਅ ਮਰੇ ਬਿਨੁ ਜਗ ਨ ਹੋਈ ॥ जीअ मरे बिनु जग न होई ॥ ਜਗ ਕਰੈ ਪਾਵੈ ਨਹੀ ਕੋਈ ॥੧੨॥ जग करै पावै नही कोई ॥१२॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਦੀਯੋ ਸਭਨ ਉਪਦੇਸਾ ॥ इह बिधि दीयो सभन उपदेसा ॥ ਜਗ ਸਕੈ ਕੋ ਕਰ ਨ ਨਰੇਸਾ ॥ जग सकै को कर न नरेसा ॥ ਅਪੰਥ ਪੰਥ ਸਭ ਲੋਗਨ ਲਾਯਾ ॥ अपंथ पंथ सभ लोगन लाया ॥ ਧਰਮ ਕਰਮ ਕੋਊ ਕਰਨ ਨ ਪਾਯਾ ॥੧੩॥ धरम करम कोऊ करन न पाया ॥१३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਅੰਨਿ ਅੰਨਿ ਤੇ ਹੋਤੁ ਜਿਯੋ; ਘਾਸਿ ਘਾਸਿ ਤੇ ਹੋਇ ॥ अंनि अंनि ते होतु जियो; घासि घासि ते होइ ॥ ਤੈਸੇ ਮਨੁਛ ਮਨੁਛ ਤੇ; ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਤਾ ਕੋਇ ॥੧੪॥ तैसे मनुछ मनुछ ते; अवरु न करता कोइ ॥१४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਐਸ ਗਿਆਨ ਸਬਹੂਨ ਦ੍ਰਿੜਾਯੋ ॥ ऐस गिआन सबहून द्रिड़ायो ॥ ਧਰਮ ਕਰਮ ਕੋਊ ਕਰਨ ਨ ਪਾਯੋ ॥ धरम करम कोऊ करन न पायो ॥ ਇਹ ਬ੍ਰਿਤ ਬੀਚ ਸਭੋ ਚਿਤ ਦੀਨਾ ॥ इह ब्रित बीच सभो चित दीना ॥ ਅਸੁਰ ਬੰਸ ਤਾ ਤੇ ਭਯੋ ਛੀਨਾ ॥੧੫॥ असुर बंस ता ते भयो छीना ॥१५॥ ਨ੍ਹਾਵਨ ਦੈਤ ਨ ਪਾਵੈ ਕੋਈ ॥ न्हावन दैत न पावै कोई ॥ ਬਿਨੁ ਇਸਨਾਨ ਪਵਿਤ੍ਰ ਨ ਹੋਈ ॥ बिनु इसनान पवित्र न होई ॥ ਬਿਨੁ ਪਵਿਤ੍ਰ ਕੋਈ ਫੁਰੇ ਨ ਮੰਤ੍ਰਾ ॥ बिनु पवित्र कोई फुरे न मंत्रा ॥ ਨਿਫਲ ਭਏ ਤਾ ਤੇ ਸਭ ਜੰਤ੍ਰਾ ॥੧੬॥ निफल भए ता ते सभ जंत्रा ॥१६॥ ਦਸ ਸਹੰਸ੍ਰ ਬਰਖ ਕੀਅ ਰਾਜਾ ॥ दस सहंस्र बरख कीअ राजा ॥ ਸਭ ਜਗ ਮੋ ਮਤ ਐਸੁ ਪਰਾਜਾ ॥ सभ जग मो मत ऐसु पराजा ॥ ਧਰਮ ਕਰਮ ਸਬ ਹੀ ਮਿਟਿ ਗਯੋ ॥ धरम करम सब ही मिटि गयो ॥ ਤਾ ਤੇ ਛੀਨ ਅਸੁਰ ਕੁਲ ਭਯੋ ॥੧੭॥ ता ते छीन असुर कुल भयो ॥१७॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |